'Teledetectie was
Wageningsvoor RS'
2015-2 I Geo-Info
ITC-gebouw
51
Beerens gaflTC-fotoboek.
Rector-magnificus Brinksma schonk Keltisch beeldje.
gelijkheden. Het verschil is vooral pragmatisch,
bepaalde bewerkingen kunnen efficiënterop
de een dan op de ander worden toegepast',
aldus Molenaar nu. Het zou vervolgens nog
twintigjaarduren voordetechnologieen de
organisaties rijp waren voor de behandeling
van driedimensionale gegevens.
ITC 1996-2014
Had het ITCdertienjaareerder een geodeet
zien vertrekken, het kreeg in Molenaar in 1996
een geo-informaticus terug. 'To see or not
to see'was de titel van zijn inaugurele rede
toen. Zijn aandacht was verschoven van het
'waar'naar het'wat'. Hetaccent in onderzoek
werd verlegd van de gegevensinwinning
van de landmeter naar de ict-aspecten van
het gebruik. Onscherpte van thematische
specificaties bleek complexer en moeilijker te
vatten dan de geometrische. Ook automati
sche generalisatie van 'kaartgegevens' kwam
langzaam op. Vier jaar later werd Molenaar
rector en moest hij zich bezinnen op infra
structuren en op de toekomst van de instelling.
De vroegere investeringshorizon van twintig
jaar bleek daarbij gereduceerd tot twee of
driejaar. 'De vroegere geodeet moest zich
nu bezighouden met zaken waar tijdens zijn
studie in de verste verte nog niet aan gedacht
werd. De landmeter in hem was (bijna) volledig
verdampt', aldus Molenaar. Daarom, maar
ook uit angst voor verlagen van ontwikke
lingssubsidie (werd inderdaad 30% minder),
volgde in 2010 integratie in het bredere
Toga hing op podium al aan kapstok.
universitaire bestel van Twente.'Misschien dat
de hele gi-sector verdampt in deze ontwik
kelingen, dat het werk wordt opgenomen in
de ontwikkeling van nieuwe sectoren', zo zei
de hoogleraar. Hijwenste zijn collega's en de
jongere generaties er succes mee en plaatste
de kanttekening 'dat de landmeter in mij
nooit helemaal verdampt is, ergens diep van
binnen zit nog een harde kern'. Het slot van de
symbolisch-allegorische roman Het Slot van
Franz Kafka (1926, kaderi), waarin landmeter
K. aan de praat is met de waardin van zijn her
berg, vormde het einde van zijn afscheidsrede.
Hengelosestraat 99, Enschede. Archi
tecten Ton Alberts en Max van Huut,
opgeleverd in 1996, brutovloeropper-
vlak: 21.000 m2, inhoud: 76.000 m3.
Het ITC-complex is gebouwd rond een
binnenplaats. Aan de zijde van de Hen
gelosestraat, waar zich ook de ingang
en het hoofdtrappenhuis bevindt, heeft
het gebouw het hoogste bouwvolume.
De entree met het hoofdtrappenhuis valt
op door zijn puntvormige koperen dak.
www.architectuur.org
Slot
Tot slot namen drie sprekers het woord. Prof,
dr. mr. Jaap Besemer, voorzitter van de ITC-
foundation, schilderde beelden van hoe hij en
zijn vriend door de jaren heen hadden samenge
werkt. Vervolgens presenteerde voormalig direc
teur bedrijfsvoering van het ITC mr. Sjaak Beerens
aan Molenaar een ITC-fotoboekje. En tot slot
werd Molenaar door prof. dr. Ed Brinksma, rector-
magnificus van de UniversiteitTwente (1961), een
Keltisch beeldje geschonken. Ook had Brinksma
een citaat van Molenaar paraat, dat hijbestem-
pelde als wellichtwel zijn beste:"De Nederlandse
uitspraak van Engels is te prefereren, omdat
iedereen die kan verstaan." Een mooie illustratie
ter afscheid. Tijdens de geanimeerde receptie
vonden velen de toekomst van het ITC-gebouw
na de verhuizing naarde campus toch in
nevelen gehuld en werd soms ook naar de
plaatsnaam Emmen verwezen...
Adri den Boer
