derop in de grond geheid en aan de andere kant is de dragline
al bezig maar het schooltje laat zich niet wegjagen. De drie
jalons staan er echter in gelid naast... Het Delftse Kruithuis
staat op een ander stuk surrealistisch op een enorme kogel
en vandaar wordt met een soort middeleeuwse katapult zelfs
op hoogbouw geschoten. (De titel is dan ook 'Geen woorden,
maar daden'.) Zoals op meer werken is de grond om het pand
zó ver weggehaald dat alle oude heipalen te zien zijn, net als
weer de nieuwe jalons. Niet alles is Delfts: aan de muur hangt
ook een ingelijst werk uit 2001 van wat Schellenbach aan
duidt als een zinkstuk bij de Westerscheldetunnel.
Rood-witte draad
'De stokken staan als een rode draad door al mijn schilde
rijen, er gaat wat gebeuren, maar wat weten we nog niet.
Het zijn allemaal verhaaltjes wat ik er zo van maak', aldus
Max. 'Het trekt toch een bepaalde aandacht. Veel mensen
komen er speciaal op terug. Ook de galeriehouder maakte
het nog niet eerder mee', zo vervolgt hij. Naast werk voor de
galerie zijn er ook eigen opdrachten. 'Het jaar is zo om en
het moeten daarbij wel Maxen blijven', aldus Schellenbach.
Toch schilderde hij ook voor een projectontwikkelaar uit
Aerdenhout diens oude villa als een rots in de branding en
op een ander eiland diens bouwproducten. In het water er
tussen leggen door meeuwen geflankeerde jalons de verbin
ding... Deze schildering 'Rots in de branding' siert zelfs de
kerstkaart van de kunstminnende projectontwikkelaar. Het
is ook een 'echte Max' al is de lucht hier uiteraard minder
donker dan meestal het geval is... Aan de ateliermuur valt
bij vertrek het oog op een affiche uit 2007 van de vestiging
van Smelik en Stokking aan het Noordeinde in Den Haag:
ook op die Schellenbach prijkt een jalon op de voorgrond.
Tot slot lijkt het - niet voor de schilder - een goede vraag
sinds wanneer jalons rood-witte banden bevatten. Dat moet
zeker sinds de negentiende eeuw zijn. Bij die jalons van de
landmeters op de gevelsteen in Grouw (1655) leek het voor
wie de steen eerder zag vooral sinds de restauratie van 2007.
Jalons zelf zijn niet zo museaal als instrumenten maar er
moeten toch ook óude schilderijen met jalons zijn? Zie ook
www.smelik-stoklcing.nl.
Steenfabriek te Dokkum.
Bij Westerscheldetunnel.
'Geen woordenmaar daden', Kruithuis te Delft.
KARTOGRAAF HELPT HARDLOPER
'Zondagsschool blijft nog even', Delft.
tel werd 'Wandeling door Zuidpolder',
aldus Schellenbach, en intussen zijn
de heipalen afgekapt en kwam er een
woonwijk. 'Zondagsschool blijft nog
even' werd de titel van een zondags
schoolgebouwtje aan de Rotterdamse-
weg in Delft. Een feestpaal wordt ver-
Haile Gebrselassie heeft zijn presta
ties mede te danken aan een Ameri
kaanse aardrijkskundeleraar. Sean
Hartnett stond luid te juichen toen
Gebrseslassie eind september in Ber
lijn het wereldrecord op de marathon
verbeterde tot 2.04.26. En wederom
toen de Ethiopiër die tijd op 18 janua
ri in Dubai benaderde. Hartnett is van
beroep aardrijkskundeleraar en kar-
tograaf. Voor Gebrseslassie maakt hij
gedetailleerde kaarten van marathon-
parcoursen over de hele wereld. Met
deze kaarten kan Gebrseslassie de
route vooraf nauwkeurig bestuderen.
Hartnett brengt hoogteverschillen en
scherpe bochten in kaart en maakt
een berekening van gemiddelde snel
heden en eindtijden. Gebrseslassie
is 'de professor', zoals hij Hartnett
gekscherend noemt, zeer dankbaar.
Hartnett: 'We maken grappen over en
weer. Zo noemt Haile zich graag mijn
leerling. Als hij een goede wedstrijd
loopt zeg ik dat hij geslaagd is voor
het examen.'
Uit: hardlooptijdschrift Runner's World,
februari 2008
CEO-INFO 2008-3
