KEMA als beheerder van de OQS-norm
Volgens dr.ir. Jos Trienekens, senior consultant bij de
KEMA, werden begin 2001 de eerste gesprekken gevoerd
met de Meetkundige Dienst. Vooral de aspecten project
matig werken, beheersbaarheid en kwaliteitsborging le
ken voor verbetering vatbaar. Omdat de KEMA een brede
ervaring heeft met het ontwikkelen van management
systemen, die zijn gericht op het beheersen van proces
sen en het controleren van de kwaliteit van uitgevoerd
werk, werd deze organisatie gevraagd daarin een rol te
spelen.
past in een reeds bestaand algemeen ISO-kwaliteits-
systeem.
Zoals bij KEMA in complexe situaties te doen gebruike
lijk werd gestart met een haalbaarheidsstudie, uitge
voerd samen met de verschillende partijen die bij OQS-
processen betrokken zijn. Onderzocht werd of alle partij
en ervoor voelden een managementsysteem voor het
OQS-proces te ontwikkelen, in te voeren, en de toepas
sing ervan door een onafhankelijke partij te laten 'audi-
ten' en certificeren. Alle deelnemers bleken unaniem
voorstander te zijn wat leidde tot voorstellen aan de be
staande stuurgroep OQS waarin alle partijen waren ver
tegenwoordigd.
Bij de ontwikkeling van een managementsysteem volgt
KEMA een vast aantal principes. Na een haalbaarheids
studie worden risico's geïnventariseerd van de bij het
OQS-proces betrokken partijen. Op basis van een risico
analyse worden criteria opgesteld waaraan het OQS-pro
ces moet voldoen. Dit betreft dan met name een aantal
specifieke aspecten van het OQS-proces, dus alleen die
procesaspecten waarover alle betrokken het eens zijn
dat ze belangrijk zijn. Die wensen waren divers. De di
rectie vindt dat kennis en kunde op peil moet zijn, de
aannemer wil dat de OQS-er 'aannemer volgend' moet
zijn en de accountants willen elke uit te betalen euro tra
ceerbaar maken. Die verzamelde eisen werden onderge
bracht in verschillende OQS-
criteria waaruit uiteindelijk
een lijst van criteria ont
stond waarin elke belangen
groep zich herkent. Daar
mee was de basis gelegd
voor de OQS-norm. Deze ba
sis bestaat uit de vier OQS-
aspecten: Kennis en Kunde,
Integriteit, Flexibiliteit en
Administratieve Beheers
baarheid. Nu moest alleen
de norm zelf nog worden
opgezet en uitgewerkt tot
een hanteerbaar instrument
want de norm is uiteindelijk
de basis waarop de markt
partijen hun eigen manage
mentsysteem kunnen ont
wikkelen. Tevens is er voor
gezorgd dat het nieuwe
OQS-managementsysteem
naadloos lean worden inge-
De OQS-norm is beschreven in een praktisch boekwerkje.
Vijf bedrijven zijn nadien gestart met de implementatie
van de norm en het ontwikkelen van een eigen OQS-ma-
nagementsysteem. Die implementatie doet KEMA niet
zelf maar het bedrijf. Omdat de lijst van criteria nogal
abstract is, werd KEMA gevraagd de implementatie te
ondersteunen en richtlijnen te ontwikkelen.
De implementatie gebeurde in vijf verschillende pilots
en op grond daarvan zijn nog twee documenten ont
staan: respectievelijk de 'Toelichting op de OQS-norm' en
de 'Leidraad voor implementatie van OQS'. Dit alles met
het doel de bedrijven te voorzien van informatie over de
implementatie van de norm in een bedrijf. KEMA en
MD/AGI hebben daarbij als klankbord gefunctioneerd.
Tenslotte werden de vijf bedrijven 'geaudit' en wel of
niet geschikt bevonden voor certificatie.
Als gewenst niveau van de OQS-teamleider werd hbo-ni-
veau genoemd. Dat werd uiteindelijk vastgesteld op mi
nimaal driejaar mbo en vijfjaar ervaring op hbo-niveau.
Zeker is dat een OQS-er een allround vakman moet zijn,
een schaap met vijf poten met sociale vaardigheden en
kijk op het werk van anderen.
De OQS-norm is een specifieke Rijkswaters taatsnorm
ontwikkeld door de AGI en de KEMA samen met belan
genpartijen, maar eigendom van de Rijkswaterstaat en
beheerd door de KEMA. Om de uitvoering in de praktijk
te volgen en de norm zo nodig bij te stellen, heeft KEMA
een college van deskundigen ingesteld (afkomstig uit al
le partijen). Ook de audit-ervaringen worden daarbij be
trokken, evenals de evaluaties van uitgevoerde projec
ten. De OQS-norm kan dus met recht een praktijknorm
worden genoemd.
ft
V.
Zandcunet voor nieuwe weg.
GEO-INFO 2005-9
