voor graafwerkzaamheden. Immers, de ondergrond is nog
nauwelijks in kaart gebracht en bij het graven kom je altijd
wel iets onverwachts tegen: een niet op de tekeningen ver
melde kabel of leiding, een oude fundering, zelfs nu en dan
een stukje archeologie of gewoon puin. Wel wordt regelma
tig GPS gebruikt, soms om leidingen in het buitengebied op
te sporen, maar vooral om leidingen in te meten.
De grondroerders zijn niet ontevreden over KLIC, het kan
echter nog veel beter vinden ze, met name de snelheid
waarop de kabel- en leidingbeheerders hun informatie ver
strekken. De huidige norm van drie dagen [1] werkt niet,
voor spoedlclussen moet de informatie direct beschikbaar
zijn. Liefst op één tekening. Nu komt de informatie ver
spreid over vele tekeningen en bovendien soms pas na een
week in plaats van binnen drie dagen. Daarnaast is het aan
geven van het graafgebied, vooral in het buitengebied,
lastig, is met name de ervaring van CUMELA. Ook de proce
dure op het werk en de verantwoordelijkheden moeten hel
der worden. Door het werken met onderaannemers is het
de vraag welke aannemer de KLIC-melding moet doen, wie
de tekeningen verzorgt en wie de gravers informeert. Voor
al de CUMELA-gravers hebben hier last van. De machinist
van een graafmachine (CUMELA-lid) die 's ochtends nieuw
op het werk komt, weet niet of er tekeningen zijn en of er
wel een KLIC-melding is gedaan. Als er schade ontstaat,
wordt de graver door de kabel- en leidingbeheerder direct
aansprakelijk gesteld.
Voorts is alles vrijblijvend, in de brieven van de kabel- en lei
dingbeheerders bij de tekeningen wordt vrijwel alle aan
sprakelijkheid uitgesloten (zie de brieven bij [2] en [3]). Dit is
feitelijk strijdig met artikel 12 van de AVSL (de Aanbevelin
gen tot het Voorkomen van Schade aan Leidingen), zie ka
der. In dit artikel staat dat de kabel- en leidingbeheerders
geen onnodige voorbehouden mogen maken over de gele- verplaatsen kabels
De Aanbevelingen tot het Voorkomen van Schade aan
Leidingen (AVSL)
Deze aanbevelingen zijn het resultaat van overleg tussen een
werkgroep van de Nederlandse Vereniging van Wegenbouwers en
een aantal instellingen uit de kringen van de leidingbeheerders
en opdrachtgevers. Zie [4] pag. 55-62. In deze aanbevelingen wor
den de taken van de opdrachtgever, de leidingbeheerder en de
aannemer beschreven. In dit kader zijn de artikelen 11 en 12 inte
ressant:
11. De leidingbeheerder stelt desgevraagd aan opdrachtgever en
aan aannemer zodanige gegevens ter beschikking dat zij in
staat zijn zich een beeld te vormen van de aanwezigheid en
ligging van de kabels en leidingen. De inhoud van deze gege
vens moet zo nauwkeurig zijn als redelijkerwijs van de lei
dingbeheerder mag worden gevergd.
12. Bij het verschaffen van de gegevens maakt de leidingbeheer
der geen onnodige voorbehouden ten aanzien van de juist
heid van die gegevens. Als een voorbehoud noodzakelijk is, in
verband met de bestaande onzekerheid, geeft de leidingbe
heerder de oorzaken daarvan aan, de mate ervan en de wijze
waarop de onzekerheid kan worden opgeheven. De leidingbe
heerder verleent de daarvoor noodzakelijke medewerking.
Fig. 3.
Werkkaart met het
ontwerp van een
rotonde met te
verde gegevens.
en leidingen.
Tenslotte zouden de gezamenlijke aan
nemers KLIC een veel grotere rol wil
len geven.
De indeling van de kabel- en leidingbe
heerders:
Nederland kent vier soorten kabels en
leidingen namelijk:
De grote pijpleidingen voor het
transport van gas, olie en andere ge
vaarlijke stoffen; deze transportlei
dingen vertegenwoordigen een ho
ge economische waarde. De ligging
van deze pijpen is nauwkeurig be
kend, de beheerder houdt toezicht
bij werkzaamheden in de buurt van
de leiding. De gravers hebben goede
ervaringen met deze beheerders;
De leidingen van de water- en ener
giebedrijven; dit zijn 'harde' leidin
gen, door de vele fusies en overna
mes is de registratie van deze leidin
gen nog niet altijd op orde. Er is, in
tegenstelling tot vroeger, tegen
woordig vrijwel geen toezicht bij
graafwerkzaamheden;
De kabels van KPN en de kabelmaat
schappijen. Deze kabels zijn veel
flexibeler, er zijn dan ook meer
maatvoeringsproblemen. De bedrij
ven weten redelijk de ligging maar
bij de kabelmaatschappijen zijn
door de vele overnames van de voor
malige gemeentelijke bedrijven nog
gebieden waar dit problematisch is.
Echter, de economische belangen
GEO-INFO 2004-6
De KLIC-procedure
t
UB
Kabel- en leidingbeheerders
gezien door de ogen van de
'grondroerders'
