Registratie van netwerken
Ontwikkelingen op
korte termijn
Tot slot
(zoals de Nederlandse splitsingstekening)
opgenomen zijn in de'title deed'of de
betreffende openbare registers (Land
Book, Land Registry, public registers) of
in 'survey plans'maar niet in de kadas
trale database (kaart). Eventueel vindt
een verwijzing naar het 3D-perceel in de
kadastrale kaart plaats in de vorm van
een 2D-polygoon in een afzonderlijke
laag zoals in het geval van Australië
Queensland, Cyprus (fig.3), Kroatië (waar
men spreekt over een 2.5D-representatie),
Noorwegen en Zweden. In Noorwegen
wordt tevens aangegeven of het perceel
zich boven of onder de grond bevindt.
In Italië is er naast het'Land Kadaster'wel
Fig. 40,b,c. 3D-visualisaties gebouwen in het
Spaanse Kadaster (gebaseerd op standaard
hoogte van 3 m per verdieping).
een 'Kadaster of Buildings' met informatie
over vloerlagen, niveau of hoogte van
gebouwen. Het meest interessant is
Spanje waar op de kadastrale kaart een
3D-model van de gebouwen kan worden
vertoond met de verdeling van eigen
dommen binnen de gebouwen. Maar dit
Is geen 3D-weergave van de werkelijke
hoogte. Er wordt namelijk uitgegaan van
een standaardhoogte van drie meter per
bouwlaag. Hoewel met beperking biedt
deze oplossing wel al een min of meer rea
listische weergave van de gebouwen en
de eigendomslagen binnen die gebouwen
in stedelijk gebied (fig.4).
Een bijzondere plaats binnen de geregis
treerde 3D-rechten en -objecten nemen
kabel- en leidingnetwerken in. Leiding
netwerken strekken zich veelal uit over
verschillende grondpercelen en hebben
daarmee - afgezien van de hoogte- of
diepteligging van de constructie - een
eigen 3D-karakteristiek. Zoals bekend
kent Nederland sinds enkele jaren de
mogelijkheid om de rechten op alle
soorten kabel- en leidingnetwerken te
registreren waarbij de netwerken ook
een eigen kadastraal nummer krijgen.
Vergelijkbaar is Zwitserland waar (deels)
netwerken in de kadastrale database zijn
opgenomen en met name in Genève als
3D-percelen worden geregistreerd. Ook
in Rusland kan een netwerk worden gere
gistreerd door het Kadaster, al gebeurt
dit nog niet veel. In Kazachstan wordt de
eigendom van (bovengrondse) netwer
ken zelf geregistreerd ('as legal objects').
Ondergrondse netwerken worden echter
niet geregistreerd maar alleen afgebeeld
op kaarten. Verder worden in Canada
(Quebec) kabel- en leidingnetten, maar
ook spoorwegnetwerken geregistreerd
in de openbare registers ('register of real
right of State resource development').
Deze objecten kunnen op verzoek van de
eigenaar op de kadastrale kaart worden
weergegeven, hetgeen zelden gebeurt
volgens de Canadese respondent. Het
netwerk als zodanig kan echter niet in de
kadastrale database worden teruggevon
den, maar indirect via de grondpercelen
waardoor het netwerk loopt.
Registratie van netwerken blijkt in andere
landen niet voor te komen of slechts
beperkt mogelijk te zijn, zoals in Turkije
waaralleen hoogspanningsleidingen in
de kadastrale database worden geregis
treerd. Registratie van netwerken vindt
soms plaats op niveau van gemeenten, en
in combinatie met kadastrale gegevens
(fig. 5 met voorbeeld uit Istanbul, Turkije).
Een algemene registratie voor (onder
grondse) netwerken bestaat ook niet in
Noorwegen, waar telecommunicatie-,
waterleiding- en elektriciteitsnetwerken
niet worden geregistreerd in het kadaster,
maar wegen en spoorlijnen wel. Enkele
landen kennen 'utility maps' (Australia, Vic
toria) of een 'utility kadaster', zoals Kroatië.
In dit laatste land wordt verwacht dat dit
in 2014 wordt opgenomen in de kadastrale
database. Ook bij andere landen wordt
een ontwikkeling voorzien met betrek
king tot de registratie van netweken, met
name in Denemarken, Hongarije, Israël en
Italië lijkt dit zeer concreet. In het laatst
genoemde land zou dit plaatsvinden in
het kader van de ontwikkeling van een
kadaster voor de ondergrond.
De voorziene ontwikkelingen op het
gebied van 3D-registraties tot 2014 blijken
zeer beperkt te zijn. Of dit betekent dat
men tevreden is met het bestaande
systeem van 2D-registratie zoals expliciet
voor Engeland en Wales is aangegeven
wordt niet duidelijk aangezien verreweg de
meeste respondenten de vragen voor 2014
niet hebben ingevuld. Het meest concreet
is Zwitserland, waar in 2014 het concept
van 3D-percelen zal worden ingevoerd, en
Denemarken waar melding wordt gemaakt
van de lopende discussie of 3D-percelen
zouden moeten worden geregistreerd in
het kadaster en als footprint op de kadas
trale kaart. Bahrein noemt de toekomstige
representatie van de appartementen in de
kadastrale database. In Israël is de afgelo
pen jaren veel onderzoek geweest naar de
ontwikkeling van een 3D-kadaster en er
wordt gehoopt dat dit zijn vruchten voor
de praktijk zal afwerpen.
Zoals aangegeven zijn de uiteindelijke
oplossingen voor registratie van rechten
met 3D-kenmerken zeer verschillend.
In grote lijnen kan men vaststellen
dat appartementsrechten worden
geregistreerd met tekeningen in de
8 Geo-lnfo 2011-2
