Kadaster haalt grenspaal weer naar boven
47
Vanuit de Stichting Historische Kring Kotten
(gemeente Winterswijk) kwam de vraag bij het
Kadaster binnen of zij grenspaal 774A omhoog
mochten halen. Deze grenspaal is nu namelijk
niet meer zichtbaar voor wandelaars en fiet
sers. De stichting is al een tijd bezig met een
grensstenenproject, waarbij ze een wandel
rondje aanleggen langs een aantal opmerke
lijke grensstenen. De paal is een zogenaamde
'Wappenstein' uit het jaar 1766 met nummer
100 (dit is het oude nummer) en is daarmee zo'n
opmerkelijke grenssteen. Het omhoog halen
(ook wel 'roeren') van zo'n steen mag alleen
door de Kadasters van beide landen plaatsvin
den en niet door andere partijen. We hebben
daarom contact gezocht met onze Duitse col
lega's om hier ook bij aanwezig te zijn.
Een stukje geschiedenis
Met de ondertekening van de Conventie van
Burlo op 19 oktober 1765 in het klooster Gross-
Burlo, werd de loop van de grens tussen het
vorst-bisdom Münster en het (voormalige)
hertogdom Gelderland definitief vastgelegd.
Daarmee werden ook de sinds eeuwen durende
grensconflicten bijgelegd. De grens tussen onze
beide landen is sindsdien stabiel. Want ook het
Weens congres van 1815 en het traktaat van Kleef
in 1816 bevestigden de overeenkomsten van 1765.
De wandeling die is uitgezet heet het Kom-
miezenpad. Als 'Kommiezen' werden door de
bevolking die douanebeambten aangeduid, die
tot aan de afschaffing van de controles in 1995
langs de grens patrouilleerden en daarbij het
leven van de smokkelaars moeilijk maakten.
Aan de slag!
Afgelopen woensdag 10 juni was het zover en
verzamelden we allemaal aan de grensovergang
bij Kotten. De Stichting zorgde zelf voor kof
fie en de nodige handjes om het werk te doen.
De gemeente Winterswijk, het Kadaster (met land
meter Sjouke Dijkstra) en een vertegenwoordiger
van het Duitse Kadaster (Geoinformation und
Liegenschaftskataster) waren aanwezig bij deze
gebeurtenis. Het omhoog halen van de steen
was lastig, de steen was namelijk in een grote blok
beton gezet bij een eerdere verplaatsing. Maar
met veel wilskracht en doorzettingsvermogen is
het uiteindelijk toch gelukt. Onze landmeter heeft
ervoor gezorgd dat de steen weer netjes recht en
op de juiste locatie staat. De steen is nu weer goed
zichtbaar en het jaartal 1766 en nummer 100 zijn
weer leesbaar.
Paul van Diepen, adviseur product- en proces
innovatie bij Kadaster
Gevonden op Facebook: een kartografisch mond
kapje gemaakt door een zus voor haar broer die
van kaarten houdt. Zo wordt een mondkapje toch
een stuk interessanter om naar te kijken.
