Fred Meerdink
In Herinnering
(1928-2011)
Op 5 februari is Fred Meerdink op 83 jarige
leeftijd overleden. Veel lezers van dit blad
zullen zich hem kunnen herinneren als
een markante persoonlijkheid.
Hij was jarenlang als docent verbonden
aan de HTS voor de Bouwkunde in Utrecht
waar hij doorzijn bijzondere optreden op
velen van ons een onuitwisbare indruk
heeft achtergelaten.
Dat deze indrukken nu - na ruim dertig
jaar - nog steeds levendig zijn zegt iets
over de krachtige manier waarop Fred in
het leven stond. Dat was voor zijn omge
ving niet te missen!
Zowel in de collegeruimte als daarbuiten
was Fred Meerdink een opzienbarende
verschijning.
Altijd ietwat kromgebogen, geruit hemd
met daarover een lamswollen pullover die
uitging wanneer het erop aankwam.
In het vuur van een betoog werden com
plexe berekeningen op het bord getoverd,
gevisualiseerd met ellipsen, gelineari-
seerde vergelijkingen, geconverteerde
matrices, sigma-dakje-kwadraats en veel
gebroken krijtjes. Passie pal voor je neus.
En plezierig chaotisch zo nu en dan.
Wanneer het bord te klein bleek liet hij
zich niet beperken door dat kader: hij
schreef door op de achterliggende wand.
Dat was een voor hem kenmerkende
eigenschap. Hij liet zich niet beteugelen
door compromissen of ondeugdelijke
conventies.
Voor mij was hij een toonbeeld van een
welhaast onmogelijke combinatie: non-
conformisme gepaard aan oerdegelijk
heid. Artistieke rommeligheid gekoppeld
aan zeer goed voorbereide colleges.
Zijn - overigens door zijn vrouw uit
getypte - collegedictaten waren een
toonbeeld van zorgvuldigheid.
Dit beeld blijft in mijn herinnering
gebrand staan: nadat hij de deur op de
Vondellaan achter zich dichtdeed fietste
hij in zijn wapperende rode jekker wel
haast als een bezetene naar zwembad De
Hommel of naar zijn woonplaats Bunnik.
Hem bijhouden was bijna onmogelijk. Hij
had richting, afstand en snelheid.
En ook, een sociaal betrokken mens.
Daar kwam je pas achter wanneer je aan
de praat kwam. Dan ontmoette je een
heel andere, vaak glunderende Fred,
die met passie kon vertellen over het
studentenoproer van een aantal jaren
daarvoor of de disputen en polemieken
die hij heeft gevoerd met minstens zo
begaafde vakbroeders. Zijn visie paste in
die tijd goed in het verzuilde Nederland,
maar sloot daarbij in het geheel niet aan.
Ook wanneer je de resultaten van netwerk
vereffeningsonderzoeken met hem besprak
maakte hij altijd duidelijk onderscheid tus
sen hen die het'eenvoudigweg' begrepen
hadden en hen die moeite hadden met de
complexiteit van zijn lesstof. Hij besteedde
dan veel tijd aan de laatste categorie.
Tijd voor de studenten was voor hem de
normaalste zaak van de wereld: hij kwam
rustig op zaterdagochtend de zaak nog
eens rustig opnieuw uitleggen. Doorbijten
kon je van Fred leren.
Verwerpen van waarnemingen:'akkoord,
akkoord', maar nooit van mensen.
De invloed die hij op ons vakgebied heeft
gehad met zijn levenswerk - de puntsbepa-
ling is onmiskenbaar, en heeft in grote
mate bijgedragen tot het begrijpen van
foutendetectie en verbeterde netwerkop-
bouw en -analyse.
Wij herinneren Fred Meerdink als een mens
van statuur en klasse. Zeldzaam.
Daarom zal het voor de achterblijvers
moeilijk zijn afscheid te nemen van zo'n
persoonlijkheid.
Daarmee wensen wij hen sterkte.
Roelof Keppel, redacteur
32 Geo-lnfo 2011-3
