4. Robuuste definitie voor data-uitwisseling:
standaardisatie noodzakelijk
De gebruikelijke kadastrale percelen
staan bekend als 2D-percelen maar zo
als |Stoter, 2004] reeds opmerkt betreft
dit feitelijk het eigendom van een volu
me waarbij de hoogte en de diepte niet
expliciet zijn vastgelegd. De represen
tatie is dus 2D terwijl het recht 3D is.
Aangezien het regulier polytoop niet
gesloten hoeft te zijn in alle richtingen
is het een zeer natuurlijke representa
tie voor een gecombineerde weergave van 2D- en 3D-perce-
len. Hierbij worden dan de 2D-percelen als prisma's met ver
ticale zijden en zonder onder- of bovenkant weergegeven.
Het is in deze context dan ook betekenisvol om te vragen
of een 2D-perceel overlap heeft met een 3D-volumeperceel.
In het voorbeeld van figuur 9 overlappen de 2D-percelen A
en B niet met het volumeperceel C maar overlappen het 2D-
perceel D en de weg wel met het volumeperceel C. Het scha-
duwgebied onder C geeft de voetafdruk van C weer op het
maaiveldniveau.
Figuur 10 en 11 tonen nog een aantal werkelijke situaties
van gecombineerde 2D- en 3D-percelen in het testgebied.
Figuur 10 toont een aantal 3D-percelen die de ruimte van
boven de weg hangende delen van een stadion represente
ren; zie ook [Stoter 2004, blz. 269-272] voor een impressie
van dezelfde percelen. Figuur 11 toont tenslotte de uitbouw
op de eerste verdieping van een restaurant boven de open
bare stoep.
De hiervoor geïntroduceerde regulier polytoop aanpak
maakt het mogelijk om data correct te beschrijven in een
computer die werkt met eindige getallen. Hiermee komt er
Fig. 9. Combineren
van 2D- en 3D-kadas-
trale percelen.
Fig. 10. Detail van
twee 3D-percelen
(rood en groen) met
een derde (blauw)
op de achtergrond.
Gewone 2D-percelen
zijn weergeven via
een lage verticale
wand op de grens.
De verticale grijze
cilinder geeft de
Z-as weer in VRML-
viewer.
Fig. 11. 3D-perceel
temidden van 2D-
percelen (volumeper
ceel A en 2D-perceel
E vormen tezamen
het restaurant. Per
ceel A hangt boven
de stoep/weg, die is
weergegeven door
de 2D-percelen B, C
en Dj.
zicht op een definitie van geldige (va
lide) objecten en robuuste representa
ties die niet leveranciersspecifiek zijn.
Daarmee zou uitwisseling in robuust
formaat een belangrijke bijdrage kun
nen leveren aan de voor een goed
functionerende Gil noodzakelijke ge
gevensuitwisseling. Om die gegevens
uitwisseling goed te ondersteunen is
een degelijke en consistente verzame
ling standaarden nodig. De meest ba
sale vereiste is standaardisatie van de
gebruikte geometrische concepten: de
primitieve modelleerelementen om de
objecten uit de echte wereld te repre
senteren. Dit is een terrein waar nog
het nodige werk moet worden gedaan
[Van Oosterom et al, 2004], maar waar
ook al vooruitgang is geboekt door
groepen zoals Technisch Comité 211
van de Internationale Standaardisatie
Organisatie (ISO TC211) en het Open
Geospatial Consortium (OGC).
Momenteel wordt het succes van de
standaardisatieactiviteiten beperkt
door de eis van een zuivere levera n-
ciersneutrale aanpak 0111 inmenging
in de kwestie hoe ruimtelijke gegevens
omgezet kunnen worden naar een in
terne representatie te voorkomen. Zo
zwijgen bijvoorbeeld de standaarden
of de coördinaatwaarden in drijvende-
komma- of gehele-getallenformaat
|Lott, 2004] zouden moeten worden op
geslagen. Hierdoor worden de defini
ties uitgedrukt in wiskundige termen;
daarmee de oneindige nauwkeurigheid
veronderstellend van reële getallen. De
vraag hoe dit in de drijvende-komma-
of gehele getallen van de computersy
stemen moet worden vertaald wordt
aan de uitvoerder/programmeur over
gelaten. Zo is er bijvoorbeeld geen ge
standaardiseerde interpretatie van de
relatie 'is gelijk' tussen geometrische
objecten. Verder worden de definities
van valide objecten in het algemeen
bepaald door uitvoerders; bijvoorbeeld
|Kazar et al, 2007].
Als standaardisatieactiviteiten moeten
leiden tot een situatie waarbij ruimte
lijke gegevens zonder handmatig in
grijpen, opschonen en corrigeren kun
nen worden uitgewisseld dan is er een
strenge logica nodig om de standaar
den te onderbouwen en 0111 de defini
tie van valide objecten te specificeren.
De taal van de ruimtelijke databases
is ingebed in de taal van de wiskunde
met operatienamen zoals 'vereniging'
ld e *3 Sfo -. I f'g- I Mvi-I fls»...] é>...l$)Co...| ijO;V..| «K .*,{<0*50*1
GEO-INFO 2007-12
