daarom wel geen branchevereniging nodig', zo analyseert
Yvette. In Nederland liep ze er in het project RGI-117 tegen
aan, dat basisregistraties, niet vallend onder de WOB maar
onder aparte wetten, wel de meest interessante toegevoeg-
de-waardebestanden zijn. 'In de wetten op de basisbestan
den mankeert een invalshoek van hergebruik door bedrij
ven', zo zegt ze haast verontwaardigd. In de Deense situatie
zag ze die wel, bedrijven worden daarin als een aparte groep
afnemers van basisregistraties gezien ('Er is daar over nage
dacht!')
Eind 2007 is door vanuit RGI-117 gestimuleerde Kamervra
gen wél bereikt dat bij het departement van BZK de club van
de basisregistraties nu praat met de club die toegankelijk
heid van overheidsbestanden regelt! Vol lof is ze trouwens
over de samenwerking tussen universiteiten en bedrijven
in dit project, volgens haar ook een blijvertje. Yvette geniet
reeds jaren van toegankelijkheidsdiscussie, en maakte in
2001 in de VS voor de National Weather Service een rap
port over de verschillen in toegankelijkheid van meteodata
daar en in Europa. (Haar artikel 'Juridische bescherming
van commerciële geo-informatie. Een vergelijking tussen
Nederland en de Verenigde Staten', verscheen al in 1998 in
Geodesia.) Ze is er intussen ook achter dat juridische belem
meringen groter zijn dan financiële.
Tussen het Kadaster en GeoBusiness Nederland vindt re
gelmatig overleg plaats. GeoBusiness Nederland maakte
een inventarisatie van knel- en verbeterpunten die bedrij
ven signaleren bij de verstrekking van geo-informatie door
het Kadaster. 'Het Kadaster kan via bedrijven zijn distribu
tienetwerk uitbreiden', zo geeft Yvette aan dat de liefde
niet van één leant hoeft te komen. De
besturen van GeoBusiness Nederland
en LSV GBKN spraken in januari over
het samen zoeken naar alternatieve
businessmodellen voor de basisregi
stratie GBKN en dat wordt vervolgd.
Nieuwsbrieven, zowel elektronisch
als in VI-matrix, gaan bij GeoBusiness
Nederland frequenter verschijnen dan
bij BGI het geval was. Voorzitter Ten
Siethof wordt nu veel geïnterviewd
in niet-geobladen, ook een onderdeel
van schaalvergroting. 'We zijn bezig
met het zoeken naar een ambassadeur
voor GeoBusiness Nederland voor een
dag in de week, een ex-bestuurder of
ex-politicus die de weg in Den Haag
weet. Hij of zij moet dan promotie- en
lobbywerk doen en een onafhankelijke
rol spelen in discussies', zo zegt Yvette
tot slot. H
DE ONRECHTVAARDIGE LANDMETER (2)
'Corrupte landmeters'. De tekst van de landmeterseed
verschilde van gewest tot gewest. De strekking was echter
gelijk: de landmeter diende vakkundig, eerlijk en onpar
tijdig te werken. Desondanks bleven er landmeters die de
eed, en dan vooral de eerlijkheid en onpartijdigheid, niet
zo serieus namen. Vooral op de zandgronden in het oosten
en zuiden van ons land bestaan talrijke volksverhalen over
corrupte landmeters die als geestverschijning (wedergan-
gers) 's nachts ronddwaalden in de hoop op verlossing.1'
We geven hier twee voorbeelden.
'Vuurmannen en dwaallichtjes'. Op een hoeve stond een
boer met zijn knecht in de stal, toen hij op de heide plots
een vuurman zag lopen. 'Zal ik eens fluiten? Hij is toch nog
ver', zei de knecht en hij floot naar de vuurman. De boei
en de knecht waren nog maar net binnen of de vlammen
sloegen reeds tegen de deur. De knecht en de boer waren
erg bang geworden en de oude vuurman sprak tot hen: 'Al
wat rust moeten jullie met rust laten!' Na een tiental mi
nuten vertrok de vuurman weer. Vuurmannen en dwaal
lichten waren vaak landmeters die tijdens hun leven niet
goed hadden gemeten; en zo waren er veel!2)
De 'gloeiige'. De gloeiige was vroeger een landmeter. Bij de
verdeling van de hei, zowat honderd jaar geleden, voelden
de belanghebbenden bij de Boksheide zich misdeeld. Ze
dreven toen de landmeter op 'nen eed, die moest gezworen
worden op 't stuk dat volgens de Boksheide aan hen toe
behoorde maar door de landmeter aan de Weebosch werd
toebedacht. Toen zwoer de landmeter. Hij zei: 'Zowaar als
de schepper van hierboven, sta ik hier op de grond van
Weebosch'. Dat was een deugniet die landmeter. Hij had
grond van de Weebosch in zijn klompen geschept en 'n le
pel, zogezegd een schepper, in zijn muts gestopt. Omdat
hij zijn eed had geschonden moest hij als een 'gloeiige'
ronddwalen.3'
Uit: Hans Pel, Op de kaart gezet Hendrik Verhees, Boxtel 2007
Noot van de redactie: de eerste bijdrage onder deze titel stond in
Geo-Info 20084, p 33.
Ambassadeur op komst?
Weerbarstige namen
Na fusies van zowel bladen als branche-organisaties blijven oude
namen hardnekkig bestaan, zeker op internet. Een hele mooie is
de uitleg van VNBG op de website van het Informatie- en Kenniscen
trum Ruimtelijke Ordening.
VNBG: Vereniging van Nederlandse Bedrijven in Geodesia, Bezoekadres:
Kon. Wilhelminaweg 50 A te Amerongen.
(Bron: www.ikcro.nl)
1) Zie Auke van der Woudt. Het lege land. De ruimtelijke orde van Nederland 1798-1848, Amsterdam 1987, hoofdstuk 'Landelijke metafysica'
2) Een verhaal uit de regio Heers uit Belgisch Limburg, zie www.vollcsverhalenbank.be
3) Een oud verhaal van Meester Rijken (1861-1942) uit Veldhoven over een oneerlijke landmeter, door hem in zijn handschriften opgetekend. Boksheide is een
gehucht bij Eersel (NB). Meerteninstituut, id: LYST051, zie www.volksverhalenbank.nl. Zie over de 'gloeiige' ook: Nico Roymans, Over de gloeiige, in: H. Fran
ken (red.) Kroniek van de Kempen 3,1983, p. 40-41
GEO-INFO 2008-3
