der andere naar voren gehaald op de, in 1602 verschenen, Fig. 5. De twee tafels wereldkaart van Cornelis Claesz in de vorm van twee tafe- met beschrijvingen len die de havens langs de westkust van Zuid-Amerika be- over de westkust van schrijven (fig. 5). Zuid-Amerika, gebaseerd op de In 1615 vertrok een derde vloot, onder bevel van Joris van beschrijving van Spilbergen en uitgerust door de VOC, om door Straat Magel- Van Noorts tocht, laan naar Oost-Indië te varen. Ook van deze vloot was de op- op de wereldkaart dracht het brandschatten en plunderen van de Spaanse be- van Cornelis Claesz, zittingen, en die opdracht werd met enthousiasme uitge- verschenen in 1602 (deze versie stamt van een herdruk van voerd. Van Spilbergen voerde aanvallen uit op Valparaiso, Callao en Acapulco en versloeg de Armada del Sur (de in de Stille Oceaan opererende Spaanse vloot) voor de kust van Nicolaas Visscher Peru. Maar hij miste steeds net de befaamde vrachtschepen uit 1650). beladen met zilver en goud. De Spaanse inlichtingendienst had de Spaanse onderkoning van Peru, Velasco, al in juni 1599 ingelicht over de komst van de Nederlandse vloten. De zeelieden onder Velasco's bevel smeten hun vracht liever over boord dan dat ze die in de ketterse handen van de Nederlanders lieten vallen. Al deze Nederlandse vloten hadden goede relaties met de Indianen die ze als hun natuurlijke bondgenoten zagen in hun strijd met de Spanjaarden. Wanneer ze eenmaal door de Straat gezeild waren, landden de meeste vloten óf op het eiland Chiloë óf op het eiland La Mocha (fig. 6) en die teke ning, ontleend aan de beschrijving van Van Noorts zeiltocht om de wereld, laat de vriendelijke ontvangst zien die de Nederlanders daar ondergingen. Deze illustraties, voor het eerst gepubliceerd in 1601, laten een interessant geval van hergebruik (recycling zeggen we nu) zien: we zullen ze steeds weer tegenkomen, bijvoorbeeld op de wandkaart van nra i GEO-INFO 2005-11 Fig. 6. Ontvangst van de Nederlanders op La Mocha eiland. In Van Noorts scheepsjournaal werden de lange nekken van de schapen (het zijn lama's) beschreven. Amerika van Cornells Claesz, uitgege ven in 1602, maar ook op de kaart van Amerika van Blaeu uit 1617. Ondertussen waren de meeste han delscompagnieën, die waren opgericht na de eerste succesvolle reis naar Oost- Indië (1597-1599), samengesmolten tot de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) en de Westindische Compagnie (WIC, 1621-1675). Sommige zelfstandig gebleven reders en kooplieden tracht ten het monopolie van de VOC te om zeilen. De Australische Compagnie zond in 1615 een vloot uit onder Schouten en Le Maire om langs een an dere zuidwestelijke weg dan Straat Ma- gellaan een route naar Oost-Indië te vinden zodat ze zich van het VOC- monopolie niets zouden hoeven aan te trekken. Hun tocht (1615-1617) leidde tot de ontdekking van Straat Le Maire en tot ontdekking van het feit dat Vuurland een eiland was. Schouten en Le Maire waren afgegaan op suggesties van Drake dat er ten zuiden van Vuur land open water zou zijn. De straat die ze vonden, lag tussen het oostelijkste punt van Vuurland (het Mauritius schiereiland) en enkele eilanden die door hen Staten Land werden ge noemd, naar ons Parlement van die da gen (fig. 7). Het was niet bekend of Sta ten Land nu wel of niet aan het zuide lijk continent vastzat. Het zuidelijkste punt dat de vloot ontdekte, werd Kaap Hoorn gedoopt naar de stad waar Schouten geboren was. Ze beschouw den het nog als het zuidelijkste punt van Vuurland; latere zeelui vonden dat het deel uitmaakte van een afzonder lijke archipel. In 1623 zond de VOC de vijfde vloot, ook wel de Nassausche vloot genoemd, onder bevel van l'Heremite en Scha penham, langs dezelfde route als Schouten en Le Maire. Zij ontdekten verdere doorvaarten in de Vuurland archipel en noemden een door hen ge vonden golf naar de Oranje-N as saus. Rond 1640 vond de laatste Nederland se actie in deze wateren plaats: een vloot onder leiding van Hendriclc Brou wer voer om Staten Land heen en hielp daardoor het idee uit de wereld dat het een deel van het zuidelijke continent zou zijn. Brouwer trachtte een vaste basis in Chili te stichten; zijn man schappen begonnen met de bouw van forten bij Chiloë en Valdivia, echter zonder blijvend succes.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Geo-Info | 2005 | | pagina 8