3D en de Omgevingswet - deel 2
De Omgevingswet, die naar
verwachting in 2018 in werking
treedt, integreert vele wetten
op het gebied van de fysieke
leefomgeving. Onder deze wet
vallen thema's als: bouwen,
milieu, waterbeheer, ruimtelijke
ordening, monumentenzorg
en natuur. Bijna al deze thema's
hebben een 3D-component en
daarom wordt vaak de vraag
gesteld of de Omgevingswet niet
"3D" zou moeten zijn. En vaak
is het antwoord dat 3D, in het
toch al zo complexe proces van
de Omgevingswet, nu even te
ingewikkeld is. Maar wat betekent
het eigenlijk als we het hebben
over een 3D-implementatie
van de Omgevingswet? En hoe
kan de implementatie van de
Omgevingswet nu en op de
langere termijn de vruchten
plukken van beschikbare
3D-technologie zonder er last
van te hebben?
4
Geo-Info I 2016-1
Door Jantien Stoter
In deel 1 ging het over de meerwaarde van
3D in het algemeen en werd uitgelegd dat dit
artikel vooral focust op digitale, 3D-informatie
voor zowel een betere informatievoorziening
als een betere ondersteuning bij het uitvoeren
van de Omgevingswet. Als we kijken naar
waar 3D-informatie kan bijdragen aan het
behalen van deze doelen, kunnen we de aan
de Omgevingswet gerelateerde informatie het
beste in drie groepen verdelen:
1. De basisregistraties die de huidige
leefomgeving beschrijven.
2. Het Omgevingsplan waarin is vastgelegd wat
wel en niet mag op een bepaalde locatie.
3. Rekenmodellen die de impact op
de omgeving bepalen voor allerlei
omgevingsaspecten als de leefomgeving
zou veranderen (bijvoorbeeld bij de
uitbreiding van een snelweg) veelal
gebruikt bij vooronderzoeken.
Deel 1 ging in op 3D en de eerste twee typen
informatie. Dit deel beschrijft de meerwaarde
van 3D bij het runnen van rekenmodellen en
het analyseren van de output ervan. Er zijn vele
voorbeelden van dergelijke rekenmodellen
zoals simulaties voor energie, geluid, water en
luchtkwaliteit. En 3D kan hier op drie manieren
een meerwaarde hebben: a) het bieden van
een 3D-omgeving om de - nu ook al 3D -
outputgegevens van rekenmodellen te visualiseren
in een dynamische 3D-omgeving, b) het bieden
van een (integraal) afwegingskader in 3D en c)
het automatiseren van het planningsproces.
(Hoe 3D basisdata als input data voor deze
doorgaans 3D rekenmodellen kan worden
gebruikt, kwam uitgebreid in deel 1 aan de orde.)
A) Dynamische visualisatie van
3D-output van rekenmodellen
Veel domeinen werken al lang in 3D zoals water,
geluid, luchtkwaliteit en energie waardoor
3D in veel werkprocessen onder de huidige
wet- en regelgeving al een belangrijke rol
speelt. 3D-informatie vormt dan ook de basis
voor onderzoeken die voorafgingen aan veel
voorkomende besluiten met rechtsgevolgen
in het omgevingsrecht (bestemmingsplannen
en omgevingsvergunningen). Maar een groot
probleem is dat de bevindingen van deze
onderzoeken veelal worden gepresenteerd
in statische kaarten in onderzoeksrapporten
waardoor de onderliggende 3D-informatie
wordt gereduceerd tot 2D. Bovendien kunnen
hierdoor de onderliggende 3D-gegevens in een
ander onderzoek niet worden hergebruikt.
De digitalisering van de informatievoorziening
voor de Omgevingswet kijkt al via de
Ir du fin-jola i r;mail waarflf
vftTdltrnlng an 7 5 m hoogte,
verklaring
belasting lot 50 dB(A)
belasting lol 55 dB<A)
belasting lol 60 dB(A)
De lasting lot 65 dB(A)
uebouw oo contouren
(rekengria) ti
Dit artikel (waarvan het eerste deel
is gepubliceerd in Geo-Info 2015-6) is
mede gebaseerd op de ideeën van de
Doorbraak3D-inspiratiegroep "3D en de
Omgevingswet" bestaande uit Bert Rade
maker en Maarten Engelberts (Ministerie
van Infrastructuur en Milieu), Florian
Witsenburg (Tygron), Daniel van Dijk
(Gemeente Den Haag) en ondergetekende.
a
Figuur 1 - In hoogte variërende geluidbelasting voor het Hembrugterrein is weergegeven in 2Ü-kaarten (geluidsbelasting
