Reactie i
e meesten van ons weten het nog wel. Als je vroeger in
de winkel een pond kaas wilde hebben dan werd het
keurig vers voor je afgesneden. Persoonlijke bediening, vak
werk en bovenal écht maatwerk. Vaak gevolgd door de
vraag: mag het ietsje meer zijn? Meestal vond je dat dan wel
goed. Ilc moest hieraan denken toen ik het verhaal las in
nummer 2006-7/8 van dit blad van Arnold Bregt en Jacqueli
ne Meerkerk over de toekomst van de Nationale Geo Infor
matie Infrastructuur (NGII). Mag het ietsje meer zijn? Nee,
eigenlijk is dat nog veel te zwak uitgedrukt. Wat mij betreft
is het niet de vraag of het ietsje meer mag zijn, maar de stel
ling dat het snel veel meer moet worden met de NGII dan
het nu is!
NGll: breed en complex, en toch nog te smal
De NGII bestaat uit vele componenten die allemaal samen
een geheel moeten gaan vormen dat meer is dan de som der
delen. Het gaat, zoals Bregt en Meerkerk in hun artikel aan
geven, om: ruimtelijke gegevens, standaarden, technologie,
beleid en de mens. En achter elk van deze componenten
gaan dan ook nog weer eens meerdere werelden schuil.
Neem alleen maar de component 'beleid'. Daarbinnen gaat
het dan om belangrijke en complexe zaken als organisatie,
aansturing, regie, communicatie, afspraken, en financiën.
Kortom: de NGII is waanzinnig breed en complex. En tege
lijk bekruipt mij het gevoel dat we - door ons alleen maar te
richten op de NGII - toch nog een te smalle scope hebben en
een te beperkt blikveld. Ook de NGII staat niet op zichzelf
maar maakt deel uit van een groter geheel en van een rui
mere omgeving. Dit grotere geheel is mijns inziens van cru
ciaal belang om ook de vraag "waarheen met de NGII?" ade
quaat en zinnig te kunnen beantwoorden.
In de eerste plaats zie ik de NGII als een logisch en belang
rijk onderdeel van de Nil (Nationale Informatie Infrastruc
tuur). Daar draait het om en de NGII hoort daarbinnen een
logisch onderdeel te zijn. Niet: 'alles draait om geo', maar:
'geo is een belangrijke component in het geheel van een
maatschappelijke informatiehuishouding'.
Ten tweede: zelfs de ruimere jas van een Nil is geen doel op
zichzelf maar een plaats- en tijdgebonden invulling om te
kunnen voldoen aan een algemeen maatschappelijke infor
matiebehoefte (inclusief het belang van de bijbehorende
vraagsturing). Juist dit laatste mis ik nog wel eens in de geo-
wereld. Er is een macht aan data en aan geo-informatie in
ons land. Veelal (nog steeds) beheerd door een relatief klei
ne groep professionals, die dan ook nog eens een dominan
te rol spelen in de ontsluiting en in het reguleren van het
(maatschappelijke) gebruik. Iedereen belijdt met de mond
het grote belang van vraagsturing maar slechts weinigen
weten dit ook daadwerkelijk op een effectieve wijze in prak
tijk te brengen.
Als derde wil ik wijzen op de ontwikkelingen op het gebied
van de internationalisering. De N van de NGII zal in de na
bije toekomst naar mijn overtuiging een steeds beperktere
rol gaan spelen. Geo-standaarden komen steeds vaker voort
uit Europese trajecten of worden platweg opgedrongen van-
Theo Overduin,
Projectmanager
provincie Utrecht
en DURP-
coördinator
provincies (IPO)
uit het wereldwijd opererende 'main
stream' ICT-industriële complex (Micro
soft, Oracle, Google, enz.).
Kortom: laten we ons niet blindstaren
op de NGII zelve. Dat is - ondanks alle
breedte en complexiteit - mijns inziens
toch een te beperkt kader, een te eng
domein en een te 'narrow-minded' be
nadering. Op naar de volle breedte en
meer druk op de ketel!
NGll: volle kracht vooruit
Zonder heel veel geo-mensen op hun
ziel te willen trappen, heeft de NGII op
dit moment in mijn associatieve bele
ving nog (te) veel weg van het aftand
se boodschappenautootje van Tante
Truus. Een oerdegelijk maar zeer over
jarig modelletje. Het barreltje gaat al
heel lang mee, staat al jaren binnen, is
niet kapot te krijgen en heeft nog
maar heel weinig kilometers op de tel
ler. Weliswaar is de lak dof maar elk
jaar komt het barreltje toch nog weer
redelijk probleemloos door de APK-
keuring heen, ook al ziet het er eigen
lijk niet uit.
Het karretje ontbeert stuurbekrachti
ging. Sturen gaat zwaar en erg indi
rect, ook omdat er een behoorlijke spe
ling op het stuur blijkt te zitten. Lek
ker pittig toeren is er niet bij. Door het
te incidentele gebruik zijn de remmen
op sommige wielen behoorlijk vast
gaan zitten.
Ook rammelt er nogal het een en an
der onder de auto: de uitlaat, en dan
met name het katalysatorgedeelte,
hangt los en dreigt er binnenkort
onderuit te vallen. Verder ontbreekt de
turbo met als gevolg dat het net iets te
lichte motortje eigenlijk te weinig
power kan leveren om anno 2006 in
het maatschappelijke (gegevens(ver
keer nog goed vooruit te komen en
mee te kunnen.
De hoogste tijd dus voor een 'extreme
malce-over'Al was het maar om te
voorkomen dat je binnenkort als ge
vaar op de weg van de weg wordt afge
haald. Zoiets wens je toch (bijna) nie
mand toe. Zelfs nietje schoonmoeder
met haar overjarige, o zo charmante,
DAF-je (inclusief licht rammelende
bretelautomaat).
GEO-INFO 2006-9
Waarheen met de NGll: mag het ietsje meer zijn?
