het digitaliseren en uitwisselen van
plannen in sommige gevallen reeds
sneller dan provincies en VROM en hij
waarschuwt ervoor dat laatstgenoem
den intensiever aan DURP moeten wer
ken teneinde geen belemmering te
gaan vormen voor gemeenten. Omdat
tot op heden alleen analoge bestem
mingsplannen rechtsgeldig zijn,
vraagt de heer Van Kempen ook aan
dacht voor het herzien van wet en be
sluit Ruimtelijke Ordening, om zo
doende rechtsgeldigheid van digitale
plannen te regelen. In de wet zou ook,
een ruime overgangsregeling in acht
nemend, de digitalisering van plannen
bij wet geregeld kunnen worden,
waarmee een meer dwingende hou
ding vanuit de hogere overheid wordt
gevraagd. Tegelijkertijd zou bij een
wettelijke verplichting tot digitalise
ring de behoorlijke investeringsdrem
pel van gemeenten financieel moeten
worden gecompenseerd. Tenslotte
dient aansluiting te worden gevonden
bij andere overheidsactiviteiten, waar
bij geo-basisregistraties centraal staan.
Basisregistraties en het
stelsel
Noud Hooyman (VROM) startte met het
stelsel van basisregistraties en om
schreef zijn droom: een stelsel waar
burgers en bedrijven op één plek hun
informatie konden halen, op Europees
niveau, mits men geautoriseerd is. En
daarbij een overheid die niet naar de
bekende weg vraag vraagt (informatie
éénmaal vraagt aan de burger), klantge
richt is, zich niet voor de gek laat hou
den, weet waar ze het over heeft, de za
ken op orde heeft en niet meer kost dan
nodig is. Bij de basisregistraties Gebou
wen en Adressen worden inmiddels me
ters gemaakt, deze kunnen snel geëffec-
Regio GDI Nederland -
N curd R he i n Wes tfa I e n
Appkuxri 0*
E
tueerd worden. De grondslagen zijn vastgesteld en, niet on
belangrijk, de baten zijn bepaald. Tegenover 80 miljoen
aan kosten staan (minstens) 250 miljoen aan baten. Dat zou
toch elke bestuurder moeten overtuigen. Enig nadeel is dat
de baten zich over een periode van vijftien jaar uitstrekken
en de kosten voor de baat uitgaan. Hooyman vindt de voorde
len (efficiënt en effectief) zo overduidelijk dat zijn laatste
stelling luidt: "links of rechts, iedereen moet er wel vóór
zijn!".
Ruud ten Kroode (VNG) gaat in op de rol van de gemeenten in
het stelsel. Hij begint met een uitspraak die de onderliggen
de gevoeligheden aangeeft: "we moeten eikaars gegevens
gaan gebruiken en dat voelt alsof we de tandenborstel van
een ander moeten gebruiken". Hij focust op de samenhang
in het stelsel, de relaties tussen de verschillende basisre
gistraties. Iets wat nog helemaal niet geregeld is maar wel
een voorwaarde voor een functionerend stelsel. "We zijn de
hond aan het uitlaten die we nog kopen moeten. Zonder kop
pelingen is er geen stelsel maar niemand heeft hier nog over
nagedacht!" Voor gemeenten ziet hij grote kansen; nu is er
geen wettelijke basis voor allerlei registraties maar straks
wel. Dan zal de gemeente zich intern ook moeten organise
ren: op één plek registreren en verplicht gebruik van deze ge
gevens binnen de hele organisatie. Ten Kroode legt de na
druk hierbij op samenwerking; zowel binnen de gemeente
tussen vastgoedcoördinator en ICT-beleidsbepalers maar ook
tussen gemeenten met als voordelen: kennisdeling, schaal
vergroting, kostenbesparing, beveiliging en uitwijk. Na nog
wat tips van de schoolmeester "een hoogspanningsmast
moet je geen huisnummer geven want die hoort bij de in
gang tot een verblijfseenheid", roept hij iedereen op alvast te
beginnen met wat nu al wel kan: beraad je (als gemeente)
met de gepubliceerde grondslagen in de hand, over wie het
gaat doen en hoe je het zult bijhouden. Daarbij toont hij be
grip voor gemeenten die pas willen uitvoeren als het kader
duidelijk is om het risico van dubbel werk uit te sluiten en
pleit hij ervoor om ons te beperken tot maximaal zeven ba
sisregistraties, omdat het anders echt niet hanteerbaar is.
GEO-INFO 2004-7/8
évHflti&dlfA
1
