S CHOKKENKAMP
PORTRET VAN EEN KARTOGRAFIEL
A.J. Karssen
Wanneer iemand een grenzeloze belangstelling voor kartografie aan de dag legt,
wanneer zo iemand uit pure liefhebberij talloze vakkundige publikaties Over dit
onderwerp schrijft, wanneer zo iemand vele beroepskartografen stimuleert en
aktiveert en wanneer zo iemand dan op 84 jarige leeftijd nog niets aan harts-
tocht voor alles wat heeft te maken met kartografie heeft ingeboet, in dat geval
kunnen we alleen nog maar spreken van een KARTOGRAFIEL.
Bij mijn weten is dit de eerste keer dat deze benaming wordt gebruikt, maar het
is dan ook een uiterst schaarse soort. Wij mögen ons gelukkig prijzen hiervan
een bijzonder gaaf exemplaar in ons midden te hebben. Het is de man die van
zichzelf beweert nooit kartografisch tekenaar of kartograaf te zijn geweest,
het is ons Erelid: J. SCHOKKENKAMP
Het is een weihaast onmogelijke opgave een enigszins lijkend portret van
deze dynamische persoonlijkheid te schetsen. Mijn verontschuldigingen voor
dit clichä, maar het vormt de inleiding tot een bekentenisIk heb mijn toevlucht
genomen tot een te hooi en te gras opsommen van mij bekende feiten 1) uit het
leven van deze bijzondere figuur.
Hopelijk zal de aandachtige lezer dan zelf hieruit een niet al te wazige foto
van Schokkenkamp kunnen reproduceren
Het is geen toeval dat dit portret in dit jubileumnummer Staat. Immers
Schokkenkamp behoorde tot 66n van de initiatiefnemers bij het oprichten van de
Kartografische SectieAls lid van de duitse Kartographische Gesellschaft be-
zocht hij in 1956 (toen al 16 jaar gepensioneerd!de kartografische studiedagen
van dit "gezelschap"Deze werden gehouden in Remagen en het was daar dat
hij andere nederlandse kartografisch ge'interesseerden leerde kennen.
Op een avond werd samen met mensen als Ormeling, Romein en De Smit een
glas wijn gedronken en reeds bij het tweede glas wijn werd het idee voor de
Kartografische Sectie geboren. Nietwaar, waarom die duitsers wel en wij niet!
Nu ben ik daar nooit zo van ondersteboven geweest, want als U en ik daar had-
den gezeten waren we misschien al bij het eerste glas wijn op die nog al voor
de hand liggende gedachte gekomen. Maar er zijn verschillen:
Ten eerste zaten niet wij maar zij in Remagen. Hier moeten we niet te min over
denken: zonder enthousiaste belangstelling voor de kartografie hadden zij däär
nooit wijn zitten drinken.
En ten tweede hebben deze initiatiefnemers de volhardende koppigheid en ener-
gie geleverd om het tot een werkelijk resultaat te brengen. Hulde daarvoor.
Behalve dat Schokkenkamp erelid van de Kartografische Sectie isvan het
KNAG heeft hij bovendien voor zijn kartografische Verdiensten de VETH-medaille
ontvangen.
Schokkenkamp studeerde na zijn HBS-tijd aardrijkskunde bij de heer R.
Schuiling, aanvankelijk met een klein groepje medestudenten bij Schuiling thuis
op zaterdagen en soms op zondagen. Om in zijn levensonderhoud te kunnen voor-
zien werkte hij als onderwijzer ergens in de buurt van Deventer. Later (1908)
ging hij naar de universiteit in Utrecht alwaar hij in 1911 zijn akte MO-Aard-
rijkskunde haalde
18 - 11
