van het watertoerisme. De verkoop van zeekaarten vertoonde in de zomermaanden een abnormale stijging:
het sterkst was dit het geval met de IJsselmeerkaart. Door toedoen van mensenhanden - Zuiderzeewerken -
treden hier vele wijzigingen op, hetgeen resulteert in vele met de hand aan te brengen correcties op de ge-
drukte kaart. In de zomer werden van deze kaart een tweeduizend exemplaren verkocht - tegen in de winter
gemiddeld dertig per maand - die alle moesten worden bijgewerkt, hetgeen een enorme belasting vormde
voor de bijwerkafdeling en dalnog wel in de vakantietijd met een geringere personeelssterkte.
Het lag voor de hand dat de grote afnemers moesten worden gezocht bij de watertoeristen. Het bijwerken
der kaarten heeft voor deze categorie kaartgebruikers betrekkelijk weinig zin, omdat deze na aankoop, in
tegenstelling tot de beroepsvaart, de kaart niet zelf meer bijhoudt.
In navolging van andere landen, zoals Amerika, Engeland, Zweden, Finland en Canada werd besloten tot
het uitgeven van kaarten voor watertoeristen.
Van deze kaarten dient elk jaar - omstreeks april - een nieuwe, geheel bijgewerkte editie te verschijnen.
Alvorens tot de uitgifte over te gaan werd overleg gepleegd met het bureau voor watertoerisme van de
ANWB omtrent de aan deze kaarten te stellen eisen, waarbij de kaarten van de andere landen tevens als
voorbeeld konden dienen.
De kaart voor zeil- en motorjachten moet men zoals eerder vermeld zien als een voor de watersport aan-
gepaste zeekaart, waarbij allereerst het formaat opvalt n.l. 36 x 51 cm. (J van het formaat van de zee-
kaart). Een zekere hoeveelheid informatie in het "zee" gebied wordt weggelaten. De op de zeekaart voor-
komende dieptelijnen van 20, 10 en 5 m worden weggelaten; alleen de 2 en 0 meter dieptelijn blijven staan.
In de diepere gebieden worden ook minder dieptecijfers gegeven, aangezien ze alleen bedoeld zijn om de
watertoerist, indien hij bijvoorbeeld onverhoopt moet ankeren een indruk te geven van de benodigde hoe
veelheid ankerketting of -touw.
In tegenstelling tot de zeekaart zijn de tonnen, lichtboeien en lichten in kleur gedrukt. Op het land is weer
meer informatie gegeven. Bebouwde kommen van Steden en dorpen zijn, zij het gegeneraliseerd, ingetekend
alsmede de belangrijkste wegen, en uiteraard is meer aandacht besteed aan de jachthavens.
De wegen zijn aangebracht meer met het oog op de bereikbaarheid van een haven of - in geval van nood -
van een willekeurige plaats aan de wal. Op de binnen zijde van het schutblad is in twee talen, Nederlands
en Engels (in verband met de vele Britse jachtzeilers) een lijst gedrukt van tekens en afkortingen, gegevens
over stormwaarschuwingsseinen, weerberichtuitzendingen en in tabelvorm voor de havens gegevens over
diepte, verkrijgbaarheid van brandstoffen, water, aanwezigheid van reparatieinrichtingen, enz.
Voor wat de kleuren van de kaart betreft is het kleurenschema van de zeekaart aangehouden. Omdat op de
zeekaart door de navigator koerslijnen, peilingen e.d. worden getekend, is het te bevaren dus diepere ge
bied wit gelaten. Naar mate het ondieper wordt, wordt een blauwe kleur aangebracht, terwijl het land grijs
is en de gebieden die bij laag water droogvallen donkergrijs (grijs blauw overdruk)Dit is in tegenstel
ling tot de waterkaarten van de ANWB en de atlaskaart. Door de atlaskaarten krijgt men als het wäre van
jongs af met de paplepel ingegoten dat naarmate de kleur donkerder wordt, de zee dieper is.
Voor de zeeman is de kaart echter een normaal stuk gereedschap, waarop hij met potlood z'n koerslijn
tekent en de positie van z'n schip bijhoudt door middel van kompaspeilingen op kenbare punten of anders-
zins. Hij moet de kaart 's nachts bij een zwak lichtje kunnen raadplegen en heeft derhalve een witte kaart
nodig en moet in het algemeen gekleurde gebieden mijden.Om de jachtzeiler vertrouwd te maken met de
zeekaart, die hij indien hij zieh verder op zee begeeft, toch zal moeten raadplegen, is hetzelfde kleuren-
systeem aangehouden.
Voor wat de wateren binnensland aangaat, wordt wat de kleur van het water betreft de ANWB waterkaart
gevolgd, dus blauw voor te bevaren kanalen, sloten, enz. en wit voor niet bevaarbare wateren.
8
KB 22
