Een kennismaking met
sociale netwerken
Vijf vrienden voor de wereld
Zin
Onzin
Door Jan Willem van Eek
Tijdens mijn studie aan de HTS Utrecht
maakte ik kennis met de kartografische
communicatieregels van Jacques Bertin.
Zijn boekwerk-van-formaat maakte zeker
indruk, één regel heb ik altijd onthouden:
als je een kwalitatief verschijnsel in kaart
wilt brengen (bv. type bestemmingen van
percelen), dan is kleur(verschil) het beste
middel om dat uit te drukken. Echter,
meer dan zeven kleuren is niet zinvol. Ik
weet niet meer hoe Bertin bij het getal
zeven is gekomen, maar ik kan me er wel
iets bij voorstellen. En zoals er kartogra
fische communicatieregels zijn, zo zijn er
gewone communicatie-(spel)regels.
Deze spelregels komen ook bij de sociale
netwerken om de hoek kijken. Sociale
netwerken zijn in mijn definitie netwerken
van mensen die op een bepaalde manier
met elkaar omgaan, bepaalde interesses
of belangen delen een verbinding met
elkaar hebben. De vereniging Geo-lnfor-
matie Nederland is een voorbeeld van zo'n
netwerk. Dit artikel is een kennismaking
met (digitale) sociale netwerken.
Onderzoeken uit de vorige eeuw hebben
aangetoond dat elke willekeurige persoon
op aarde via vrienden, bekenden, ver
bonden is met een andere, willekeurige
persoon. Het bleek zelfs dat via vijf tussen
stappen elke persoon op aarde te berei
ken is. Verrassend? Uiteraard is het aantal
stappen afhankelijk van factoren; waar
men woont, welke mensen men kent, etc.
Waren de experimenten met brieven
uitgevoerd, dankzij het internet is het ver
binden van mensen met elkaar een stuk
gemakkelijker geworden. Wat er nodig is:
een website waar deelnemers een profiel
opstellen en bijhouden. Op Linkedln, een
professioneel sociaal netwerk, voeren
deelnemers op welke opleiding ze hebben
genoten, welke functie ze bekleden, etc.
Linkedln gaat ook verder: welke boeken
lees je of wat doe je op dit moment?
Op Linkedln voelen zo'n 650 personen
zich verbonden met de netwerkgroep
Geo-lnformatie Nederland. De moeite om
die groep in te richten en te onderhouden
is minimaal, slechts een muisklik en een
ingevulde cv. Nu betekent dat nog niet
veel meer dan een logo op een cv, maar
in andere groepen vinden al veel discus
sies plaats. Men ontmoet elkaar - als het
ware - digitaal.
Als elke deelnemer het spel meespeelt
en zijn/haar netwerk deelt, dan kan het
zeer zinvol zijn om mee te doen aan zo'n
netwerk. Als eerste bevordert het de trans
parantie in een werkveld: we gaan op een
open manier met elkaar om.
Daarnaast kan het netwerk contacten
opleveren waar wij zelf geen toegang tot
hebben.
Voorbeeld: ik ben op zoek naar een
medewerker communicatie van het Rijks
museum. Welke persoon in mijn netwerk
heeft een link met een medewerker van
het Rijksmuseum? Kan ik hem/haar vragen
mij daar aan te bevelen? Heb ik dan
een beter resultaat dan wanneer ik
even bel naar een onbekende bij
het Rijksmuseum? Dat zou ook
werken bij een goede tekst
schrijver of een wethouder
van mijn gemeente.
Een andere aardige toepassing, die wat
lijkt op'egosurfen'(je eigen naam intypen
in Google), is'ego linken': hoe word ikzelf
gevonden in zo'n netwerk, wie zijn die
anderen die dan ook gevonden worden,
zou het interessant zijn om eens bij te
praten? Zelf heb ikeens'geo'en de naam
van mijn middelbare school ingetypt,
leuke verbindingen ontstaan er dan.
Het grote pluspunt van dit soort netwer
ken is dat gelijkgezinden elkaar makke
lijker vinden. Zo zijn de netwerken voor
"SDI specialisten" of mash-up-goeroes
gemakkelijk in te richten. Ze vormen de
basis voor professionele gemeenschap
pen. Door aan te geven welke boeken ik
lees en gelezen heb, kom ik in contact met
personen met dezelfde interesses.
Een interessante volgende stap in dit spel
zou de waardering voor de onderlinge
relatie zijn. Stel Louis Smit, hoofdredacteur
Geo-lnfo, waardeert mij met een 9, ik hem
met een 4 (of omgekeerd). Dan hebben
we in ieder geval iets om over te praten
op de markt in Breda! En willen we daarna
nog wel openlijk gelinkt zijn?
Er zijn ook persoonlijke netwerkomge
vingen, zoals Facebook en Hyves. Wat er
zich afspeelt in 'het normale leven, buiten
op straat, in een dorp', speelt zich ook af
in deze netwerken. Iemand zwaait naar je
van een afstand, je zwaait dan wel of niet
terug. Je ontvangt een uitnodiging van
iemand die je niet direct kent, je accep
teert de uitnodiging dan wel of niet.
Net als 'op straat', bestaat er ook veel
onzin binnen sociale netwerken. Je kunt
uiteraard meer dan 100 mensen kennen.
Maar kun je meer dan zeven mensen echt
kennen? (Wat zou Bertin daarvan vinden?)
Hoe reëel is het om meer dan 500'vrien
den'te hebben? Het is een van de mooie
internetverhalen: een sociale netwerker
