Peter Hoogwerf
2018-3 I Geo-Info
29
en nog later als voorzitter Raad van Toezicht na een
fusie van een paar bejaardenflats. Je kwam in een
nieuwe wereld, uitdagend, raakte enorm betrokken
bij ouderen en hun leefomgeving en probeerde
daar wat aan het doen, te verbeteren. En je leerde
de kneepjes van het bestuursvak. Je werd gepiepeld
door de overheid met al z'n regels en soms arrogante
ambtenaren, je nam met elkaar beslissingen (soms
zelfs de juiste) en kwam steviger als persoon in de
wereld te staan. En je droeg je steentje bij aan de
maatschappij. Al die ervaringen leverde meerwaarde
op, meerwaarde voor de rest van je leven. Ik denk dat
jongeren vandaag de dag dezelfde drive hebben en
wellicht nog breder maatschappelijk (de wereld is
groter en kleiner tegelijkertijd) betrokken zijn. En het
moet een beetje passen natuurlijk in de hectiek van
vandaag, zoveel contacten, zoveel dingen te ervaren,
zoveel dingen te ontdekken.
Verbinding
Dus je langdurig verbinden aan een community/
vereniging of aan specifieke (bestuurs)taken past
vaak niet. En wij maar vacatures stellen voor minimaal
vier jaar met de mogelijkheid tot verlenging van nog
eens zo'n periode! Kortstondige projectmatige taken
en klussen, waar tijdens de studie al profijt van kan
worden getrokken, spreken meer aan (zeker als de
onderwijswereld dit meeneemt in de waardering
binnen een studiepakket); ervaring opdoen en
tegelijkertijd concrete zaken oppakken, dat kan, dat
gebeurt nu al. Ook nu nemen studenten en/of jonge
starters deel aan communities, en niet enkel via de
netwerken op internet. Fysieke contacten door elkaar
te ontmoeten tellen nog steeds zwaar. Recentelijk
sprak ik jongeren die het FIG congres in Istanbul
bezochten. Tientallen zochten elkaar fysiek op.
Allemaal enthousiast en bereid om met elkaar zaken
op te pakken. Maar wel op hun manier; veel interactie
in groepen, natuurlijk veel informeler, maar wel
met een duidelijke aanpak en resultaatverplichting.
En ook altijd met een bestuur. En dat bestuur moet
ook zaken regelen. Geen verschil te zien. Maar wel
op hun eigen wijze. Met Nederlandse jongeren die
vaak het voortouw nemen, die ook GIN een warm
hart toedragen, die bereid zijn om ook de GIN com
munity te steunen. Besturen door en met jongeren
('Young Surveyors' of 'Young GIN-ners') vinden door
de huidige generatie met veel betrokkenheid plaats.
Het kan echt en het gebeurt echt.
En waarom werkt het? Nog steeds omdat het forse
meerwaarde oplevert, tijdens je studie, tijdens je
werk, voor je toekomst en voor de maatschappij/
wereld. Alleen niet in die klassieke bestuurdersomge
ving, maar zoals dat vandaag de dag past; geen strak
gedoe, wel afspraken maken en dingen met elkaar
doen. Met directe contacten, grensoverschrijdend en
inspirerend, met de ervaring van mensen die langer
in het vak zitten (ik bedoel ouderen) en met steun
van de werkgever! Die combi is essentieel voor nu
en straks en ook dat is niet nieuw.
Toch nog even terugkijkend naar die oude bestuurs
tafel, waar veel jongeren (en ouderen trouwens ook)
een saai grijs oord in zien, waar het moeilijk ademen
is. Dat klassieke vergaderen bestaat binnen GIN
steeds minder. Kost ook teveel tijd; we zijn vrijwil
ligers die ook nog een baan hebben. Dus ook wij
maken gebruik van moderne communicatiemidde
len en de mogelijkheden van deze tijd. En als we dan
toch een keer bij elkaar komen, dan komt het zelfs bij
GIN voor dat peuters over de vergadervloer kruipen.
Specifieke interesse gebieden zijn binnen GIN
geclusterd. Specialisten vinden elkaar daar en pakken
met elkaar zaken op. Dat doen ze op hun manier.
Op hun eigen wijze. Dat kan natuurlijk nog veel beter
worden gefaciliteerd en opgepakt. Daar ligt een
uitdaging voor jong en oud!
Investeren!
Ook nu ligt er een uitdaging voor werkgevers, of dat
nu overheid, wetenschap of bedrijfsleven is. Juist
in deze snelle wereld is bijblijven op ons vakgebied
van groot belang, nog meer dan 'toen'. En veel werk
gevers pakken die rol ook nu op. Wil je een rol van
betekenis (blijven) spelen als organisatie, dan moet
je investeren in mens en techniek, investeren in vak
gebieden en in communities, en in fysieke contacten
die daarin meerwaarde bieden. Een community als
GIN is daarin cruciaal, niet alleen nationaal maar ook
internationaal. Kennisgroepen bij elkaar brengen
via moderne media, maar vooral ook door mensen
bij elkaar te brengen; samenwerken met overheid,
wetenschap/onderwijs en bedrijfsleven, internatio
naal belangen behartigen voor de 'gouden driehoek'
als lid van grote internationale verenigingen als FIG,
ISPRS, CLGE en ICA. Veel werkgevers ondersteunen
daarbij door tijd en geld ter beschikking te stellen.
Prachtig! Dat moet echter nog beter. Bredere steun is
onontbeerlijk voor onze vereniging om meerwaarde
te kunnen blijven bieden. De huidige moderne
werkgever hoeft geen vereniging meer op te richten,
maar heeft de kans om GIN met een collectief
lidmaatschap voor zijn werkgevers te ondersteunen.
Heeft de kans om internationaal op vakgebied niet
alleen bij te blijven en mee te praten, maar vooral ook
een stem te hebben in ontwikkelingen en innovaties.
Conclusie
Ik denk dat we teveel stilstaan bij verschillen die
er niet zijn, een worsteling die er niet is. Je kan wel
blijven worstelen maar uiteindelijk lig je toch een keer
op je rug. Zonde van de inspanningen. En ik vind dat
er te weinig gebruik wordt gemaakt van de mogelijk
heden van GIN. GIN biedt kansen voor individuen en
organisaties. Zoals gezegd verandert Geo-Informatie
in een enorm tempo. Organisatievormen zoals
verenigingen of communities zullen altijd nodig
zijn. Vandaag de dag willen we nog steeds dingen
met elkaar doen, modern gefaciliteerd en passend
binnen de wensen van nu. Ookvandaag staan we
voor grote uitdagingen, uitdagingen die wereldpro-
blematieken, zoals duurzaamheid, raken. Wereldwijde
ontwikkeldoelen, waar landen zich aan conformeren.
Geo-informatie is daarin een cruciaal vakgebied.
En ook binnen ons eigen land geldt nog steeds dat
als je samen dingen belangrijk vindt, je met elkaar
dingen moet oppakken en regelen. Je zult afspraken
moeten maken en voor financiering moeten zorgen.
Ook vandaag de dag. Dat moet je dan met elkaar
regelen. Ofje dat nu een vereniging, een com
munity, een netwerk of wat dan ook noemt, maakt
mij niet uit. Werkgevers, bedrijfsleven, overheid en
wetenschap doen, zoals gezegd, al veel samen en
gezamenlijke steun voor een vakvereniging als GIN
biedt veel kansen.
Waar GIN de komende jaren voor staat, is die samen
werking verder tot stand te brengen.
We hebben inzet en steun nodig voor grote opgaven
waar we als GIN voor staan, zoals het GIN GALA en
internationaal de organisatie van de FIG Working
Week 2020 in Amsterdam, een week waarin vakge
noten van de hele wereld in grote aantallen ons land
zullen bezoeken.
GIN organiseert de Working Week samen met onze
partners ITC Twente en Kadaster, en zal bedrijfsleven,
overheid en de onderwijswereld hierbij hard nodig
hebben. U zult daar de komende tijd meer over
kunnen lezen.
Al met al een wereld, een vakgebied en vooral
mensen die er toe deden en toe doen! Young profes
sionals en studenten zijn bij deze uitgenodigd om
de GIN community verder te brengen! Organisaties
om GIN verder te steunen. De deur (of poort) staat
wijd open.
Peter Hoogwerf
Bestuursvoorzitter GIN
pe ter. hoogwerf@kadaster.nl
