Si
1
Tot slot
Dankwoord
Referenties
Figuur 6a - Buurman A krijgt alles.
Figuur 6c - Buurman A krijgt bijna mets
1 •'W©
1
Figuur 6b - Verbeterd resultaat.
Figuur 6d - Verbeterd resultaat.
Figuur 6 - De theoretische verdeling maakt het mogelijk om te bepalen of het ideaalbeeld van de splits
(hier eerlijk verdelen over alle buren, zonder extra gewichten) gehaald wordt.
gehinderd door een toevallige configuratie
van driehoeken. Momenteel onderzoeken
we of het gebruik maken van een ander
algoritme hierbij kan helpen.
Het SplitArea algoritme maakt het moge
lijk om binnen het generalisatieproces
voor een variabele schaal datastructuur
niet alleen maar objecten te verwijderen
en dan samen te voegen, maar ook om
vlakken te splitsen. De maat van attractivi
teit staat toe om objectief de prestatie van
deze generalisatie operatie te meten en
geeft aan de ene kant de mogelijkheid om
vooraf te definiëren wat er gewenst is en
achteraf is het mogelijk om te verifiëren of
die wens is gehaald.
Het SplitArea algoritme maakt het moge
lijk om binnen het generalisatieproces
voor een variabele schaal datastructuur
niet alleen maar objecten te verwijderen
en dan samen te voegen, maar ook om
vlakken te splitsen. De maat van attracti
viteit staat toe om objectief de prestatie
van deze generalisatie operatie te meten
en geeft aan de ene kant de mogelijkheid
om vooraf te definiëren wat er gewenst is
en achteraf is het mogelijk om te verifië
ren of die wens is gehaald. Het SplitArea
algoritme maakt het mogelijk om binnen
het generalisatieproces voor een variabele
schaal datastructuur niet alleen maar
objecten te verwijderen en dan samen te
voegen, maar ook om vlakken te splitsen.
De maat van attractiviteit staat toe om
objectief de prestatie van deze generali
satie operatie te meten en geeft aan de
ene kant de mogelijkheid om vooraf te
definiëren wat er gewenst is en achteraf is
het mogelijk om te verifiëren of die wens
is gehaald.
Dit sluit aan bij de punten voor verder
variabel schaalonderzoek. Alhoewel het
mogelijk is om de lijnrepresentatie die
verkregen is op te nemen als lineair object
binnen de vlakkenpartitie, wordt dit
momenteel nog niet gedaan (alleen vlak-
objecten worden in de opslagstructuur
ondersteund). Verder moet hierbij aan
dacht worden besteed aan het modelleren
en vervolgens behouden van netwerkcon-
nectiviteit, zodat wegen en rivieren door
blijven lopen en dat een netwerk logisch
en consistent gegeneraliseerd wordt.
Dit onderzoek is gedeeltelijk onder
steund door STW, Stichting
Technische Wetenschappen, (project
11300 en 11185), onderdeel van NWO en
mede gefinancierd door Ministerie EZ.
Ai, T. and van Oosterom, P. (2002). GAP-tree
extensions based on skeletons. In Richardson,
D. and van Oosterom, P., editors, Advances
in Spatial Data Handling, 10th International
Symposium on Spatial Data Handling,
pages 501-513.
Baumgart, B. G. (1975). A polyhedron repre
sentation for computer vision. In AFIPS '75:
Proceedings of the May 19-22,1975, National
computer conference and exposition, pages
589-596, New York, NY, USA. ACM.
Meijers, M. (2011). Variable-scale Geo-informa-
tion. PhD thesis, Delft University of Technology.
Meijers, M., van Oosterom, P., and Quak,
W. (2009). A storage and transfer efficient
data structure for variable scale vector data.
In Advances in GIScience, Lecture Notes in
Geoinformation and Cartography, pages
345-367. Springer Berlin Heidelberg.
Uitermark, H., Vogels, A., and van Oosterom,
P. (i999). Semantic and geometric aspects
of integrating road networks. In INTEROP
'99: Proceedings of the Second International
Conference on Interoperating Geographic
Information Systems, volume 1580, pages
177-188, London, UK. Springer-Verlag.
van Oosterom, P. (1993). The GAP-tree, an
approach to"On-the-Fly"Map Generalization
of an Area Partitioning. Compiènge, France,
15-19 December 1993.
van Oosterom, P. (2005). Variable-scale topo
logical data structures suitable for progressive
data transfer: The GAP-face tree and GAP-
Martijn Meijers Peter van Oosterom
Technische Universiteit Delft, OTB
Research Institute for the Built Environ
ment, GIS technologie
18 Geo-lnfo 2013-3
