Landbouwmachinedata
en geo
Geo-informatie is overal of in ieder
geval dringt het steeds verder door
in allerlei bedrijfstakken. Ook in
het agrodomein wordt geo steeds
meer toegepast. Het was één
van de redenen om in 2018 een
themanummer uit te brengen [1].
Geo-informatie in de landbouw
wordt o.a. toegepast voor de
bedrijfsvoering en de uitwisseling
met de overheid en keten partners.
Machines in de landbouw hebben
een belangrijke relatie met geo-
informatie.
Geo-lnfo 2020-6
Door Inge La Rivière
Een GPS op de trekker is inmiddels redelijk
ingeburgerd. Een nog relatief kleine groep
boeren maakt gebruik van precisielandbouw-
technieken zoals taakkaarten. Hierbij wordt
een perceel onderverdeelt in zones die een
verschillende behandeling krijgen. Er wordt
zelfs plaats- en plantspecifiek gewerkt.
De precisietechnieken vragen om gedetail
leerde informatie die meer en meer beschik
baar is. Elke paar jaar neemt de detaillering
van de data in satellietportalen toe. Drones
worden ingezet voor maatwerk en machines
uitgerust met sensoren.
Figuuri - Taakkaart waarin van licht- naar donker
blauw de spreiding in de dosering wordt weergeven.
Informatie voor de taakkaart wordt als geo-for-
maat(Esri Shape) ofspecifiek machineformaat
zoals ISOBUS (XML en Binaire data) ingelezen
in de terminal van de machine. Wanneer een
machine(combinatie) over het perceel rijdt kan
bij de uitvoering (van een taakkaart) data weg
geschreven worden. Deze vastlegging van data
wordt de As Applied Map genoemd. Naast de
locatie, tijdstip en de toepassing worden
veelal ook andere gegevens weggeschreven.
Figuur 2-As applied map dosering.
Zie figuur 2 voor een voorbeeld map behorend
bij de taakkaart uit figuur i.
GLB-regelingen
Bij een subsidieaanvraag vanuit het GLB (Gemeen
schappelijk Landbouwbeleid), staat de ligging
van het (gewas)perceel centraal. Deze liggingen
worden jaarlijks in mei opgegeven. Wanneer
een perceel voor strokenteelt wordt opgesplitst
of wanneer een akkerrand wordt afgebakend,
worden aparte gewaspercelen ingetekend.
Voor een aantal GLB-regelingen zijn er voorwaar
des gesteld om de grond voor de regeling te laten
meetellen,zoals bepaalde landbouwactiviteiten
ondernemen als maaien, beweiden, of het bezit
ten van een vanggewas gedurende een minimale
periode. Voor de monitoring gebruikt de overheid
data uit de satellietportalen aangevuld met
inspecties op locatie. Door informatie te gebruiken
uit satellietportalen, wil men het aantal inspecties
beperken. Om te bepalen of de activiteiten plaats
hebben gevonden, schiet de satellietmonitoring
te kort. Machinedata worden gezien als bron die
uitkomst biedt.
Perceel data
De data die per perceel beschikbaar zijn, is
enorm, neemt dagelijks toe en is verspreid over
portalen. De overheid,bedrijfsmanagementsys-
teem, machinedata-cloudportaal zijn een paar
van die portalen waar de data te vinden zijn.
De AgroDataCube [2] is een portaal die zich richt
op open data en maakt deze per perceel en in
tijdreeksen beschikbaar.
Met al die datastromen naar portalen speelt ook
de vraag over het eigenaarschap. Het eigenaar
schap ligt niet altijd bij de boer als eigenaar of
gebruiker van het perceel. Zelfs als de data door
de boer of in de boers opdracht verzameld
zijn, kan het zijn dat de boer niet de eigenaar is.
Daarom zijn er ook initiatieven van boeren om de
dataverzameling in eigen beheer te nemen.
Met al die beschikbare data zijn er ook steeds
meer (nieuwe) organisaties die waarde aan
de beschikbare data toevoegen en (betaalde)
diensten beschikbaar stellen om deze afgeleide
data te gebruiken. Kijkend naar een perceel in
de Groen monitor van Wageningen University
and Research (zie figuur 3 en [3]) valt te zien dat
uit een NVDI-tijdreeks (Normalized Difference
Vegetation Index, vegetatie-index uit remote
