Houtribdijk
Redactioneel
Of ik mee wilde doen aan de pubquiz. Het fenomeen is overge
waaid uit het Verenigd Koninkrijk. Je drinkt een pilsje of beter
nog een glaasje fris - en in de tussentijd test je je kennis op veler
lei gebied en ga je de strijd aan met gelijkgestemden. Voor de
winnaars wachten leuke prijzen en eeuwige roem. De vraag
kwam van een paar oud-collega's. Ik zou een welkome verster
king zijn van het team, zo was het idee. De plaatselijke notabelen
hadden zich ook opgegeven, dus ik kon het cafébezoek wel
verantwoorden. Op naar Nootdorp dus.
In Engeland gaat het er fanatiek aan toe, maar in de Dorpsstraat
viel dat wel mee. Met honderd vragen ben je al gauw een avond
zoet en probeer de boog na een dag werken dan nog maar
gespannen te houden. De vragen bleken verdeeld in tien rubrie
ken. Met films moetje bij mij niet aankomen, daar zijn anderen
voor. Maar geografie moest te doen zijn... Dat viel nog flink
tegen. Bij de blinde kaart hadden we Zimbabwe en Azerbeid
zjan goed, maar bij Nicaragua werden we gered door onze plek
dicht bij het projectiescherm; per abuis was de naam van het
land in kleine letters onder de vlag geprojecteerd. En dat Ankara
negentig jaar geleden nog Angora heette was me eerlijk gezegd
ontgaan. We eindigden in de middenmoot, zeker niet slecht voor
zo'n eerste keer.
Ronald Bokhove *J|
■b r wiM
afgebeeld, terwijl de Afsluitdijk'als vanzelfsprekend'wel gekar
teerd wordt terwijl deze toch niet veel breder is. Dat zou kunnen
komen omdat er op de Afsluitdijk een autosnelweg ligt en
kaarten waarop het hoofdwegennet zijn afgebeeld die Afsluitdijk
dus wel moéten weergeven. Iemand anders beweerde dat de
Afsluitdijk onze nationale trots weerspiegelt en we graag op
de kaart willen pronken met dat mirakel, terwijl de Houtribdijk
toch ooit bedoeld was als begrenzing van de nooit tot stand
gekomen Markerwaard waar we om die reden niet graag meer
aan herinnerd willen worden. Een andere verklaring zou zijn dat
we in Nederland geneigd zijn vanuit de Randstad te denken en
de Houtribdijk voor de Randstedeling geen enkele functie heeft.
Dat zou een fraai staaltje kartografische arrogantie zijn.
Voorlopig lijkt het me dat de pubquiz moet doorgaan met die
blinde kaarten, want dat is goed voor het omgevingsbewust-
zijn. En ik zou de dijk Lelystad - Enkhuizen er ook eens indoen.
Zouden ze hiermee in Deventer nu heel anders scoren dan in
Nootdorp? Zo niet, dan kan die vermeende Randstedelijke blik
zo weer de prullenbak in.
Ronald Bokhove, redacteur
De ploeg die als laatste eindigde verdedigde zich met het argu
ment dat alles op te zoeken is. Daar valt natuurlijk niets tegen in
te brengen, maar dan ga je toch niet voor de prijzen en de roem.
Je hoort dat wel vaker. Parate kennis zou steeds minder relevant
zijn. Snel en doeltreffend kunnen googelen, dat is pas belang
rijk. Ook Intermediair wijdde er laatst een artikel aan onder de
noemer'We weten steeds minder, maar zijn we ook dommer?'
Dat blijkt mee te vallen. We kunnen sneller schakelen dan
vroeger, zijn breder maar ook oppervlakkiger geïnformeerd en
zijn eerder dan vroeger in staat om een kennisachterstand vlot
weg te werken. We doen dus andere dingen met onze hersens
dan voorheen.
In onze geïndividualiseerde informatiemaatschappij kun je niet-
relevante kennis als overbodige ballast beschouwen, maar het
probleem is natuurlijk wel datje tevoren niet weet of en wan
neer die'ballast'je ooit nog eens van pas komt. In personeelsad
vertenties wordt steeds vaker omgevingsbewustzijn gevraagd,
maar behoort aan elk bewustzijn ook niet een zekere basiskennis
ten grondslag te liggen? Niets is immers complexer en veelzijdi-
ger dan 'de omgeving'.
Hoeveel mensen weten dat er een dijk ligt tussen Lelystad en
Enkhuizen? De lezers van Geo-lnfo vast wel, maar weten hun
buren het ook? Op zeer kleinschalige kaarten van Nederland
(vanafzeg 1 op 5 miljoen) wordt de waterkering vaak niet
Geo-lnfo 2011-9 3
