In memoriam Jan Polman
72 april 1940 te Saint-Nicolas-lès-Citeaux
175 juni 2009 te Hilversum
Op 20 juni jl. hebben vele vakgenoten
afscheid genomen van Jan Polman. Jan
was een prima mens. Ook vanuit het
perspectief van het vakgebied waarin
Jan altijd heeft gewerkt (de geodesie
in brede zin, maar ook de toepassing in
de kadastrale praktijk), hebben wij dat
als collega's mogen ervaren. Jan was
begaafd, zeer begaafd, en hij had in zich
de zeldzame combinatie van de kunde om
problemen en nieuwe ontwikkelingen op
wetenschappelijke wijze te doorgronden
en te begrijpen en de daadkracht om iets
tot een praktische oplossing te brengen.
Hij was theoreticus, maar ook practicus,
In functies als hoofd onderzoek en hoofd
automatisering was hij in zijn element en
i van
de vernieuwingen op landmeetkundig
en kartografisch gebied die hij tot stand
bracht. Wat gebeurde er toch veel in die
tijd. Het stond bol van vernieuwingen!
Om hogerop te komen moest Jan zich
op een gegeven moment richten op het
algemeen management, door directeur
te zijn van de kantoren in Drenthe (Assen)
en Noord-Holland (Alkmaar en Amster
dam). ik geloof niet dat het de meest
gelukkige periode was in zijn ambtelijke
leven (er zat m.i. gewoon teveel techniek
en wetenschap in zijn hoofd) en hij was
zichtbaar in zijn nopjes toen hij weer als
directeur Geodesie op het hoofdkantoor
aan de slag kon en leiding kon geven aan
de introductie van nieuwe technologie.
De kroon op zijn werk was wel de Hand
leiding Technische Werkzaamheden van
het Kadaster 1996 (HTW), in navolging van
die van 1902,1938 en 1956, boekwerken
waar men met eerbied over spreekt in de
praktijk, een werk waarin hij als voorzitter
van het ontwikkelteam van hoogleraren
en andere experts ervoor heeft gezorgd
dat de hele huidige stand van zaken op
ons vakgebied in een lijvig kwaliteits
handboek weergeven werd. En ook daar
toonde hij zijn praktische instelling, door
na elk hoofdstuk één A4-tje vuistregels
mee te geven, bedoeld voor de mensen in
het veld en achter de computer, die - als ze
de vuistregels maar zouden volgen - zeker
wisten dat hun werk aan de eisen zou
voldoen. Na zijn pensionering wilde Jan
alles wat hij wist doorgeven aan landen in
ontwikkeling en transitie. En zo werd hij
een veelgevraagd consultant in de inter
nationale adviespraktijk van het Kadaster.
Ik ben er van overtuigd dat, als het gaat
om privatisering van de grondeigendom
na de val van het communisme in 1989,
de Tsjechische republiek, Slowakije en
Slovenië hun zaken niet zo goed voor
elkaar zouden hebben gehad als nu,
zonder de adviezen van Jan. De laatste
jaren werkte hij in Roemenië, een land
dat, zoals u weet, nogal onder druk van
de EU staat om orde op zaken te stellen,
en waar men graag van de adviezen van
Jan gebruik maakte. Door zijn ziekte heeft
Jan de laatste maand in dat project niet
kunnen afmaken.
Landmeters houden van praten over de
theoretische en praktische aspecten van
hun vak, maar ze lusten van tijd tot tijd
ook een goed glas bier, om ook andere
kanten des levens te bespreken en wat
pret te maken, anders ben je toch geen
'goed' landmeter, welnu, ook op dit vlak
was Jan een prima landmeter, gewoon
een gezellige gast!
Kortom: met Jan is een prima mens en een
begaafde vakbroeder heengegaan, aan
wie wij nog vele jaren met genoegen zul
len terugdenken. Wij wensen zijn vrouw
Marca, met wie hij nog maar een maand
was getrouwd, en zijn familie alle sterkte
toe.
Door Paul van der Molen
14 Geo-lnfo 2009-7/8
