Straks is in onze wereld zes
maanden tot een jaar'
3D
Tele Atlas 20 jaar
op weg en nu de
route gevonden
Kaartenmaker Alain De Taeye ziet voor zijn Tele Atlas
vooral luxeproblemen. Sinds de descrambling van
GPS is er eindelijk een enorme consumentenmarkt
voor digitaal kaartgebruik. Grenzen aan de groei zijn
nog niet in het verschiet, of het zouden de opvattingen
van bepaalde regimes moeten zijn over het militaire
karakter van kaarten. Ook van marktverstoring door
Europese overheden ligt hij niet lang wakker.
Het wordt vaak gezegd dat wij een navigatiebedrijf
zijn. Dat moet ik dan corrigeren: Tele Atlas maakt
kaarten. Het is ons doel om daar waar kaarten
worden gebruikt, dat zoveel mogelijk digitale kaarten te laten
zijn. Je kunt trouwens met een kaart niet zo heel veel doen:
weten waar je bent en waar iets anders is en hoe je van x naar y
gaat. Dat zijn activiteiten die nu heel modern vertaald worden
in navigatie en in LBS, maar het is niets meer dan te zeggen waar
de dingen zijn. En dat deed men al in de middeleeuwen."
Alain De Taeye, CEO van Tele Atlas, houdt van relativeren.
Ook op het gebied van navigatietechnologie heeft Tele Atlas
immers een aantal belangrijke patenten op haar naam staan,
waaronder de heads-up display: de kaart die meedraait met de
rijrichting.
De Taeye had al voordat hij in Gent afstudeerde digitale
kaartdatabases gebouwd. Daarna begon hij voor zichzelf als
IT-consultant in routeplanning en geografische databases. Zijn
zaak integreerde in 1989 in de jonge Nederlandse Tele Atlas
Groep en in 1990 werd hij er directeur. Onder zijn leiding is
Tele Atlas uitgegroeid tot een wereldwijd opererend concern,
genoteerd aan zowel de beurs van Frankfurt als Amsterdam.
(Evenknie is Navteq, dat uiteindelijk meer gespecialiseerd is in
in-car navigatie).
Tele Atlas maakte in het begin een wegenatlas van Nederland;
in België lag het accent op de optimalisatie van logistiek voor
een krantengroep en nutsbedrijven. De automobielindustrie,
gedreven door Mercedes en BMW, begon middenjaren '80
in auto's navigatiesystemen te gebruiken - positionering via
de wielen; gebruikte je een pont dan ging het verkeerd - en
Tele Atlas stapte daar op in. Eind jaren '90 werden in de
navigatiesystemen GPS-chips gestoken, maar die waren zeer
onbetrouwbaar. De signalen werden door de VS gescrambeld.
De Taeye: "In de eerste Golfoorlog - één grote reclame
voor geo technologie met zijn precisiebombardementen
- hielden de militairen dat tegen. Pas in 2000 heeft Clinton
de hogere nauwkeurigheid vrij gegeven. Dat is de reden dat
je nu pas de boom hebt van portable navigatiesystemen. De
marktmogelijkheden zijn dus ook nog gigantisch, niet in de
laatste plaats door gebruik van digitale kaarten op mobiele
high tech apparatuur. Dat is een doorbraak: om het even
welk moment een kaart bij je hebben - weten wat er rond
je is gesitueerd. Er zal een generatie zijn die altijd en overal
antwoord op vragen heeft als 'Waar kan ik in deze buurt een
brood of een krant kopen'? 'Hoe kom ik terug naar mijn
hotel'? Dat is comfortabel en geeft rust. Waar je onrustig van
zou kunnen worden, is push advertising - marketeers willen
dolgraag weten waar je bent - maar dat moet je te allen tijden
uit kunnen zetten."
De bomen mogen dan nu tot in de hemel groeien, tot zeer
recent kende men bij Tele Atlas vooral rode cijfers. Tegelijk
valt op dat het bedrijf sterk inzet op 3D kaartdisplay. Het
vergaren van data in drie dimensies is echter een zeer kostbare
zaak. De CEO schets de marktveranderingen die dergelijke
investeringen rechtvaardigen. "Vandaag hebben wij 21 miljoen
kilometer weg in twee dimensies in onze databank. Wat de
mensen echter steeds vaker verwachten is dat de wereld in 3D
37)-»-
GIN Congres Magazine
