Sn memoriam Luuk van Zuijlen (1923-2008)
Op 28 januari jl. overleed ir. Luuk van Zuijlen, alom
bekend vakgenoot in de geodesie en kartografie,
emeritus buitengewoon hoogleraar aan het ITC en voor
heen adjunct-directeur van de Topografische Dienst.
Geboren in Rotterdam (1923), maar op zeer jonge leeftijd
verhuisd naar Amsterdam, lag deze laatste stad, én daar
bij ook Ajax, hem na aan het hart. Hij volgde er de HBS
en ging daarna in Delft studeren. Door de bezetting kon
hij zijn studie pas afronden in 1948. Op 1 april van dat
jaar begon hij zijn loopbaan als geodeet bij de Topografi
sche Dienst. Hij behartigde daar vele zaken als medewer
ker en later hoofd van de Landmeetkundige Afdeling, als
bedrijfssecretaris, als hoofd van de Opnemingsdienst en
tenslotte als adjunct-directeur.
Inmiddels was hij op 1 april 1967 in dienst getreden als
lector bij het ITC te Delft. In 1980 werd deze functie om
gezet in een buitengewoon hoogleraarschap in de karto
grafie.
Op 1 februari 1987 stopte zijn actieve loopbaan bij het
ITC. In 1988 vierde hij zijn 40-jarig jubileum bij de To
pografische Dienst en nam hij defintief afscheid van de
vakwereld. Bij deze gelegenheid werd hij onderscheiden
met het officierschap in de Orde van Oranje-Nassau.
Bij de Topografische Dienst heeft hij woelige jaren mee
gemaakt. In 1948 was het bedrijf volop in opbouw na de
perikelen van de oorlog. Het bedrijf werd in die jaren
vanuit Utrecht naar Delft verplaatst, de stad waar pro
fessor Schermerhorn zijn droombeeld van nationaal cen
trum van geodesie en kartografie wilde verwezenlijken
(Faculteit der Geodesie, Meetkundige Dienst van de Rijks
waterstaat, Topografische Dienst, KLM Aerocarto).
In diverse functies heeft Luuk een belangrijke rol ge
speeld bij de opbouw en uitbouw van de fotogrammetri-
sche kartering, de ontwikkeling van de kaartreproduc-
tie en de invoering van digitale technieken. Belangrijke
hoogtepunten waren de invoering van de UTM-projectie,
de start van de kaartserie 1:10.000 en de kartering van
Nederlands Nieuw-Guinea. Het was een periode van veel
vernieuwingen in het karteringsproces en de reproduc
tie, terreinen waarop Luuk breed georiënteerd was en
waarin hij veel veranderingen tot stand bracht.
Naast zijn technische, vakgerichte inbreng heeft hij zich
ook heel intensief beziggehouden met organisatorische
en financiële zaken, zoals de problematiek rondom de
civiele kaartproductie (met name de kaart 1:25.000) en
de spreidingsoperatie. Vooral op deze terreinen kwamen
zijn improvisatievermogen, zijn overtuigingskracht en
zijn vechtlust goed van pas. Nadat de dienst weer eens
op kundige wijze langs gevaarlijke klippen was geloodst,
viel het wel eens tegen wanneer daarachter het water
nog altijd bleek te kolken.
Inmiddels had Luuk zich al ruim verdiept in wat zich op
het gebied van de automatisering wereldwijd begon te
voltrekken. In 1972 werden bij de Topografische Dienst
de eerste stappen op dit terrein gezet.
De voorgenomen verhuizing naar Emmen heeft hem
vele jaren beziggehouden, liever gezegd: afgehouden
van vruchtbaarder werk voor de ontwikkeling van het
bedrijf.
Zijn gedeelde werktijd - deels bij de Topografische Dienst
en deels bij het ITC - heeft voor beide instituten zijn
vruchten afgeworpen. Wetenschap en techniek, produc
tietechniek en onderwijs waren in zijn persoon nauw
gekoppeld.
Ook op internationaal terrein was Luuk zeer actief met
het houden van lezingen op grote congressen en het
leiden van karteringsprojecten binnen het verband van
de OEEPE. Hij hield voordrachten en lanceerde voorstel
len over militair-geografische zaken tijdens de jaarlijkse
NATO Geographic Conferences.
Vanuit de dienst, van de kant van zijn collega's en mede
werkers, kon hij altijd op steun rekenen, omdat hij zelf
oog had voor de man of de vrouw aan de tekentafel of
achter de drukpers. Hij leende het bedrijf als geen ander
en was voor iedereen een bron van inspiratie en stimula
tie. En voor hun kinderen was hij... de meest overtuigende
Sinterklaas die ik ooit meemaakte. Luulcs liefde voor kaar
ten zal zijn kinderen en kleinkinderen zeker bijblijven. Zij
zagen van nabij hoe hij - vaak in de avonduren - zijn con
cepten voor rapporten en adviezen, lezingen en artikelen
op de achterkant van kaarten schreef. Zo waren zelfs ver
ouderde kaarten als kladblok nog uitermate nuttig!
In mijn gedachten leeft hij voort als een bijzondere, ex
traverte man: goedgemutst en gevat, toegankelijk en ge
ïnteresseerd in alles en ieder 0111 zich heen.
Hij was een fijne collega, die als een goede vriend met je
omging.
Peter Geudeke
GEO-INFO 2008-3
