dit geheel in lijn met de verwachtin
gen bij het bestuur. Na dit gesprek
ging Wim voortvarend aan de slag:
route uitstippelen, bepalen waarheen
het gaat en tijdpad vaststellen en op
basis daarvan een stappenplan. Al snel
werd besloten dat de datum 1 januari
2003 niet haalbaar was. Als nieuwe da
tum werd het Geodesia congres van ok
tober 2003 geprikt. Met die deadline
kon Wim aan de slag. Daarnaast moest
GIN zelf 'zichtbaar' worden voor de
toekomstige leden, onder meer via
technisch gerichte secties, en werd een
werkgroep PR&communicatie opge
richt die de introductie van GIN (tijd
schrift, website, nieuwsbrieven, logo's)
moest begeleiden. Ook werd snel dui
delijk dat de juridische route er een
zou zijn van fuseren in plaats van op
heffen en opnieuw oprichten. Al deze
aspecten (en andere) werden netjes in
een plan van aanpak beschreven en
vervolgens onder aanvoering van Wim
uitgevoerd.
Er was wel sprake van enige verbazing
bij Wim over de oorspronkelijke ver
wachting bij het interim bestuur dat
een en ander min of meer vanzelf zou
gaan. Met name de verenigingen met
alleen institutionele leden hadden de
ze ietwat ideologische instelling.
Achteraf zijn de verschillende leden
vergaderingen waarin de fusievoors tel
len moesten worden goedgekeurd pri
ma verlopen. Echte dwarsliggers heb
ben zich daar niet laten horen.
De eerste opdracht voor Wim was het
opstellen van het plan van aanpak. Die
opdracht liep tot september 2002 en
werd verlengd tot januari 2003. Daar
na heeft het bestuur Wim gevraagd
om dit plan in de uitvoering te begelei
den tot oktober 2003. Het interim be
stuur is terecht enthousiast over de re
sultaten en heeft een inmiddels gepen
sioneerde Wim gevraagd ook in 2004
als adviseur en interim trekker betrok
ken te blijven bij GIN. Grootste uitda
ging hierbij is voor Wim dat "Het GIN-
bedrijf in financieel, administratief en
bedrijfsmatige zin 'als professionele
organisatie moet gaan werken.' Denk
hierbij bijvoorbeeld aan het tijdschrift
en de ledenadministratie. Binnenkort
moeten plusminus vierduizend leden
zich kunnen identificeren met het
nieuwe GIN. Het tijdschrift is hierbij een belangrijk gege
ven en punt van herkenning. Daarnaast moeten de verschil
lende activiteiten van de diverse verenigingen vooral blij
ven bestaan. De reisjes, studiedagen, borrels en de zoge
noemde geo-rotary moeten zeker worden voortgezet. Hier
door kunnen ook de genoemde 'verschillen' blijven bestaan
en toch iets toevoegen aan het grote GIN-geheel."
In alles wat GIN gaat doen moet volgens Wim ruimte zijn
om 'elkaar te ontmoeten'. Door deze contacten ontwikkel je
je als professional beter en sneller en dat komt weer ten
goede aan je directe werkomgeving. Op haar beurt zal
daardoor het geo-werkveld qua inhoud en aanzien groeien.
Deze 'ontmoetingen' moeten vooral gepaard gaan met zo
als Wim dat noemt "pittige discussies tussen en binnen de
bloedgroepen. Maar altijd met open vizier, respect en zon
der blokkades."
Er is door het dagelijks bestuur en Wim meer dan een jaar
intensief samengewerkt. "De wisselwerking tussen denkers
en doeners was hierbij zeer prettig en noodzakelijk. De den
kers kwamen met de ideeën en de doeners met de gestruc
tureerde aanpak en uitvoering. Het is dan ook belangrijk
dat het nieuwe bestuur een goede mix van denkers, doeners
en stuurlui zal krijgen."
Op de vraag of een jeugdigere implementatiemanager een
zelfde resultaat zou hebben bereikt, antwoordt Wim, zon
der pretenties: "Nee, met onvoldoende senioriteit en te wei
nig netwerk had een goede vertrouwensbasis ontbroken bij
de totstandkoming van GIN." Contacten met, en een open
communicatie tussen, jong en oud, hoog en laag hebben
Wim zeker geholpen als implementatiemanager GIN. En
om met de woorden van Wim af te sluiten: "Vanaf oktober
2003 zijn het de leden die zelf actief GIN moeten beleven en
uitdragen."
Handen uit de
mouwen!
CEO-INFO 2003-0
