Geo-informatie als de basis
voor een avontuurloos bestaan?
Column
acquisiteur gaat het bestuur de strijd aan om
de gunst van de adverteerder. Daarnaast zal in
zon fors worden geïnvesteerd in het partner
programma', aldus het schriftelijke verslag van
de penningmeester over 2010. Maar monde
ling voegde hij toe dat de eerste maanden
van 2011 nog niet meevielen. ('Als elk lid
van GeoBusiness NL één advertentie per
jaar zou plaatsen waren we er uit!') In het
accountantsversiag zag Van Zwol Wijntjes
GIN als een 'kleine organisatie zonder
winstoogmerk'en die standaardzin kwam dit
jaar anders-correct over. De formele concept-
notulen komen of staan op de website en
op het GIN Congress (met dubbel s!) van
30 november/1 december volgt de tweede
ledenvergadering van 2011. Hoewel de lage
opkomst in april weer als teken van vertrou
wen werd gezien, zou het dan, als vele leden
in de buurt zijn, toch anders moeten kunnen!
En gezien de situatie wordt voor dit verslag
maar afgezien van de auteursbijdrage.
Adri den Boer, redacteur
Kees de Zeeuw
De zomervakantie staat weer voor de deur en dus mag er weer
worden nagedacht over waar we dit jaar op vakantie naartoe gaan.
Slimme mensen doen dat natuurlijk al rond de kerst of juist last
minute, maar bij ons kwam het kriebelgevoel boven met de eerste
mooie lentedagen in april. De afweging is een bijzonder proces.
Eerste vraag: ver weg, dichterbij of in Nederland (met andere woor
den: vliegen, rijden of kans op slecht weer)? Na het maken van een
weloverwogen keuze, het wordt rijden dit jaar, komt dan de schoe
nendoos met wegenkaarten op tafel. Niets om je voor te schamen,
ook niet als moderne geo-informatiekundige. Want daar begint het
gevoel van avontuur, kaarten kijken. Met de vinger langs een route,
het schatten van afstanden, het interpreteren van landschappen
en zoeken naar leuke plekjes op de kaart. Ik ken zelfs mensen, ik zal
geen namen noemen, die met kaarten en reisgidsen geheel virtueel
een vakantie kunnen beleven.
Het wordt Frankijk dit jaar. Voor Frankrijk hebben wij toegang tot
een stapel bijzondere kaarten van 30 tot 40 jaar oud. Mijn vader had
vroeger namelijk de gewoonte om de gemaakte vakantieroutes
op de kaart te tekenen en daar op markante punten commentaar
bij te zetten (zoals'mooi uitzichtpunt'of'waardeloze camping').
Van mooie Michelin-kaarten tot de gratis ANWB-kaarten uit de
jaren 80, ze zitten er allemaal tussen. Natuurlijk zijn de wegen niet
meer actueel, maar de emotionele en nostalgische waarde die
is vastgelegd in die kaart is van onschatbare waarde. Perigieux?
Het schijnt dat ik daar in 1978 al een keer ben geweest.
Tot nu toe niet bepaald een 'generatie Einstein'-verhaal zult u denken
('jij was toch altijd van de innovatie?'). Dankzij onze sector is het in
kaartenland namelijk nogal'dope'geworden de laatste jaren. Auto-
navigatie, routes tracken en tracen en niet te vergeten 'geo-caching'.
Ik weet het, maar ik wil in deze column ook eens appelleren aan de
avontuurlijke waarde van zowel de kaart als van geo-informatie.
De integratie van geo in een groot aantal apps op mijn mobiel heb
ben het leven behoorlijk veranderd. Dichtstbijzijnde restaurants,
flappentappers en vrienden zijn eenvoudig te vinden. De hard
loop- of mountainbikeroute wordt keurig vastgelegd (inclusief de
verbrande calorieën, direct terug te rekenen naar grammen chips of
glazen wijn die dit weer compenseren). En als ik in Apeldoorn in de
auto stap, weet ik al bij vertrek op de minuut nauwkeurig hoe laat
ik in Amsterdam aan ga komen, rekening houdend met de actuele
files en mijn rijstijl. Zelfs mijn fototoestel weet tegenwoordig waar
ik een foto gemaakt heb. Prachtig, praktisch en al bijna onmisbaar,
maar dat het er nou avontuurlijker op wordt.Nu is dat in de
dagelijkse praktijk fantastisch, maar tijdens mijn vakantie mag het
allemaal wel even anders.
Uiteindelijk kom ik via deze weg dan toch weer op het thema
'gebruik van geo-informatie'. Ongemerkt is ons vakgebied in de
optimalisatie van ons dagelijks leven geïntegreerd. Een prachtige
verworvenheid van het laatste decennium. Daar wil ik niets aan af
doen. Maar ook in het avontuurlijke deel van ons bestaan, moet
geo-informatie een rol blijven spelen.
In ons ontwikkelde landje is'beleving'een belangrijke markt gewor
den. Vrijetijdskunde is tegenwoordig een vak, geen hobby. En van
oudsher speelt geo-informatie (ofwel kaarten) een belangrijke rol
in het avontuurlijk deel van onze belevingen. Laten we die beleving
vooral ook als deel van ons vakgebied blijven stimuleren, al was het
maar voor mij. Natuurlijk mag het papier best plaats maken voor
een tablet of pratende interface, maar keep the geo-soul alive!
Ik zie een grote toekomst voor geo-informatie in de belevingsindus
trie. Natuurlijk wel even in 5D denken. De eerste 3 D's zijn duidelijk,
maar ook'tijd'en'schaal'hebben veel potentie. Ik wil, als ik bejaard
ben, geen kanariepiet om naar te kijken, maar een geo-beleving
in mijn 3D-bril. Hiermee kan ik dan de route naar Perigieux anno
2011 weer opnieuw beleven, kan ik inzoomen op het stadje en dit
ook nog eens vergelijken met 1978 en met het Perigieux van de
toekomst. Avontuur voor senioren. Hopelijk is er al iemand bezig dit
te ontwikkelen...
En hoe het deze zomer bij mij gaat? Gewoon weer met de kaart
op schoot in de auto. Heerlijk! Wel een bijzondere situatie bij mij
in de auto heren, ik heb namelijk een vrouw die bijzonder goed
kaart kan lezen.
Kees de Zeeuw, directeur Kadaster International
Geo-lnfo 2011-6 5
