Opbouw van de tGAP-structuur
De serie plaatjes toont hoe in een aantal stap
pen de tGAP-structuur wordt opgebouwd door
het herhaaldelijk verwijderen van het minst be
langrijke vlak (en dit samen te voegen met de
meest geschikte buur). Van elke stap zijn twee
plaatjes weergegeven: de eerste geeft puur het
samenvoegen van vlakken weer, de tweede geeft
tevens het effect van de lijngeneralisatie weer.
Uiteindelijk blijft dan één, het meest belang
rijke, vlak over. De GAP-face tree geeft weer
welke vlak in welk vlak is overgegaan via de
ouder-lcind relaties. Aangezien in elke stap twee
vlakken worden samengevoegd (net zolang tot
dat het laatste vlak is bereikt), is de resulterende
structuur een binaire boom, zoals weergegeven
in de onderstaande figuur.
rv
L*
3i
bjwi
5IHJU
t
dep
1
l Lkj
7
n
StepZ Hq
3
h
4
De tGAP-structuur is, in deze opzet met een variabele
schaal geo-informatie server en een intelligente cliënt, in
staat om ook dergelijke geavanceerde visualisatie-toepas
singen te ondersteunen.
Conclusies
De voordelen van de gekozen tGAP-structuur zijn de volgende:
het is mogelijk om, na opbouwen van de tGAP-structuur,
zeer efficiënt (in 'real time') representaties op elke ge
wenste schaal af te leiden;
al overgestuurd materiaal lean worden hergebruikt zodat
progressieve data-overdracht mogelijk is;
geleidelijk zoomen en pannen is mogelijk door de pro
gressieve data-overdracht van de informatie en een (ge
avanceerde) cliënt die dit omzet in een animatiestijl
zoom- of pan-weergave;
meerdere tGAP-structuren kunnen op dezelfde bronin
formatie worden gedefinieerd, waardoor dezelfde geo-in
formatie bruikbaar is voor verschillende toepassingen.
Voor het bouwen van meerdere tGAP-structuren (inde
xen) hoeft alleen per toepassing te worden aangegeven
hoe zwaar alle geografische klassen ten opzichte van el
kaar wegen en hoe de compatibiliteitsmatrix tussen de
verschillende klassen eruit ziet.
In lopend onderzoek trachten we, op basis van de eerste er
varingen, de tGAP-structuur nog verder te verbeteren en uit
te breiden:
het geheel vormt een flinke brij van verwijzingen, die ook
moet worden opgeslagen en bijgehouden. Dus als er wat
te besparen valt op het aantal verwijzingen zonder dat dit
ten koste van functionaliteit en/of
performance gaat dan is dit zeker
winst ten opzichte van de huidige
implementatie;
momenteel is de datastructuur sta
tisch: er kan niet op de datastructuur
worden gemuteerd, wat inhoudt dat
mutaties op het basismateriaal geen
weerslag hebben op de tGAP-struc
tuur. Als de structuur dynamisch
wordt, kan deze worden bijgehouden
bij het muteren van de basisdata, al
hoewel dit niet eenvoudig is: hiervoor
is meer onderzoek nodig;
naast vlalcobjecten zouden ook lijn
en puntobjecten opgeslagen moe
ten kunnen worden, zowel op het
basisniveau (meest gedetailleerde
weergave) als op het afgeleide ni
veau (een object zou moeten kun
nen veranderen van vlalcobject
naar lijnobject). Op die manier
vormt de tGAP-structuur een flexi
bele basis voor meerdere typen ge
neralisatie: niet alleen aggregatie
van objecten tot grotere eenheden
en lijnsimplificatie, maar ook het
veranderen van representatie of het
verplaatsen van objecten als dat de
lcaartweergave ten goede komt.
GEO-INFO 2006-12
532
m
