«Si
Z!
In memoriam ir. Geert Homan
(1923-2007)
144
Op 1 februari 2007 overleed, daags na zijn 84ste verjaar
dag, ir. Geert Homan. Hij was in het geodetische vak
gebied bekend als de (mede-)oprichter van de 'studiever
eniging' van de Delftse opleiding, Snellius, en door een
voor het vakgebied baanbrekende loopbaanstap - name
lijk zijn overgang van de Kadastrale Dienst naar een ge
meentelijk grondbedrijf Deze stap baarde opzien en ver
vulde een wens inzake de ontwikkeling van de maat
schappelijke betekenis van de geodetisch ingenieur.
Homan kwam in september 1940 aan als student civiel
landmeten in Delft en raakte meteen betrokken bij de
oprichting van Snellius (29 november 1940). Hij werd lid
van het eerste bestuur en, vijfjaar later, na de bevrijding
ook van het eerste naoorlogse bestuur omdat hij een van
de weinigen was die èn de loyaliteitsverklaring niet had
getekend èn nog niet was afgestudeerd. In die periode
schreef hijsamen met Ter Schiphorst, het legendarische
Snelliuslied. Na zijn afstuderen ging hij werken bij het
Kadaster, eerst bij de Bijhoudingsdienst en vanaf onge
veer 1955 bij de Ruilverkavelingsdienst. In 1961 behaalde
hij ook het diploma Geodetisch Ingenieur.
Homans overgang naar het Grondbedrijf van Amsterdam
kunnen we niet precies dateren maar die moet midden
zestiger jaren hebben plaatsgevonden. Zijn motief? In
het Snellius-lustrumboek 1960-1965 schrijft hij dat er bij
de ruilverkaveling 'weinig geodetisch werk is te doen'.
Misschien speelde hij daarbij met de gedachte: als er dan
toch zo weinig techniek te beleven is dan maar naar de
stedelijke herontwikkeling? Homan werd tweede man
van het Grondbedrijf dat toen nog een afdeling van Pu
blieke Werken was. Het was de begintijd van de groot
schalige stadsvernieuwing en van de start van de uitvoe
ring van de Bijlmermeer. Hij deed zijn leidinggevende
werk op zeer integere wijze. Bijna altijd goed gehumeurd
maar echt kwaad als hij onrecht constateerde. Hij was
vooral degene die het bedrijf in verschillende (gemeente-
raads-jcommissies vertegenwoordigde. Degene ook die
voor een belangrijk deel van de uitgaande post van het
bedrijf eindverantwoordelijk was. Meer een beleidsuit
voerder dan een beleidsinitiator waarbij zijn ordelijke in
stelling en zelfdiscipline goed van pas kwamen. Na de
verzelfstandiging in 1978 tot een Dienst Gemeentelijk
Grondbedrijf werd hij er adjunct-directeur.
Kenmerkend voor Homan was dat hij er prat op ging geo
deet te zijn. Hij deed zijn best om, waar dat mogelijk was,
geodeten een plekje binnen het grondbedrijf te bezor
gen. Ook hechtte hij veel belang aan collegiale uitwisse
ling van kennis en ervaring: hij heeft omstreeks 1980
dan ook geodeet en grondbedrijfcollega J. Dubbeld (Til
burg) direct en indirect veel steun gegeven bij de start
van de vereniging van grondbedrijven, die nog steeds flo
reert met zeer druk bezochte landelijke bijeenkomsten.
In het najaar van 1983 heeft hij gebruik gemaakt van de
regeling om vervroegd uit te treden. Ook na zijn pensio
nering bleef hij trouw en frequent verschijnen bij talrij
ke gebeurtenissen en bijeenkomsten in de geodetische
vakwereld. Als erelid van Snellius ontbrak hij nooit bij de
vijfjaarlijkse oud-bestuursledenreünie, tot en met de
laatste in maart 2003, en gaf daarbij altijd een speech.
Het was voor alle aanwezigen een treffende gebeurtenis
toen hij op 26 november 2005 in Leiden de vereniging,
die hij zelf precies 65 jaar daarvoor had opgericht, ten
grave hielp dragen waarbij hij, met een korte toespraak,
een herdenkingsplaquette onthulde aan het pand aan de
Douzastraat waar Snellius' geboortehuis had gestaan.
Met Geert Homan is een gerenommeerd geodeet en een
fijne collega heengegaan.
Nout Kalt en Herman Quee
■O
GEO-INFO 2007-3
