De op te nemen haart of tekening wordt op de origineelhouder bevestigd.
Meestal is dit een vacuumraam zodat de zaak goed via! blijft. Vanneer het
een tekening op transparant materiaal betreft wordt een .wit papier er ach
ter geplaatst om meer kontrast te krijgen en wanneer het een negatief be
treft is meestal de mogelijkheid aanv/ezig om vanaf de achterzijde van de
(glazen) origineelhouder te belichten.In andere gevallen worden de feile
lampen uiteraard op de voorzijde gericht.
Het objectief vangt de lichtstralen van het beeld op, bündelt ze en
projecteert ze aan de andere kant op de film.Om ongewenste -vreemde licht-
stralen weg te houden is de ruimte tussen objectief en film beschermd door
de zogenaamde balg; een lichtdichte soepele koker in harmonikavorm.
Het objectief dat samengesteld is uit enkele holle en bolle lenzen om
allerlei afwijkingen zo veel mogelijk te korrigeren, kan min of meer af-
geschermd worden door een ingebouwd diafragma; bij een zeer kleine dia-
fragma-opening v/ordt alleen het centrum benut,bi;j een grote diafragma-ope-
ning worden ook de kwalitntief mindere randen gebruilit om (meer) lichtstra-
len door te laten.
De fotograaf kan evenwel ook meer licht doorlaten door wat langer te
belichten. De belichtingstijd wordt daarom gekozen in verhouding tot het
gekozen diafragma,maar bovendien in verhouding tot de beeldhelderheid.De
aldus doorgelaten lichtstralen komen dan op de plaats van de film terecht,
maar alvorens een film aan te brengen wordt er tijdelijk een matglazen
plaat voor in de plaats gezet om de juiste maat en scherpte in te stellen.
Door immers het opnamebord verder van het objectief te verwilderen wordt
het geprojecteerde beeld kleiner,door het daarentegen dichterbij te bren
gen wordt het groterTijdens dit verplaatsen moet de afstand objectieffilm
steeds aangepast worden om het beeld scherp te houden, maar dit gaat bij
de moderne camera's geheel automatisch. Controle van de ingestelde maat is
mogelijk door het aflezen van een schaal,maar voor grotere kaarteh is het
beter om een flinke potloodlijn op het model aan te brengen en daarbij te
vermelden, hoe lang deze lijn nh de opname moet zijn.De fotograaf kan dit
dan nauwkeurig controleren op z'n matglas.E'en Iijn van 50cm lengte met
daarbij de vermelding;375 cm, geeft aldus een verkleining van 10 naar 7i
aan (50:37»5 10;7v of 4 s 3-
Tenslotte wordt het matglas in het donker door een lichtgevoelige film
vervangen en de opname kan worden gemaakt.U moet wel weten dat elke opname
een beeld geeft dat tegengesteld is aan het origineel; dus een leesbaar
positief beeld geeft een spiegelbeeldig negatieve opname,maar dat is geen
bezwaar want de kontaktafdruk die hiervan weer gemaakt wordt is dan weer
leesbaar positief. 1) Het is allemaal hetzelfde als bij Uw eigen vakantie-
foto's waar ook met negatiefjes en afdrukken gewerkt wordt.
De grootste en kleinste afmetingen en schaalveranderingen van de ver-
schillende camera's kunnen vrij sterk uiteenlopen,maar een opname van max.
100x100cm is al vrij groot, terwijl men een 6-voudige verkleining vaak al
in twee opnamen moet realiseren; m.a.w. eerst driemaal verkleinen en het
negatief nog eens tweemaal verkleinen.
Ilateriaal
aoals gezegd kan men opnamen maken zowel van tekeningen en drukwerk als
van transparant materiaal,positief of negatief De opnamen worden gemaakt op
1) Zie kaartbulletin no,12 pag.22; Fotografische bewerl.ingen I.
16 - 29
