Eredoctoraat Ferjan Ormeling
Na 275 jaar gearchiveerd...
kwaliteiten van Ferjan echter vooral goed
kennen via allerlei activiteiten, commis
sies en besturen van de ICA (International
Cartographic Association). Ferjan was
gedurende acht jaar Secretaris-Generaal
van de ICA en vele jaren lid van verschil
lende commissies. Voor al dit werk kreeg
hij in 2009 de gouden Carl Mannerfelt
medaille, de meest prestigieuze internatio
nale onderscheiding op het gebied van de
kartografie. Via het werk van de onder
wijscommissie van de ICA, een commissie
waarvan hij 12 jaar voorzitter was, werd
hij mederedacteur van de vierdelige serie
Basic Cartography en organiseerde hij vele
seminars. Vooral binnen de ICA-commissie
Nationale en Regionale Atlassen en de
ICA-IGU commissie Environmental Atlases
organiseerde hij met Flongaarse collega's
een aantal andere conferenties, met de
bijbehorende publicaties.
Sinds 2000 komt Ferjan Ormeling bijna
elk jaar in Budapest voor het geven van
colleges, seminars en PhD-cursussen.
Daarnaast blijkt uit het laudatio, dat bij
de verlening van het eredoctoraat hoort,
dat het vooral ook gewaardeerd wordt
dat Ferjan, sinds zijn eerste bezoek aan de
Eötvös Lorand universiteit in 1971, Honga-
rije in aanraking heeft gebracht met de
internationale kartografie en andersom.
FHet verleende eredoctoraat is natuurlijk
bovenal een verdiende erkenning van de
kwaliteiten van Ferjan Ormeling zelf, maar
straalt toch ook een klein beetje af op kar
tografie en geo-informatie in Nederland.
Corné van Elzakker, Universiteit Twente,
Faculteit ITC
Een eredoctoraat, en zeker als het verleend
wordt door een buitenlandse universiteit,
is iets dat ver af staat voor de meeste lezers
van Geo-lnfo. Dat komt vooral omdat er
zo weinig eredoctoraten worden uitge
reikt aan vertegenwoordigers van ons
vakgebied en uiteraard nog veel minder
aan Nederlanders of Belgen. Voordat je in
aanmerking komt voor een eredoctoraat
moet je dan ook uitzonderlijke (academi
sche) prestaties hebben geleverd. Maar op
10 mei jl. heeft zich in Budapest, Flongarije,
het zeer bijzondere feit voorgedaan dat
een redacteur van uw blad Geo-lnfo een
eredoctoraat heeft ontvangen van de
Rector van de Eötvös Lorand universiteit.
Het gaat om Prof. dr. Ferjan Ormeling, die
nu Doctor et Professor Honoris Causa aan
zijn titulatuur mag toevoegen.
Ferjan Ormeling was bijna 30 jaar Hoog
leraar Kartografie aan de Universiteit
Utrecht en is in 2009 met emeritaat gegaan,
maar nog altijd bijzonder actief. In zijn
wetenschappelijke publicaties besteedt hij
de laatste jaren wat meer aandacht aan de
historische kartografie (Nederlandse kolo
niale karteringen en de ontwikkelingen
van de thematische kartografie). Al veel
langer doet hij onderzoek op het gebied
van de toponymie (geografische naam
kunde): hij schreef er zijn proefschrift over
en ontwikkelde o.a. samen met Hongaarse
collega's een online cursus toponymie voor
de United Nations Group of Experts on
Geographical Names (UNGEGN), een groep
waarvoor hij twee keer tot vicevoorzitter
werd verkozen. Internationaal is hij wellicht
nog meer bekend als co-auteur van het
kartografische leerboek Cartography:
visualisation of spatial data, waarvan al drie
edities zijn verschenen en dat in meerdere
talen is vertaald.
De Hongaarse collega's bij de Eötvös
Lorand universiteit leerden de academische
Vrijdag 12 april overhandigde boer Jaap
Roest uit Alphen aan den Rijn een Nieuwer-
kerks Verpondings- ofwel grondbelasting-
register uit 1738 aan de voorzitter van het
streekarchief Midden-Holland, de Goudse
wethouder Daphne Bergman. Het boek
was achtergebleven in een nu antieke
kast van de bestuurdersfamilie Uitbeijerse,
waaraan hij verwant is. Dit geslacht vulde
witte plekken ooit aan met schrijfoefenin
gen en zelfs een paaslied met muziekno
ten. Het oud-archief van Nieuwerkerkaan
den IJssel bij de streekarchiefdienst bevatte
al wel Verpondingsregisters, maar dit deel
was achtergebleven en kende zo een over
brengingstermijn van 275 jaar. Het register
bevat niet alleen per eigenaar het te beta
len bedrag in provinciale guldens, stuivers
en penningen, maar ook als grondslag
daarvan de grondhoeveelheid in morgen,
hont en roede. Zowel in het Kadastermu
seum als in het Belastingmuseum worden
Verpondingsregisters als voorlopers van
het Kadaster gezien.
Adri den Boer
Geo-lnfo 2013-5 21
