De data-recruiter
Toekomst
De overpeinzingen van Tatjana
Roel Luis, commercieel manager Geocensus, roel.luis@geocensus.nl
Ze zuchtte, en keek nog eens een keer
naar buiten. De ramen begonnen te
beslaan. Het regende pijpenstelen en dat
zou nog wel even doorgaan. Ze richtte
haar blik nu op het scherm dat in een
fraaie houder in de auto gemonteerd was.
De beeldverwerkingsoftware had een
probleem. Het kwam wel steeds minder
voor, maar zo nu en dan moest je toch
nog zelf ingrijpen. Het systeem had een
probleem met de herkenning van het
type boom. Was het nu een Acer of een
Acer pensylvanicuml Zelf had ze hier ook
moeite mee. Ze had de benodigde studies
en cursussen gevolgd, maar het was toch
iets totaal anders dan haar studie. Het
was een technische opleiding met veel
wis- en natuurkunde. In het begin van
haar loopbaan had ze nog veel gemeten.
Ze lachte bij zichzelf, ja, het was allemaal
wel erg veranderd. Ze was begonnen met
een Total station en/of GPS en stuurde de
bestanden naar kantoor voor verwerking.
Later kwam daar de pencomputer bij
en leerde ze meer over bestandsbeheer,
archivering en dergelijke. En nu? Nu was
ze data-recruiter geworden. Het meetwerk
kwam steeds minder voor. Nu kwam het
voornamelijk nog voor bij maatvoering
en op locaties die niet vanuit de lucht of
auto's voorzien met camera's en sensoren
bereikbaar en zichtbaar waren. Soms
moest er voor projecten ook nog snel wor
den naverkend en bijgemeten Dan was
de inzet van de landmeter toch nog snel
ler dan al die andere systemen bij elkaar.
Dat gold ook als men dacht dat de aanwe
zige data onbetrouwbaar was en er snel
gehandeld moest worden. Veel gegevens
kwamen tegenwoordig uit de fotogram-
metrie, remote sensing, mobile mapping,
en dergelijke. De geautomatiseerde
gegevensinwinning en de gebruikers had
den het werkveld voor de landmeters op
de kop gezet. Attributen gekoppeld aan
de gegevens waren minstens zo belangrijk
als de nauwkeurigheid van de locatie van
de objecten. Alle landmeters die ze kende
hadden cursussen gevolgd om de beheer
ders van de geo-data beter van dienst te
kunnen zijn. Avonden had ze gestudeerd
om nieuwe kennis tot zich te nemen over
wegen, groen, lantaarnpalen, verkeers
borden en wat al niet meer. Dat was toch
wel heel iets anders dan vereffenen van de
grondslag om maar eens iets te noemen.
Dat vond ze leuk om te doen. Het was
haar ding, lekker bezig zijn met getallen.
Daar kon ze zich helemaal in verliezen.
Maar je moetje aanpassen aan de nieuwe
ontwikkelingen. Daar had ze nog wel
eens moeite mee, al was het zeker leuk
om te weten wat er meer met geo-data
kon. Haar beeld van het vakgebied was
nu toch anders dan toen ze begon. Wist
je destijds dat het geometrisch allemaal
klopte en de precisie goed was, nu keek je
daar anders tegenaan. Wat was eigenlijk
nodig? Waarvoor werden de gegevens die
ze landmeetkundig verantwoord inwon
eigenlijk gebruikt? Je kon daar niet alleen
je inwinmethode op afstemmen, maar
je kon nu ook de opdrachtgever goed
adviseren. Zo gaf ze aan bomen meer
dere attribuutwaarden die voor diverse
beheerders van belang konden zijn. Deels
kon dat geautomatiseerd, maar er waren
ook gegevens die je nog manueel kon toe
voegen. Daarbij maakte ze handig gebruik
van spraakherkenningsoftware zodat
ze niet alles meer hoefde in te tikken of
via pulldown-menu's moest kiezen. Het
verhoogde de snelheid van inwinnen.
Het beeldscherm lichtte op en ze zag
het gezicht van de projectleider in beeld
verschijnen. Ze besloot het gesprek te
accepteren. "Hoi, met mij, ik kreeg net een
melding van de Projectbewaker en zag
datje al een kwartier stilstaat. Is er iets
aan de hand?" De Projectbewaker was het
automatische systeem dat bij afwijkingen
van de te halen productie direct een
melding stuurde naar de projectleider.
"Nee hoor", antwoordde ze. "Zoals je zelf
had kunnen zien in het systeem regent
het pijpenstelen momenteel en ik moet
buiten iets controleren. Over een paar
minuten wordt het minder. Dan ga ik
weer verder." Hij mompelde nog iets over
de voortgang, maar sloot daarna snel af.
Zelf kwam hij uit de ICT en had alleen
maar kantoorwerk gedaan. Het werken
buiten kende hij niet en dat merkte je
soms wel. Hij kon trouwens wel uitstekend
verbindingen leggen tussen de inwinning
en de gebruikers. Dat was dan weer een
voordeel. Tsja, de Projectbewaker. Het
leek soms wel Big Brother wat allemaal
wel niet kon. Via GPS was inzichtelijk waar
iedereen was, de ingewonnen data was
via een live-verbinding met de server
verbonden en werd direct ook gearchi
veerd, de productie werd bijgehouden,
weekrapporten verwerkte het systeem
automatisch aan de hand van je eigen
inloggegevens, enz. De privacywetgeving
had bij de invoering nog heel wat voeten
in de aarde gehad. Tussen de werkgevers
Inwinning vanuit luchtfoto's.
4 Geo-lnfo 2011-1
