Flevokartografie:
50 jaar (1965-2015)
Schepentoren met details
uit het IJsseLfront van Kampen
2015-2 I Geo-Info
57
JAN SCHILDER I 2008
In aanloop naar de
publieksexpositie die
op 17 april a.s. start in
Nieuwland Erfgoed
Centrum te Lelystad (zie
agendamededelingen)
sprak ik met Jan Schilder,
kartograaf. Of beter: maker Jan Schilder.
van topografiek.
Kort memoreert Jan dat hij in 1967 is begon
nen bijde sectie'Bijzonder Tekenwerk'van de
afdeling landmeetkundig werk van de voor
malige RIJP. (Rijksdienst voor de IJsselmeer-
polders). De naamgeving van deze sectie gaf
al te kennen dat het hier - in tegenstelling
tot technisch tekenwerk - om iets bijzonders
moest gaan.
Dat 'bijzondere' heeft voor een belangrijk
deel in handen gelegen van Jan Schilder:
vanuit de technische randvoorwaarden is hij
erin geslaagd om met de Flevokartografie
een evenwichtte creëren tussen enerzijds
een hoge mate van nauwkeurigheid en hel
derheid en tegelijkertijd ruimte te geven aan
een beeldtaal die zich richt op kunstzinnige
weergave van de kartografische eigen
schappen van het landschap.Jan Schilder
was een der eersten die voor de grafische
vormgeving vanafbegin 80-erjaren gebruik
maakte van de Apple MACi. Gevraagd
naar het meest onderscheidende in zijn
aanpak: 'Goede geometrie, landmeetkundig
verantwoord, gebruikmaking van afwijkende
kleurenpaletten (veel pasteltinten) en veel
werken op gevoel vanuit een sterk grafisch
ontwerp.'Hijgafaan tijdens een studiereis
naarde Ordnance Survey en Hydrographic
Office (GB) geïnspireerd te zijn door de daar
gebruikte stijlen evenals door de wereld
vermaarde Nederlandse grafici Crouwel en
Oxenaar. Hij stelt vast dat veel kartografische
informatie nu via beeldschermen langs
vliegt en derhalve vluchtig is, wat trouwens
ook weerallerlei nieuwe kansen biedt in
bijvoorbeeld de gaming-industrie. 'Beeld
moet boeien anders zapt men weg.'
Heel mooi vertelde Jan over de logische
opbouw van 'zijn kaarten': elementair opge
bouwd vanuit punt-, lijn- en vlak-objecten.
Naar uiteindelijk herkenbare vormen waarbij
kennis en kunst verbonden zijn en een
beeldverhaal vertellen. Dit komt in de exposi
tie goed tot uitdrukking.
Of zijn herkenbareaanpakgeborgd is? Jan is
daar heel bescheiden over: hoewel kennis en
kunde zijn vastgelegd voor de toekomst zal
hetdoorevolueren naariets nieuws. Deveran-
deringen kunnen we niet beheersen. Wel kun
nen we toekomstige geïnteresseerden de kans
geven te raadplegen. O.a. door het bezoeken
van een dergelijke expositie. Een aanrader!
RoeiofKeppe!
