In de column in Geo-lnfo 5 van 2005 het loket het meest dicht bij de burger, over (grond-)water. De gebiedslcennis,
kijkt Theo Overduin naar de positie Er blijven nog enkele taken over. De opgedaan door de mensen buiten in
van de provincies en de rol die (geo-)in-
formatie daarin speelt. Zijn conclusie
is dat het delen van kennis macht is.
eerste taak is het schrijven van bestek
ken. Want het onderhoud zelf wordt
het veld, moet de bedenkers van ge
biedsgerichte maatregelen bereiken
uiteraard uitbesteed. De ingenieur- en andersom. Informatie dient door te
Uiteraard kun je alleen iets delen als je bureau's zullen ongetwijfeld hierop dringen tot diep in de waterschapsve-
het ook hebt. Daarmee kan je de con- azen en aangezien het bedrijfsleven zels v00rwaarde daarvoor is toegang
clusie weer terugbrengen tot zijn oor- uitstekend in staat is om politiek te tQt uitstekende> actuele en betrouwba-
sprong, namelijk: kennis is macht, lobbyen, laat ook dit resultaat zich ra-
Sterlcer nog, je kunt een stapje terug den. De mening van de burger is hier-
doen en stellen dat tegenwoordig ken
nis gebaseerd is op gegevens, uiteinde
bij niet relevant. Een tweede taak is
het vertalen van het oerwoud aan wet-
lijk dus: gegevens zijn macht (indici- geving naar gebiedsgerichte maatrege-
um imperium est). Volgens Theo Over- len (de grondstof voor de bestekken-
schrijvers). Voorheen was dit een afde
ling beleid maar gezien het dwingende
karakter van een overvloed aan wet- en
duin kunnen provincies alleen overle
ven als zij als een spin in het (geo-)web
gaan zitten. Met die interessante uit
spraak in gedachte leek het mij ook
zinvol om eens naar de toekomst van
re (geo-)gegevens. Om de gegevens ac
tueel te kunnen houden, is een ver
gaande verankering met de leveran
ciers van gegevens nodig, van de maai-
bootmachinisten tot aan de vergun
ningverleners. Daarnaast is het van
belang dat de aansturing van de pro
cessen zo efficiënt mogelijk gebeurt.
regelgeving is er geen ruimte meer Niet zozeer de inrichting van de pro
voor het maken van beleid, alleen nog cessen zelf, want die zijn al in hoge
de waterschappen te kijken. Zij zijn de gebiedsrelevante implementatie. Er mate efficiënt, maar het is belangrijk
immers één van die partijen waarmee zal ongetwijfeld een ministerie op- de bureaucratie daaromheen terug te
provincies intensief samenwerken. staan dat dit gedeelte erg smakelijk dringen. En daar hebben we reeds een
vindt. En dan blijft over: de cluster sterk punt van de waterschappen te
Het waterschap als fenomeen staat, zo- (geo-)informatie. De leverancier van pakken. Relatief gezien zijn de water
als bekend, bij tijd en wijle ter discus- grondstoffen voor de vergunningverle- schappen minder bureaucratisch dan
sie. Als we het waterschap bezien als
een taart waar vele partijen van willen
ners, handhavers, besteklcenschrijvers
en wetvertalers. De determinatie van
andere instellingen. Het adagium,
'niet lullen, maar doen', staat bij veel
mee-eten, ligt het voor de hand om te de werkelijkheid ten behoeve van mo- waterschappen (nog) hoog in het vaan-
veronderstellen dat de zuiveringen- dellen. De schakel tussen praktijk en dd Helaas zie ik daarin een neer.
taak er relatief eenvoudig uitgesneden
kan worden en verorberd zal worden
theorie. Er is weinig fantasie voor no
dig om ook hier een partij voor te vin
door de waterlcetenbedrijven die op den. Immers de cluster (geo-)informa-
tie fungeert dan als spin in het web en
dus zijn we logischerwijs beland bij de
provincies. Theo Overduin roept in
termijn zullen ontstaan uit de gepriva
tiseerde waterleidingbedrijven. Im
mers de directeur hiervan verdient
minstens vier maal zoveel als een wa- zijn column de provincies op tot het
terschapsdirecteur en dat geld (alsme- opgraven van de strijdbijl en de win
de het reclamebudget) moet toch er- naar is de bronhouder van (geo-)infor- macht)
gens vandaan komen. De afdeling be- matie.
lastingen laat zich eenvoudig eten
waartse trend. Deze trend lijkt gekop
peld te zijn aan de schaalvergroting.
En gezien de lijn van mijn betoog zou
dat wel eens desastreus kunnen zijn.
Agnitio imperium est (kennis is macht)
Indicium imperium est (informatie is
René Verhage
door de belastingdienst en de vergun- Wat zou nu de meerwaarde van een
ningverlening en handhaving gaat on- waterschap kunnen of moeten zijn?
der invloed van de integrale waterwet Deze meerwaarde ligt in mijn ogen op
naar de gemeenten. Immers daar zit het gebied van integratie van kennis
Hoofd afdeling Geografische Informatie
Waterschap Vallei Eem
Reacties naar: rverhage@wve.nl
GEO-INFO 2006-1
I
Geo-lnfo in de Praktijk
De toekomst van de
waterschappen en de
rol van (geo-)informatie
