Dertiende lustrumviering te Leiden
ver de opheffing van de studie
richting Geodesie van de TU
Delft in 2003 is al vaak in deze
kolommen gepubliceerd. Eén van de
gevolgen is natuurlijk dat de 'studie
vereniging' van geodesie-studenten,
het Landmeetkundig Gezelschap 'Snel
lius', zijn bestaansbasis heeft verloren.
Wel heeft men inmiddels een oud-le
denvereniging opgericht en zijn er ver
kenningen uitgevoerd om tot een
nieuwe grondslag te komen. Toch
kwam onverbiddelijk het onvermijde
lijke: de opheffing van de vereniging
zelf. Het laatste bestuur (aangetreden
in 2002) had daarvoor een meesterlijk
gekozen moment bepaald, het dertien
de lustrum, zodat dat nog kon worden
gevierd en 'Snellius' met volledig
ouderdomspensioen kon gaan. Op de
grijze zaterdagmiddag van 26 novem
ber 2005 verzamelden zich circa
tachtig leden en oud-leden met ruim
twintig partners op een al even pas
send gekozen locatie: namelijk de Pie
terskerk in Leiden waarin Snellius'
grafsteen is gesitueerd. Opvallend was
de relatief ruime vertegenwoordiging
van de oudste en de jongste (oud-)stu-
dentengeneraties. Het ceremoniële ge
deelte van deze bijeenkomst bestond
uit drie lezingen en een 'gewone' jaar
vergadering met uittrederede van de
scheidende voorzitter. Wel zal dit de
enige jaarvergadering uit de geschie
denis van de vereniging zijn waarbij
het zingen van het Snelliuslied bege
leid werd door kerkorgelspel, door het
bekende oud-lid Henri (H.A.L.) Dekker
(toevallig net in die week geremi
greerd naar Nederland).
Voorzitter van de Lustrumcommissie,
Walter Vroom, opende de ceremonie
met een kort moment van stilte om de
drie in 2005 overleden ereleden te ge
denken: Baarda, Van der Hoek en De
Haan. Daarna gaf hij een originele wa
ter- en vuurbeschouwing over 'Leiden'
en 'Delft': 'textiel' versus 'bier', Snelli
us (Leiden,! 580) versus Grotius
Herman Quee
(oud-lid
'Snellius')
(Delft,1583) en 'recht' versus 'wiskunde'. Frank Westerman,
landbouwingenieur en auteur van ondermeer 'Ingenieurs
van de ziel', legde vervolgens de worsteling bloot waaraan
in totalitaire regimes ook ingenieurs en andere intellectue
len worden onderworpen met als spil van zijn verhaal een
door hem in zijn Moslcouse tijd herontdekte, maar geheim
gehouden en nooit vertoonde propagandafilm uit de Stalin-
tijd. Henri Dekker, voorzitter tijdens het lustrum van 1965,
schetste aan de hand van een reeks ervaringen in zijn
wereldwijde loopbaan hoe naast vakkennis ook gezond ver
stand onontbeerlijk is om de vraag te vertalen naar een pro
duct. Zijn scènes uit postcommunistische landen deden
soms denken aan het verhaal van Westerman!
In de ledenvergadering werd eerst op uitzonderlijk precieze
wijze vastgesteld dat er van de 31 leden achttien aanwezig
waren en negen een machtiging hadden afgegeven, waarna
voorzitter Arjen Hofman nog eens aangaf hoe het de vereni
ging in de laatste jaren verging: de instroom in 2000: tien,
in 2001: zeven en in 2002: ook zeven. Vervolgens deed hij
verslag van de vergeefse zoektocht naar uitwegen om 'Snel
lius' te laten voortleven: verbreding met L&R-studenten,
naar andere geo-informatieopleidingen en naar de nieuwe
Delftse interfacultaire masteropleiding 'Geo-informatics'.
Het doek moest tenslotte vallen. En het viel: met alle 27
stemmen voor.
Hierna begaf het meer dan honderd-koppige gezelschap zich
te voet naar de Douzastraat waar aan huisnummer 2 erelid
en oprichter Geert Homan (1923) met een korte toespraak
een plaquette onthulde op de plaats van Snellius' voormali
ge woonhuis. Deze plaquette bevat een figuur van de achter
waartse insnijding die Snellius daar uitvoerde met als richt
punten de torens van Pieterskerk, Hooglandse Kerk en Stad
huis. De uitstekend georganiseerde bijeenkomst werd afge
sloten met de traditionele boerenkoolmaaltijd.
Tl
GEO-INFO 2006-1
Opheffing Landmeetkundig
Gezelschap
4
Snellius
5
