Kadaster in vernieuwd Belastingmuseum
Verslag
In juni 2012 heropende het Belasting Douane Museum in Rotterdam zijn deuren na een verbouwing
en herinrichting die twee jaar duurde. Er kwam ook een nieuwe huisstijl, 'waarbij de herkenbaarheid als
rijksinstelling niet verloren mocht gaan'. (Is een museum nu bij Financiën beter af dan bij OCW?) Ook de
kadastrale spullen gingen niet naar het depot, maar komen nog beter uit!
Afkomstig van Geodesie
In nummer 2006-12 van dit tijdschrift is het
artikel 'Kadaster permanent in museum'
gepubliceerd over de chronologisch-
thematische opstelling van nog voor 1995.
In die bijdrage kwam al aan de orde dat
het Kadaster in 1973 van Financiën naar
VROM ging, maar dat het museum dat
minstens in het publieksgedeelte negeert.
Uiteraard zijn de, in dat artikel genoemde,
museale geo-objecten nog grotendeels
dezelfde, maar de presentatie is anders.
De grondbelastinghoek memoreert voor
die heffing niet alleen een ouder woord
als verponding, maar bevat nu ook voor
deze belastinggrondslag het statement:
'De oppervlakte van grond kan eenvou
dig gemeten worden.' De gefantaseerde
modelkaart uit 1805 lag voor de verbou
wing in een vitrine en hangt nu in een
mooiere, net als de legitimatiepenning,
het tekengerei en tas. Twee meetkettingen
en wat heet een meetlint (metalen band)
van rond 1850 liggen nu in één vitrine.
Gememoreerd worden de touwen met
knopen en 'omdat deze niet erg maat
vast bleken te zijn ging men over op het
gebruik van meetkettingen. Deze meet
apparatuur hield geen rekening met
hoogteverschillen in het landschap.'
ook achter glas. 'Uniformjas en broek van
een landmeter van het Kadaster', zo staat
er bij, alsof die hogere pieten ooit een
uniform droegen! Om een pracht van een
topografische steendruk een 'kadastrale
deelkaart van de provincie Utrecht'te
noemen ging wat ver, zelfs als kadastrale
verzamelkaarten er de input voor zouden
Correct is de uitleg over het meten van
horizontale en verticale hoeken met de
theodoliet. Die op de driepoot is nu een
Througton Simms uit 1969 met een
Delfts blikje'Laboratorium voor Geodesie
no 198'. Eerder was dat de Jena Theo-020
met nummer 214. Door deze mag het
publiek ook kijken, anders dus dan bij
een meer antiek exemplaar achter glas.
Herkenbaar van eerder waren een grote
negentiende-eeuwse transversaalschaal
en een dito clinometer. Stond er vóór de
verbouwing een meetassistent-pop met
jalon in de hand, nu mankeert de laatste
en hangt zijn manchester uniform leeg
Theodoliet in dienst van belasting.
24 Geo-lnfo 2012-8
