classificaties (zoals wat is 'braakliggend land'), land dat onderhavig
Epiloog
Literatuur
heid is hierboven eerder aangetoond. Een ander typisch voorbeeld
betreft de koolstofkredieten [Van der Molen, 2009]. De auteur
betoogt dat in aanvulling op de gebruikelijke registratie van
rechten en percelen, informatie opgenomen zou moeten worden
over energieverbruik door gebouwen, actuele en potentiële
grondgebruiksmogelijkheden gerelateerd aan koolstofopslag en
uitstoot van broeikasgassen, een betere aanduiding van gebruiks-
kan zijn aan overstroming of stormgevaar, verziltingsindicatoren
en transportbehoeften. Dit soort informatie hoeft natuurlijk niet
allemaal in een kadaster opgeslagen te worden, maar dient wel via
een Gil daarmee verbonden en toegankelijk te zijn om een sterke
relatie met private en publieke rechten te garanderen.
In het geval van uiteenrafeling van eigendomsrechten in
diverse afzonderlijke rechten van andere orde, zoals van het
land afgesplitste en verhandelbare koolstofkredietrechten,
moeten kadasters de mogelijkheid bieden voor registratie
met relevante landmeetkundige gegevens, waardoor deze
afgesplitste rechten in de markt voor koolstofkredieten
verhandelbaar worden. Het Kyoto-verdrag maakt deze handel
mogelijk. Een studie van het IPCC [IPCC, 2007] toont aan dat
er grote behoefte zal ontstaan voor een goed waarderings- en
registratiesysteem voor deze koolstofkredieten. Dan kan een
transparante, consistente, vergelijkbare, complete, nauwkeu
rige, controleerbare en efficiënte registratie en informatievoor
ziening ontstaan over zaken als koolstofopslag en emissies en
de veranderingen daarin, veroorzaakt door veranderingen van
het grondgebruik, het wijzigen van de koolstofopslag en be- of
ontbossing. Ofschoon diverse benaderingen mogelijk schijnen,
moet er een inschatting en vastlegging komen van hoeveel
heden geclassificeerd grondgebruik, hoeveelheden biomassa
op de grond en daaronder, bladerdakschattingen, en dat alles
geo-gerefereerd: dat vraagt dus om allemaal nieuwe ruimte
lijke eenheden met attributen.
Daarnaast vraagt klimaatverandering een benadrukking van
de gebruikelijke rol van kadasters, namelijk het verschaffen
van rechtszekerheid over grondbezit, vooral voor de armen, de
kwetsbare groepen, en de inheemse volkeren, teneinde hun
grondbezit te waarborgen. In het geval van vraag naar land voor
bijvoorbeeld grootschalige biobrandstofplantages en bebossing,
moeten zij niet opzijgeschoven worden (wat gebeurt). Evenzeer
moeten zij fair behandeld worden als overheden boeren willen
aanmoedigen andersoortig of minder vee te houden of andere
tuinbouwgewassen te produceren, grondgebruik te veranderen
van intensieve bewerking naar lichte bewerking zodat de boven
grond niet van koolstofopslag wordt ontdaan enz. Dit is allemaal
mogelijk binnen het LADM.
Als overheden het instrument van grondbelasting willen hante
ren om bovenstaande maatregelen af te dwingen, dan moeten
kadasters de relevante informatie kunnen leveren, zoals belas
tingplichtigen, belastbare objecten, de belastbare economische
waarde daarvan, inclusief bijvoorbeeld informatie over energie
verbruik en koolstofpotentieel. Op dit moment is dit een externe
objectklasse in het LADM.
Als overheden grond nodig hebben om een gewenst grond
gebruik te bewerkstelligen, zoals wateropslag, koolstofdepots
(allemaal 3D-objecten overigens), dan moeten kadasters de beno
digde informatie kunnen leveren over rechthebbenden die in een
dergelijk grondverwervingproces benaderd en gecompenseerd
moeten worden, en wel zodanig dat de rechten van deze mensen
worden gerespecteerd, zodat ze niet zonder meer verdreven
worden van hun land. Wil een overheid landhervorming toepas
sen om klimaatdoeleinden te bereiken, dan moeten kadasters
informatie kunnen geven over de bestaande bezitspatronen, en
een operationeel proces kunnen aanbieden om van de bestaande
naar de gewenste situatie te komen. Kadasters dienen dus een rol
te spelen in het opvangen van klimaatverandering en het voorko
men ervan en het LADM maakt het mogelijk.
Het LADM biedt een goede basis voor het ontwerp en de ontwik
keling van kadasters, die voldoen aan de eisen die tegenwoordig
worden gesteld. Onderkend moet worden dat daar waar in de
OECD-landen kadasters redelijk tot goed functioneren, het in de
rest van de wereld daarmee niet zo goed is gesteld. Grote bevol
kingsgroepen zijn uitgesloten van adequate rechtsbescherming,
zowel in het algemeen als specifiek over hun grondbezit, terwijl
dat grondbezit juist heel vaak het hoofdbestanddeel uitmaakt
van hun totale bezit. Evenzeer geldt dat overheden verstoken
blijven van relevante informatie bij het uitoefenen van hun
publieke taken, waardoor deze onvoldoende worden uitgevoerd,
en vaak ten koste gaan van de arme en kwetsbare groepen in de
samenleving. Dit geldt te meer voor landen die in opbouw zijn
na een periode van conflict. Daarbij gevoegd de nieuwe eisen die
klimaatverandering stelt aan het overheidsoptreden, is er eens te
meer een reden om het LADM aan te bieden dat voor een stan
daardoplossing kan zorgen, zonder in een situatie van blauwdruk
ken te geraken. Het gaat dus uitdrukkelijk om een flexibel model,
dat uitgebreid kan worden naar de specifiek lokale omstandighe
den, dat is wat er nodig is. Er bestaan nog teveel voorbeelden van
landen die onder de invloed van donoren of consultants gecon
fronteerd worden met blauwdrukken die weliswaar elders goede
diensten hebben bewezen, maar die dat niet a priori ook zullen
doen in het ontvangende land. Hetzelfde geldt voor de standaard
pakketten van de software-industrie. Het LADM beoogt een
praktisch hulpmiddel te bieden dat op de modernste theoretische
inzichten is gebaseerd, en dat hopelijk binnenkort door de ISO als
norm kan worden aanbevolen, f
Batson, D., Registering the Human Terrain: A Valuation of the Cadastre, NIDC
Press, National Defense Intelligence College Washington DC. 2008.
FIG Commission 7, Proceedings Symposium 'Land Administration in
Post-Conflict Areas', 29 en 30 April 2004 Geneva, FIG Copenhagen
IPCC, Syn thesis Report 2007
ISOCTC211, Geographic information Land Administration Domain
Model (LADM), ISO/CD 19152, Committee Draft, 10 July 2009.
Lemmen, C., Augustinus, C., van Oosterom, P., and van der Molen, P.,
The Social Tenure Domain Model - Design of a First Draft Model
In: Proceedings FIG Working Week 2007, May, Hong Kong.
Van der Molen, P., Cadastres and Climate Change, FIG Eilat. 2009.
40 Geo-lnfo 2010-2
