van een binaire codering van XML
(www.w3.org/XML/Binary/). Door het
tekstformaat is GML ook niet bijzonder
geschikt voor het coderen van rasterin-
formatie. Hoewel met GML3 rasters
kunnen worden gecodeerd zijn andere
standaarden daar beter voor geschikt
(zie verderop in dit artikel).
GML3: de nieuwe versie
In 2000 werd de eerste definitie van
GML (versie 1) gepubliceerd. Het jaar
daarop volgde een flinke uitbreiding
onder de naam GML2. Met de komst
GML 3.0 in 2003 werd GML echt volwas
sen en stabiel. Deze laatste versie is mo
dulair opgezet. Hierdoor kunnen ge
bruikers beslissen welke modules voor
hun probleemdomein nuttig zijn en al
leen deze modules gebruiken. Zo kun
nen de kosten van het ontwikkelen van
een GML-implementatie in de hand
worden gehouden. De volgende onder
delen, die voor de praktijk zeer bruik
baar zijn, zijn in GML3 geïntroduceerd:
ondersteuning van complexe geo-
metrietypes (incl. 3D), zoals krom
men; deze zijn interessant voor ont
werp en grootschalige toepassingen;
tijdsafhankelijke informatie voor
het beschrijven van objecten die
door de tijd heen veranderen; hier
mee kunnen metingen, bewegende
objecten en natuurlijke processen
zoals overstromingen en bosbran
den goed gemodelleerd worden;
topologie; nuttig voor onder meer ka
dastrale, topografische, postcode-, of
bodemlcaart-gebaseerde toepassingen
(vlalctopologie) en routeplanning
(netwerlctopologie). Topologie veran
dert losse verzameling lijnen die we
gen voorstellen in een samenhan
gend netwerk en voorkomt dubbele
opslag van coördinaten in geval van
buurobjecten in een vlalctopologie.
Andere nieuwe zaken in GML3 zijn:
meeteenheden: in het GML-docu-
ment is vast te leggen welke meeteen
heid (meter, kilometer, kilogram)
voor een waarde is gebruikt. Je hoeft
je GIS dus niet meer zelf te vertellen
dat de gegevens in meters zijn;
de mogelijkheid om een ruimtelijke
referentiesysteem te beschrijven;
de mogelijkheid om een DKM op te
nemen (in de vorm van visualisatie
stijlen).
Transactionele WFS
Fig. 1
Hoewel een GML
document niet Eén van de plaatsen waar GML gebruikt wordt is in het Web
bedoeld is om als Feature Service (WFS) protocol. Dit protocol gebruikt GML
platte tekst te voor uitwisseling tussen een cliënt en een server. Deze OGC-
bekijken valt er standaard maakt het mogelijk om geo-informatie over het
toch een boel aan web te bekijken met een GIS-programma van de ene lever-
te ontdekken. ancier terwijl de aanbieder van de gegevens software van
een andere leverancier gebruikt. Als de WFS een transactio
nele WFS is, is het ook mogelijk om via het internet acties
op de gegevens uit te voeren. Om uit te zoeken hoe dit in de
praktijk nuttig kan zijn, ontwikkelde de TU Delft een expe
rimenteel systeem voor het verwerken van de splitsing van
een kadastraal perceel bij de notaris2. Wanneer een ka
dastraal perceel wordt gesplitst in bijvoorbeeld twee deel-
percelen, maakt de notaris vaak een ruwe schets van de
nieuwe kadastrale situatie. Deze schets wordt opgenomen
in de akte. Tijdens de aanwijzing van de grens door betrok
kenen kan de landmeter deze schets als hulpmiddel gebrui-
2 Dit systeem is in
het leader van het
afstuderen van
Thijs Brentjens
gebouwd en in zijn
scriptie zijn meer
details te vinden.
De scriptie is te
downloaden op:
www.gdmc.nl/
publications/
leen. Directe opname van de geschetste grens in een tijdelijk
schetslaag van de digitale kadastrale registratie kan de
rechtszekerheid verbeteren. Immers de nieuwe situatie is
meteen beschikbaar voor anderen die actief zijn op de on
roerend goed markt. Directe opname van de nieuwe (ge
schetste) grenzen bij het Kadaster is te realiseren met een
web-toepassing op basis van het transactionele WFS proto
col. Een mogelijk proces is het volgende.
Da üul s .in dc- n aam Is me
'Ft^H ra mén Hnr+'fi
mregrinrerd pü
ApyilMW
mifl hts
topIDnl
übd zip
Ktrbiiïm rjn
roer hm RD, dus tr| hm
5 rraraer hat qmm
Dit If dc unieke ca
rfikgiuï kan tut
GEO-INFO 2005-2
■HYBOJBl/ÜIMIfMttSc
PfrJY im mm-r.mii
md.'pvl haM.i-^Ti.ud
uw nul iKpiaril
■IttfLQM
.«■■Ij-I.'I'III rfeah
H-A2
