niet. We willen dit als Kadaster overigens ook duidelijk niet.
Grensreconstructie doen we in principe met de originele
meetgegevens uit het veldwerk.
Natuurlijk kan het Kadaster de huidige digitale kadastra
le kaart vernieuwen door een zogenaamd 1 op 1 bestand.
Maar dat kost een paar centen, waarschijnlijk wel meer
dan een half miljard euro. En het kost natuurlijk 'even' tijd
om het hele bestand te vervangen. Misschien wel zo veel
dat onze volgende generatie landmeters al met pensioen
is. Is het trouwens wel praktisch haalbaar? We hebben niet
van alle bestaande kadastrale grenzen voldoende originele
meetgegevens. Dat betekent dat we die grenzen in het ter
rein uit moeten zetten en opnieuw moeten inmeten. Van
wege de kosten is het Kadaster daar begin jaren tachtig van
de vorige eeuw al mee gestopt. Willen we dat met z'n allen
wel? Grenzen uitzetten en confronteren met huidige ter-
reingrenzen waarover helemaal geen discussie loopt tussen
buren? Misschien stijgt het aantal burenruzies daardoor
Business voor de Rijdende Rechter wellicht en daar wordt het
Kadaster al regelmatig bij geraadpleegd.
Laat alles in 2007 nog maar even bij het oude. Een landsdek-
kende, onderling afgestemde, digitale kaart met een kaart-
kwaliteit passend bij de GBKN en daarnaast apart de meer
nauwkeurige meetinformatie van grenzen opgeslagen. Dat
is het beleid van het Kadaster op dit moment. We gaan voor
een homogene kaart waarbij een perceel in zijn omgeving
met buurpercelen goed is weergegeven. Weliswaar is niet alle
meetinformatie digitaal beschikbaar, maar er wordt gewerkt
aan het digitaliseren van de veldwerken. Overigens is het aan
tal gevraagde grensreconstructies per jaar zo laag, dat dit niet
een zo grote investering zou rechtvaardigen. Dit was even een
uitstapje; terug naar het onderwerp van dit artikel.
Absoluut meten met GPS
Meten waar iemand in 'absolute' zin is: detailmeten met
GPS-RTK biedt deze mogelijkheid. Op zich kan dit nu al
met geavanceerde apparatuur. Vaak is daarvoor nog de
nodige vakkennis noodzakelijk om tot goede, geodetisch
verantwoorde, resultaten te komen. Maar we sluiten zeker
niet uit dat deze apparatuur zich doorontwikkelt zodat de
'leek' straks de metingen kan doen. Daarnaast zijn er an
dere technieken op de markt die mogelijk ook bruiltbaar
zouden kunnen zijn. Denk bijvoorbeeld aan RFID. Dat zijn,
voor het beeld, kleine chipjes die zelfstandig doorgeven
waar ze zijn. Ze worden nu veel gebruikt in de logistieke
wereld, denk aan een container met zo'n chip. Vanuit het
hoofdkantoor kan men direct zien waar de container zich
op de wereld bevindt. Deze techniek zal zich ongetwijfeld
verfijnen zodat zij misschien ook bruikbaar is voor het aan
duiden van knikpunten in grenzen. De laatste stap is dan
dat in ieder object zo'n chip is ingebracht. Dat betekent
dat ieder object weet wat het is en waar het is. Als we zo
grenspunten kunnen inrichten kunnen verstoringen direct
worden opgemerkt en zal grensreconstructie door een land
meter helemaal overbodig raken.
Aanleveren van digitale akten
Via ELAN werd in 2006 al 85% van de akten digitaal aange
boden. En deze worden dan vrijwel allemaal geheel automa
tisch verwerkt. Die techniek zal zich ook verfijnen. Dat zou
kunnen betekenen dat een toekomstige klant bij het Kadas
ter een sjabloontje ophaalt dat voldoet
aan de geldende inschrijvingsvereis-
ten. Hij vult dit verder in, of zelf of
met behulp van een digitale assistent,
en via een digitale gang langs de bank
wordt de betaling geborgd. Zou moe
ten kunnen denken we. Waarschijnlijk
al wel veel eerder dan in 2032.
Wat voor organisatie is het Kadaster
dan nog? Is er nog een nationaal Ka
daster of een Europees? En welke rol
speelt het notariaat nog? Of is er naast
de huidige wereld een volledig virtuele
wereld ontstaan? Die trend zien we nu
al. Trouwens het zal de auteurs moge
lijk allemaal ontgaan hoe het Kadaster
er in 2032 uitziet. Wij zijn dan ver over
de 75 jaar en waarschijnlijk dan toch
al lang pensioengerechtigd. Onze kin
deren zullen de gevolgen zeker mer
ken en die zijn er eigenlijk nu al aardig
vertrouwd mee.
En het Kadaster? Kijk, als de ontwik
kelingen voor wat betreft de digitale
zoekmogelijkheden zich doorzetten,
dan zou het Kadaster een stuk een
voudiger kunnen. U las in een van de
eerste afleveringen in deze serie het
ontstaan van AKR. Ieder object weet
van zichzelf wat het is, van wie het is
en hoe het er uit ziet. Bij het Kadas
ter zouden er dan nog wel eens heel
weinig mensen hoeven werken. De ge
schiedenis is volledig in kaart gebracht
en beschikbaar, het heden gebeurt ge
heel digitaal. Iedereen weet alles van
iedereen, kortom Orwell's 1984 wordt
nu echt werkelijkheid.
Er is echter een kleine hoop: nu blijkt
dat veel mensen het toch op prijs stel-
GEO-INFO 2007-12
