Advertentie acquisiteur
Van buiten naar binnen
L ,1
Redactioneel
Geo-lnfo zoekt
op provisiebasis.
Met commercieel inzicht en eigen netwerk.
Goed ingewijd in het geo-werkveld.
Op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.
Interesse? Stuurt u dan een e-mail naar l.smit@geo-info.nl
Louis Smit
vf'SSS',
Heeft u inmiddels ook een digitale
fotocamera of een telefoontje met een
camera? Dat kan haast niet anders, tenzij
u zo ongeveer in het stenen tijdperk bent
geboren. Ik was er vrij laat mee, vind ik
zelf. Ik had nog een mooie spiegelreflex
van Canon die nog lang niet toe was aan
vervanging.Toch maar een digitaal toe
stelletje gekocht, maar slechts voor erbij.
Eentje met 3.2 Megapixel. Tegenwoordig
zit dat al op je telefoon. Een beetje camera
heeft nu minstens 10.2 Megapixel,
Het maken van leuke foto's is zo eenvou
dig, en twijfel je, dan maak je er toch nóg
een of zelfs twee. Voor de zekerheid. Het
kost niks extra dus doen we dat maar. Ver
volgens word je thuis geconfronteerd met
een grote hoeveelheid aan foto's, opge
slagen in joekels van bestanden, 10Mb
per foto is heel normaal. Een enorme
databerg dus die je niet kunt afdrukken
om in een fotoboek te persen. Dan heb je
minstens drie fotoboeken nodig terwijl de
boekenplank al vol staat met fotoboeken
van voorgaande jaren. Om uit die enorme
databerg een zeer beperkt aantal foto's te
selecteren, precies voldoende om slechts
een fotoboek te vullen, is een kunst, een
ware kunst. De kunst van het selecte
ren. Wat hoort bij elkaar? Wat is minder
belangrijk en laten we weg? Aan deze
verheven kunst wordt meer tijd besteed
dan aan het maken van de foto's zelf. (Ove
rigens beginnen sommige mensen hier
helemaal niet meer aan en laten alles als
ongeordende data op de computer staan.
Als deze mensen hun vakantiekiekjes wil
len laten zien aan de buren dan ben je als
buur het eerste uurtje nog niet weg en na
foto nummer 150 verveel je je stierlijk).
De landmeter van morgen zal zich de
verheven kunst van selecteren eigen
moeten maken. Hij zal in de toekomst een
enorme hoeveelheid aan data verzame
len. Nee, niet meer met tachymeters,
waterpastoestellen of GPS-sets. Dat zal
gaan met een toestel waarmee hij de hele
omgeving vastlegt vanaf de straat. Geen
gewoon fototoestel natuurlijk. Vanuit een
auto of busje waarin hij achter het stuur
zit en waar om hem heen allerlei camera's
staan die de hele omgeving in X,Y, Z en t
vastlegt in een gigantische puntenwolk.
Deze dataset wordt aangevuld met een
giga-puntenwolk vanuit de lucht door
een helikopter, vliegtuig of satelliet. Deze
enorme hoeveelheid aan pixels wordt
door de landmeter 2.0 gecombineerd,
verwerkt, geselecteerd en teruggebracht
tot voor een mens interpreteerbare
informatie. Hierbij wordt hij natuurlijk
ondersteund door programma's. Het moet
leiden tot een 3-dimensionaal model van
de werkelijkheid, een werkelijkheid van
nu, die van toen en die gaat komen. Dit
geografisch model van de werkelijkheid
wordt gerelateerd aan het administratieve
model van de werkelijkheid waardoor
de eindgebruiker toegang krijgt tot een
virtuele werkelijkheid die zijn weerga niet
kent.
Wat betekent dit voor de landmeter?
Ik verwacht een afname van het aantal
benodigde landmeetkundigen. Hun werk
zal inhoudelijk sterk veranderen. Daar
staat tegenover een toename van de
vraag naar geo-ict'ers. De techniek komt
vanzelf wel naar ons toe, helaas de geo-
ict'ers niet. Daar ligt onze grote
uitdaging.
Louis Smit
Geo-lnfo 2010-4 3
