Emografie
ru
O
CD
U)
CD
OO
CD
CD
Column
2017-1 I Geo-Info
Het schemert. De wind begint zachtjes te waaien en
streelt je wangen. Ondanks dit ogenschijnlijk teder en bemoe
digend gebaar ben je toch wat op je hoede. Je had immers
allang op plaats van bestemming moeten zijn. Met de kaart in
je handen kijk je naarstig om je heen. Waar is toch die Tempel
van Zelfinzicht waarna je rechtsaf moet slaan bij de Rots van
Zelfstandigheid en dan rechtdoor richting je eindbestem
ming: de Woestijn van Zingeving? Je loopt door terwijl de
duisternis toch echt begint in te vallen. En blijkt de plattegrond
in je handen niet écht helemaal te kloppen. Waar heb je
deze kaart eigenlijk gekocht? Even feedback geven aan de
kartograaf, want dit is echt heel onhandig. Dan maar op
gevoel je weg proberen te vinden. En dan... BAM!...met je
snufferd in het Moeras van Kortdurende Misère..Je trekt
jezelf er snel uit (natuurlijk, anders heet het geen Moeras van
Kortdurende Misère). Na even rondkijken zie je lichtgevende
paddenstoeltjes langs het pad. Daarop staat: 'Toren van Tevre
denheid - nog maar acht bochten!'. Dat klinkt als een prettige
bestemming en je besluit de lichtgevende paddenstoelen
te volgen. Kort daarna klop je aan bij de Toren en als de deur
opengaat, word je verwelkomd door de gloed van een open
haardvuur, gezellige geroezemoes en een geurende maaltijd.
Met een glimlach stap je over de drempel.
Verfrissend, dit soort beschrijvingen van non-geografische
plekken. Dit type plattegronden en kaarten, zijn visualisaties
van zaken die we niet rechtstreeks met onze ogen kunnen
waarnemen. We zijn er vaak wel geweest en we kunnen de
tekenen dat we er zijn geweest ook wel verwoorden, maar de
plek zelf omschrijven, dat is lastig. Ten minste, ik neem aan dat
we allemaal wel een keer in de Toren van Tevredenheid zijn
geweest, zonder dat we het als object kunnen omschrijven.
Een dergelijke plek is ook de Romantische Liefde, en dan
bedoel ik de huidige romantische liefde. Ik bedoel de liefde
die je bloed laat borrelen van opgetogenheid en je huid laat
schitteren van plezier. Dit type romantische liefde in de kern
is ongrijpbaar en daarom een uitdaging om te visualiseren in
een kaart. Hoewel...rond 1645 heeft Madeleine de Scudéry
een poging gedaan om haar land van de liefde vast te leggen
in Carte du pays de Tendre. De kaart bestaat voornamelijk uit
wateren en steden. De reis begint bij de stad Nieuwe Vriend
schap. Dan zijn er twee routes: één naar de stad van Erkenning
en de ander naar de stad van Waardering. De routes bestaan
uit verschillende rustpunten bijvoorbeeld de dorpen Respect,
Groot Hart en Goedaardigheid. Een foute keuze is naar het
zuiden richting de Rotsen van Hoogmoed.
Ruim honderd jaar later heeft Johann Gottlob Imma-
nuel Breitkopf het iets groter aangepakt door Das Reich
der Liebe (1777) uit te brengen. Niet één enkel land komt
aan bod, nee, het Rijk beslaat maar liefst zeven landen.
Te beginnen met het Land van de Jeugd, waar men onder
andere het Kusveldje, de Bron van Plezier en het Kasteel
van de Waarschuwing vindt. Men reist onverbiddelijk door
en kan terechtkomen in het Land van Rust, het Land van
Treurende Liefde, het Land van Lust, het Land van Geluk
kige Liefde, Vrijgezellen Land of het Land van Obsessies.
In het Rijk zijn meren, bergkammen, rivieren, moerassen,
woestijnen en steden aanwezig met duidelijke bena
mingen. Het is een uitgebreide en gedetailleerde kaart.
En bijna objectief zou ik zeggen. Maar goed, Johann was
geïnteresseerd in wiskunde, dus heel verbazingwekkend is
dat dan ook niet.
Een minder objectief beeld schetst de kaart Open
Country of a Woman's Heart (tussen 1833-1842) uit de Ver
enigde Staten door D.W. Kellogg. Poeh, dat is niet niks,
hoor. Het grootste deel van het vrouwenhart bestaat uit
Egoïsme, Liefde voor Bewondering, Liefde voor Etaleren
en Liefde voor Jurken. Daarnaast blijken ook de grootste
wateren 'Sea of Wealth' en 'Lake of Self concern' te zijn.
Enwe weten allemaal, zonder water geen leven, dus
dit geeft niet het meest positieve beeld van een vrouw.
Gelukkig biedt de regio van Sentiment nog enig soelaas.
Helaas wordt deze aan alle kanten omringt door een rede
lijke afschrikwekkende bergrug die niet héél makkelijke
te passeren lijkt. Tja..doorzettingsvermogen en briljante
navigatie waren onontbeerlijke kwaliteiten voor een man
om de uiteindelijke City of Love te mogen betreden.
Hoe zou een liefdeskaart anno 2017 er uitzien? Misschien
is een Emotional Positioning System handig om Liefde in kaart
te brengen. Geen angst om te verdwalen en met één druk
op de knop nieuwe gebieden vastleggen. Of zou er toch wat
schoonheid verloren gaan van de ontdekkingstocht in de
Liefde? Zouden we werkelijk beter af zijn zonder het land van
Liefdesverdriet? Of is het net als backpacken in de verre stre
ken? Sommige ervaringen zijn schokkend, pijnlijk of gewoon
moeilijk, (hoewel Facebook hier niks over rept). Misschien
zorgen die ervaringen juist voor meer waardering voor andere
delen en routes van de Liefde. Wat zou u doen: ronddolen of
de kortst mogelijke route kiezen?
Tsoefiet van Beuningen
Assistent-onderzoeker bij Laboratory of Geo-information Science and Remote Sensing
van Wageningen University and Research
tsoebet@gmail.com
