tief aanpakken: er moet wel stimulans
zijn vanuit het 'moederdepartement',
VROM dus. Om dat allemaal te kunnen
realiseren, is de lopende reorganisa
tie onvermijdelijk; maar de manier
waarop in het verleden reorganisaties
zijn uitgevoerd (Nijpels: 'zonder wan
klank'), gaf alle vertrouwen dat dat
ook nu weer het geval zou zijn.
In een forumdiscussie (beter: een zit
bankendiscussie) kwam ondermeer
aan de orde of er, gezien de interna
tionale aspiraties van het Kadaster,
nu sprake van zou moeten zijn dat de
verschillende kadasters in de EU gaan
concurreren. Mevrouw Dekker gaf aan
dat de kerntaak primair op de goede
uitvoering en waarborging van het ei
gen werk moet liggen, en dat daarna
pas moet worden gedacht aan werk
in het buitenland. Burmanje meldde
dat de financiering van buitenlandse
ondersteuning niet door de 'gewone'
klanten wordt betaald. Tommei vond
dat VROM best een deel van de omzet
mocht aanmerken voor dat doel, wat
door Nijpels heftig werd bestreden
('niet uit belastinggeld'). Men was het
er wel over eens dat het voor een mo
nopolist als het Kadaster goed is 0111
scherp te blijven door toetsing aan de
prestaties van vergelijkbare organisa
ties in Europa. Bovendien komt veel re
gelgeving uit de EU en daarvoor is het
goed dat het Kadaster daar nauw bij
betrokken is. Ook is de inzet van ken
nis van het Nederlandse Kadaster zeer
belangrijk voor de landen waar het al
lemaal nog niet zo goed is geregeld,
aldus Tommei en Nijpels. Vervolgens
kwam de vraag of het Kadaster de Z-co-
ordinaat van Rijkswaterstaat zou moe
ten overnemen. Die werd algemeen
instemmend beantwoord, al voegde
Nijpels er aan toe 'voordat je iets uit
RWS hebt, ben je een paar honderd
jaar verder'. Dat maken de lezers van
dit blad dus niet meer mee... Burmanje
benadrukte overigens dat de rijksover
heid dergelijke veranderingen moet
willen, 'landjepik' is niet de manier
om dit soort zaken te regelen. Ze voeg
de er zelfs aan toe dat 'sommige taken
wellicht elders geplaatst kunnen wor
den', maar liet onze nieuwsgierigheid
onbevredigd door geen voorbeelden te
noemen.
Na alle toespraken en gesprekken werd
er muzikaal afgesloten. Het Neder
lands Theater Orkest trad aan onder
leiding van dirigent Jules van Hessen, aan wie was gevraagd
om de overeenkomst tussen een dirigent en het Kadaster te
verbeelden. Dat lukte hem door op een lichtvoetige manier
te wijzen op het feit dat een geschreven partituur op de
juiste wijze moet worden geïnterpreteerd om er een mooi
muziekstuk van te maken, en dat gold zijns inziens ook
voor alle geschreven stukken bij het Kadaster die je ook niet
zonder kennis en ervaring kunt gebruiken. Hij gebruikte
hiervoor de ouverture De Hebriden van Mendelssohn - niet
omdat de Hebriden de eerste Europese uitbreiding het Ka
daster zullen zijn maar omdat het in 1832 was gecompo
neerd en dus een passend verjaardagsstuk was. Vergezeld
door wisselende diabeelden maakte hij vervolgens een
muzikale wandeling door 175 jaar die uitliep in een rap.
Onverwacht bleek zich ook een rapper aan te dienen in de
persoon van Dorine Burmanje, met een strakke zonnebril,
die met de slogan 'Kadaster. Feitelijk verrassend' een show
ten beste gaf. Dat was wel lef, om dat te doen met vierhon
derd van je beste relaties. Het stuk leidde, begeleid door een
grote rij typografische variaties van de letter I< op het dia-
scherm, tot de apotheose waarbij het nieuwe logo van het
Kadaster werd gepresenteerd. Alleen jammer dat het op z'n
kop stond... Burmanje ving dit overigens prima op: ze stelde
vast dat dit passend is voor het nieuwe imago dat het Kadas
ter 'Feitelijk verrassend' wil zijn.
GEO-INFO 2007-5
