Variable-schaal geo-informatie[1]
Digitale kaarten worden tegenwoordig overal gebruikt van desktop tot mobiele telefoon en het gebruik
is meer en meer interactief en gebaseerd op zoomen en pannen. Kaartgeneralisatie onderzoek kijkt naar
generalisatie zonder vaste schalen ('continue generaliseren'). Hoewel er een aantal eerste resultaten zijn (van
Kreveld, 2001; Sester and Brenner, 2005), is de optimale oplossing nog niet gevonden. Dit artikel introduceert
de eerste echte variable-schaal structuur voor geografische informatie: een kleine stap in de schaal dimensie
heeft een kleine verandering in de kaart tot gevolg. Op basis hiervan kan (geanimeerd) geleidelijk zoomen
worden ondersteund.
Peter van Oosterom en Martijn Meijers
TU Delft, OTB Research Institute for the Built Environment, GIS technologie
email: P.J.M.vanOosterom@tudelft.nl en B.M.Meijers@tudelft.nl
De tGAP structuur is eerder gepresen
teerd als een variable-schaal structuur
(van Oosterom, 2005). Dit was echter
een structuur die gebaseerd was op zeer
veel kleine stappen, maar toch niet echt
continu. Eerst zullen we de originele tGAP
structuur kort beschrijven, want deze
vormt de basis voor de nieuwe geleide
lijke tGAP structuur. De tGAP structuur
begint met een planaire partitie op het
meest gedetailleerde niveau (grootste
schaal). Vervolgens wordt het minst
belangrijke object geselecteerd welke
dan met de meest compatibele buur
wordt samengevoegd. Dit proces herhaalt
zich totdat er slechts één object over is.
Het gehele proces wordt vastgelegd in
de tGAP structuur, waarvan de top het
laatste object is. Daar het geheel toewij
zen van een object aan slechts één buur
tot suboptimale resultaten leidt (voor
namelijk voor infrastructuur objecten als
wegen en waterlopen), is ook het samen
trekken (berekenen van een'hartlijn')
en het gewogen splitsen toegevoegd.
Daarnaast wordt tijdens dit proces (paral
lel) ook de lijnsimplificatie uitgevoerd.
De tGAP structuur kan worden gezien als
het resultaat van het generalisatieproces
en kan worden gebruikt om efficiënt
een representatie te genereren voor elk
gewenst schaalniveau. Figuur 1 toont
4 kaartfragmenten en de bijbehorende
tGAP structuur waarbij de volgende
generalisatie operaties zijn gebruikt:
1. Samentrekken van de weg naar een
hartlijn en de overblijvende vlakdelen
worden aan buren toegewezen;
2. Bos verwijderen en gebied toevoegen
aan de buur (akkerland);
3. Lijnsimplificatie van grens tussen akker
land en water.
Voor de klassieke tGAP structuur, is de
schaal eerder als derde dimensie gebruikt
(Vermeij et al., 2003; van Oosterom en
Meijers, 2011): de SSC ('space-scale cube')
in analogie met de space-time cube.
Figuur 2(a) toont deze 3D representatie
voor de scene uit Figuur 1. In de SSC
worden de variable-schaal 2D vlak
objecten gerepresenteerd door 3D volu
mes (prisma's), de variable-schaal 1D lijn
objecten worden gerepresenteerd door
2D verticale vlakken (bijvoorbeeld de
samengetrokken weg) en een variable-
schaal oD point object wordt gere
presenteerd door een 1D verticale lijn.
Merk op dat in het geval van de weg de
variabele-schaal representatie bestaat uit
een samengestelde geometrie met een
3D volume deel (onder) en een 2D vlak
deel (er boven aan vast).
Hoewel vele kleine stappen (van de
meest gedetailleerde tot de meest grove
representatie - in de klassieke tGAP
n -1 stappen in geval de basiskaart uit
n objecten bestaat), kan dit nog steeds
worden beschouwd als vele discrete
stappen welke variable-schaal benadert,
maar toch niet echt variabele schaal is.
Fig. ra Begin kaart Fig. ib Resultaat samentrekken. Fig. ic Resultaat samenvoegen. Fig. id Resultaat lijnsimplificatie.
14 Geo-lnfo 2012-10
