gemaakt door Falkplan-Andes. Dit heeft
geleid tot een hoorzitting in oktober
2007. De minister vraagt op dit moment
aanvullend advies over marktverstoring
en de schade voor het bedrijfsleven bij
vrijgave van het NWB. Zodra dit onder
zoek is afgerond verwacht de minister
in februari een beslissing te nemen op
dit bezwaar. Hij zal de Kamer daarover
direct informeren. Daarna staat natuur
lijk altijd de mogelijkheid van beroep
bij de bestuursrechter open. Zolang de
procedure nog niet is afgerond, zal er
geen vrijgave plaatsvinden.
Eurlings wees er met nadruk op dat het
NWB zoals het nu is niet kan concurre
ren met commerciële bestanden, om
dat het slechts een basisbestand is. Er
moeten veel slagen overheen voordat
het zo uitgebreid is als commerciële be
standen. De minister gaf verder aan dat
met de 3 fte die nu binnen RWS bezig
zijn met het beheren van het bestand,
zelf maken efficiënter is dan inkopen.
Daarnaast volgen vele landen in Eu
ropa deze lijn van vrijgeven. Nederland
is niet uniek. Roemer wilde weten hoe
de door de minister genoemde 3 fte
zich verhouden tot de 20-25 medewer
kers die Falkplan-Andes in haar brief
noemt. Wat is nu het complete plaatje?
De minister hield vast aan 3 fte en gaf
aan dat het onderliggende wegennet
door beheerders van secundaire wegen
wordt aangeleverd. De issue van TNT-
Post wuifde de minister eenvoudig weg
door te zeggen dat het NWB geen post
codes bevat. Eurlings zei nogmaals dat
hij te allen tijde getracht heeft zorg
vuldig te handelen. De reactie op een
WOB-verzoek is in principe altijd 'ja',
tenzij er significante bezwaren zijn.
Deze waren er volgens hem niet. Wel
hield de minister een slag om de arm:
alles wat hier gezegd wordt is onder
voorwaarde van de uitkomst van de be
zwarenprocedure.
Eurlings lichtte toe dat de beleidslijn
'naar optimale toegankelijkheid van
overheidsinformatie' niet ineens uit de
lucht is komen vallen; dit speelt al ja
ren. Privacykwesties zijn volgens de mi
nister niet aan de orde. Het gaat om een
bestand met lijntjes en huisnummer
reeksen, het bevat geen persoonsgege
vens. Met betrekking tot compensatie
wees de minister op de kenbaarheidter
mijn van twee jaar, waardoor bedrijven
voldoende kunnen voorsorteren. De
markt voor navigatiesystemen is dusda
nig turbulent dat langer dan twee jaar
wachten niet op zijn plaats is. Volgens
de minister bestaat het NWB louter uit
wegen en wegkenmerken. In tegenstel
ling tot eerdere berichten van RWS
onthulde hij dat RWS het bestand gaat
aanvullen met doorrij hoogtes. Deze
horen bij het vrij te geven bestand. POIs
worden niet toegevoegd. Het bestand is
precies zo breed dat het voor de eigen
interne bedrijfsvoering van RWS bruik
baar is.
Roemer wilde nog uitleg van de minis
ter over het gerucht dat het NWB al
op internet heeft gestaan en daarvan
ook al is gedownload, waardoor het nu
circuleert; een onzorgvuldigheid met
schadegevolg. De minister was hier
mee niet bekend maar zegde toe dit
nader uit te zoeken. Vrijgave met recht
op hergebruik vindt volgens de minis
ter pas plaats als de procedure volledig
is afgerond en dan op zijn vroegst op
1 januari 2009. Hij dacht niet dat vrij
gave leidt tot 'Kruidvatproducten'. Om
het NWB nu te kunnen gebruiken zijn
nog vele slagen nodig. Marktpartijen
in concurrentie drijven volgens hem
de kwaliteit juist op. De minister zegde
toe een reactie op het onderzoek van
de Stichting Onderzoek Navigatiesyste
men mee te nemen naar de Tweede Ka
mer. Hij is niet bekend met de plannen
van het Kadaster op dit gebied, maar
zegde toe dit nader te onderzoeken.
Overtuigd
Na de uitleg van de minister leek het
merendeel van de commissie meer
overtuigd, door de argumentatie van
de minister, om de productie van het
bestand in eigen huis te houden en de
noodzaak tot vrijgave. De Rouwe en
Roemer gaven aan dat de minister wel
zorgvuldigheid en consistentie moet
betrachten en dat er niets kan worden
vrijgegeven voordat cle' procedure vol
ledig is afgerond. Ook werd het voorbe
houd gemaakt dat uit de uitkomst van
het nu lopende onderzoek inderdaad
nog zal moeten blijken dat de markt
verstoring niet substantieel is. Alleen
de WD was er niet van overtuigd dat
het 'zelf bijhouden' in huis moet ge
beuren. De Krom wilde dat de minister
nader zou ingaan op de kosten en ba
ten van die vraag, los van de mening
dat 'RWS vindt dat ze het zelf moeten
doen'. De minister zegde een kosten-
batenonderzoek toe.
ROMAN MET MINUUTPLANS
Na de roman 'La Licorne en een klein dorp in de grote wereld'
(Geo-info 2007-5, p. 206) verscheen nu 'La Licorne en de parel
aan de Maas' van (ir.) Pith Schure uit het Brabantse Bokhoven.
Vooraf gaf de website van de auteur al een uittreksel over de
totstandkoming van het minuutplan van Bokhoven. Enkele
fragmenten hieruit, zowel over het werk van de landmeter in
1822 als over de aanbieding van het plan in pas 1832;
'Minuut, minutieus. Mijnheer de Landmeter, u spreekt voor
mij in raadsels'.
'Daar kan ik inkomen. Als cadet landmeter heb ik me ook
af en toe het hoofd gebroken over de betekenis van allerlei
woorden.
'Minuere! Minuut stamt af van minuere. Dat is Latijn voor
klein'. Johannes staart de pastoor hulpeloos aan. 'Snap dat
dan toch beste kerel. Om de tijd nauwkeurig aan te geven,
wordt een uur verdeeld in kleine parten van een minuut en
zo moet een minuutplan blijkbaar nauwgezet de kleine de
tails in kaart brengen'.
'Oh, zit dat zó', stelt Johannes opgelucht vast.
'Een Inspecteur van het Kadaster met zijn charmante echtge
note heeft nu eenmaal recht op de beste plaatsen in de kerk',
weet de burgemeester de hoge ambtenaar te vertellen.
'En hier aan tafel'.
'Het heeft weliswaar even geduurd maar dat komt omdat de
Minuutplannen overal in den lande gelijktijdig worden uit
gereikt. Voordat men daartoe kon overgaan moest het werk
van de landmeters nauwkeurig worden gecontroleerd en de
kaarten enkele malen worden gecopiëerd. Vandaar!'
(Bron en meer informatie: www.lalicorne.nl)
GEO-INFO 2008-3
