Talking about my generation
Column Theo Overduin
Van mannen op leeftijd naar bright young female power
Eind vorig jaar vroeg Geo-lnfo redacteur Bart Huijbers mij of ik
ook dit jaar weer mijn (gebruikelijke) bijdrage aan dit blad wilde
leveren: het schrijven van een tweetal columns. Een dubbel
gevoel maakte zich toen van mij meester. Blijheid over de waar
dering die achter de vraag van Bart schuil gaat aan de ene kant
en een licht onbestemd en ietwat unheimisch gevoel aan de
andere kant. Waar komt dat laatste gevoel vandaan? Het heeft
voor mij te maken met de inhoud en de uitstraling van dit blad.
Om het maar even cru te zeggen: Geo-lnfo is naar mijn smaak te
veel een blad dat met de rug naar de toekomst staat en waarin
vooral veel aandacht en ruimte is voor "ouwe meuk": koperen
meetinstrumenten, historische vergeelde kaarten, oude manne
tjes die over vroeger praten, enz.
Niks mis mee, want voor alles en iedereen is ruim voldoende
plaats onder de zon. Het lag ook meer bij mijzelf. Voel ik mij in
zo'n blad thuis? Pas ik daar (nog) wel bij? Na een nachtje slapen,
en een goed gesprek met Bart, was ik er uit. Ik doe graag nog
een jaar mee en daarna maken we opnieuw de balans op.
Inmiddels is het lente geworden (after all).Tijd om een eerste
tussenbalans op te maken. En ook om een stap verder te komen
dan alleen maar zoiets vaags als een unheimisch gevoel. Ik kuste
de (jonge) onderzoeker in mijzelf wakker en pakte het februa
rinummer van dit blad. En ik begon met een tweetal tellingen.
De eerste was een koppentelactie. Alle foto's uit het februa
rinummer heb ik grondig bestudeerd en ik ben gaan turven.
Hoeveel mannen zie je op de foto's en hoeveel vrouwen. En daar
naast deelde ik elke vakgenoot die ik op de foto's zag, ook nog
(tamelijk grof) in een tweetal leeftijdsklassen in: oud versus jong.
De uitkomst van dit kleine data-mining-experiment is als volgt.
Ik telde in totaal 92 mannen, waarvan 88 oud en 4 jong. Daar
naast telde ik slechts 10 vrouwen waarvan 9 oud en 1 jong.
Het geo-vakgebied wordt dus inderdaad gedomineerd door
oude(re) mannen. Talking about my generation!
Omdat ik niet gauw tevreden ben (en mij natuurlijk ook wel een
beetje wil wapenen tegen de storm van te verwachten kritieken)
deed ik nog een tweede telling. Ik telde het aantal bladzijden met
inhoudelijke artikels en deelde de inhoud (ook weer tamelijk grof)
in een tweetal categoriën in: modern eigentijds versus opnieuw
"ouwe meuk". Deze telling leverde het volgende resultaat op:
23 bladzijden met eigentijdse inhoud en 8 bladzijden met"ouwe
meuk". Dat viel dus nog best wel (een klein beetje) mee.
Conclusie: oude geo-mannetjes doen hun best om er nog een
beetje bij te horen. Een erg wankele basis naar de toekomst toe.
Vandaar mijn welgemeende oproep aan de redactie van dit blad:
gooi het roer eens stevig om, ga ruimte bieden aan de young
geo-professionals en bied ruime kansen aan de aanstormende
"female power"in ons verbindende en communicatieve fraaie
vakgebied. Sta niet langer met je rug naar de toekomst, maar
ga de toekomst met open blik, open mind en open vizier vrolijk,
zelfverzekerd en vol goede moed tegemoet.
Nog concreter: durf het aan om voor het Kerstnummer van dit
jaar - voorlopig eerst maar eens éénmalig - een driekoppige
gastredactie te benoemen, enkel bestaande uit jonge vrouwe
lijke vakgenoten c.q. aanstormend talent. Het is misschien even
zoeken, maar de Joodse vader des vaderlands uit de eerste helft
van de vorige eeuw -Theodor Herzl - riep ooit volledig terecht:
als je iets echt wilt, hoeft het geen droom te blijven!
En om de jonge dames van de a.s. Kerstredactie nog wat te
inspireren en te"empoweren", zou ik er tenslotte vóórwillen
pleiten dat zij voor deze aangelegenheid kunnen terugvallen op
de kennis, ervaring, wijsheid, goede tips en het enthousiasme
van een drietal vooraanstaande vrouwen van naam en faam uit
ons geo-werkveld: Willemijn Simon van Leeuwen, Jacqueline
Meerkerken Dorine Burmanje.
Ik kijk nu al uit naar het einde van dit jaar! f
Theo Overduin
t.overduin@geonovum.nl
Noot van de redactie
De doorgaans door oude mannen geschreven columns stellen vaak
in overtreffende trap een deerniswekkende misstand aan de orde.
Zo ook weer in deze column van Theo. De redactie kan noch wil
deze oproep naast zich neerleggen. Sterker: hier is een open zenuw
geraakt! Wij kunnen niet anders dan de door Theo gedane oproep
met oude mannensmart van harte te onderstrepen. Alle ruimte
voor girlpower. En dat mag al veel eerder dan in het aangekondigde
decembernummer.
Geo-lnfo 2013-4 9
