odngefasrkcwb j zt aesgborn xiewaM's VOOR DE JONGEREN: VOORGEZET SCHRIFT OP K A AR TEN I) A.H. Verroen Bij het aanbrengen van de teksten op kaarten wordt tegenwoordig vrijwel algemeen vöörgezet schrift gemonteerd. Om dit te verkrijgen maakt men gebruik van de zetterijen die ook boeken, tijdschriften e.d. zetten en drukken. Daarnaast heeft men sinds enkele jaren echter ook de beschikking Over fotografische zetapparatuur, wat in veel gevallen voor kartografisch werk nog beter voldoet. Voor een goed samenspei tussen zetter en kartograaf is het echter nodig dat de kartograaf de vak- termen van de typograaf (zetter) verstaat om zijn wensen goed kenbaar te kunnen maken. In de typografie worden op de eerste plaats geen millimeters als maateenheid gebruikt maar typografische punten, waarover later meerBovendien bestaat in de typografie vanouds een uitgebreid vakjargon voor de interne kommunikatieU begrijpt dat een nadere bestudering hiervan voor de moderne karto graaf onontbeerlijk is geworden. Vroeger, toen de kaarten nog algemeen door graveurs en tekenaars van tekst voorzien werden, was een dergelijke kennis niet nodig. De graveurs en tekenaars beheersten de meest gebruikte soorten letters, zoals: rechte, cursieve en "draadletterswaarbij de maten werden aangegeven in milli meters Deze lettersoorten waren langzamerhand bij traditie aanvaard in alle kaarten en stonden de laatste decennia nogal verwijderd van de moderne boekletters Zij waren immers nog verwant aan de achttiende-eeuwse Bodoni-letterswaarover verderop meer verteld wordt. Handgetekende letters van de oude Topografische kaarten Het leren tekenen van letters in kaarten vereiste, naast een grote aanleg en gevoel, bovendien een zeer intensieve oefening. Het voordeel van de handbeschrifting is ongetwijfeld dat de teksten meer aangepast kunnen worden aan de tekening; soms werd de kaart er een waar kunstwerk door. Vooral op veel oude kaarten is het een lust om het vakmanschap van de graveur/kartograaf te bewonderen. Bij handgetekende beschrifting is er bovendien geen kans op dat de letters of woorden tijdens de verdere behandeling van het origineel loslaten en verdwijnen. Daarom wordt handbeschrifting nog wel toegepast; bij zeekaarten bijvoorbeeldomdat het verdwijnen van een naam of ondieptecijfer hier immers rampzalige gevolgen zou kunnen hebben. KB 19 23

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kaartbulletin | 1969 | | pagina 25