Karten veranschaulichen die hauptsächlichen Vegetationszönen der Kontinente, wie sie sich Ihnen aus der
Flugperspektive darbieten. Jahreszeiten, Licht- und Sichtverhältnisse verändern naturgemäsz das Ausse
hen der landschaftstypischen Merkmale".
H. Peuckert maakte voor de kaart van Afrika en Zuid-Aziö van Interflug ook een kaart met gegeneraliseer-
de vegetatiezones.
De SAS, die vbbr 1960 nog door Esselte vervaardigde staatkundige kaarten aan haar passagiers gaf, kwam
in 1962 met een nieuwe vorm die met medewerking van J. S. Keates bij Esselte ontwikkeld was: men ging
uit van de Aerial View, dus van het landschap, zoals dat ervanuit de lucht uit zag. De kleuren die men het
landschap gaf waren die, zoals men ze op de grond aantrof (bijv. de kustlijnen in wit). Op die manier werd
zeker een aantrekkelijker beeld verkregen dan wanneer men de atmosferische versluiering ook aangeeft.
De kleuren die gebruikt zijn, zijn die van de vegetatie in de zomer. Om dit prochde toe te kunnen passen
moet men een idee hebben van het karakteristieke of overheersende grondgebruik overal op aarde. Het uit-
zoeken hiervan heeft zeker vruchten afgeworpen; enige jaren later kwam deze methode, enigszins gegenera-
liseerd en gestandaardiseerd, ook in schoolatlassen van Esselte, zoals de Skoland Världsatlas. Deze me
thode van Esselte biedt een zeer gedetailleerd kaartbeeld, waar het plezierig naar kijken isze geeft een
beeld van de door de mensen bewoonde aarde. Het is echter jammer dat er een legenda ontbreekt.
In tegenstelling tot Esselte zijn de kleuren op de kaarten van Jeppesen voor de United Airlines in de eerste
plaats op de natuurlijke vegetatie afgestemd. Secundair zijn hier oases, parcellering, etc. Jeppesen heeft
ook voor andere maatschappijen dergelijke kaarten gemaakt, zij het met een iets andere kleurstelling, zo
als voor Air West (1969), Continental Airways (1957) en Trans Texas Airways (1967).
De kaarten voor de Lufthansa vertoonden al in 1958 een speciale signatuur voor bossen. Rand McNally ver
vaardigde voor American Airlines in 1963 ook kaarten die vanuit de lucht een vaag idee geven van de vege-
tatiesoort op de grond; zo ook voor Pan American Airways.
De kaarten van de National Airways Corporation van Nieuw Zeeland, vervaardigd door 'Lands Surveys'
zijn waarschijnlijk de enige die met behulp van luchtfoto's samengesteld zijn, zo gedetailleerd is de relief-
weergave door middel van Schummerung. De opmerking dat de kaart er precies zo uitziet als het landschap
vanuit het vliegtuig is, doet vermoeden, dat men hier ook de kleuren van de vegetatie gebruikt heeft.
S am en v att ing
Vatten we de verschillende eigenschappen en aspekten van de kaarten voor het luchtvaarttoerisme samen,
dan komen we met betrekking tot de mogelijkheid zieh aan de hand van de kaarten te orienteren, tot de vol-
gende aanbevelingen:
1) Op 66n kaartblad moet minstens een paar uur de vliegroute te volgen zijn. Gecombineerd met de eis dat
men zijn buren niet met grote kaartbladen kan lastigvallen, betekent dit: strookkaarten.
2) De schaal van de kaarten moet niet kleiner zijn dan 1:6 8 000 000.
3) Het relief door middel van Schummerung weergeven, niet te sterk gegeneraliseerd; de generalisatie toe-
gepast op atlaskaarten voor Scholen gaat op die schaal te ver.
4) Lichtinval uit een richting die met de werkelijkheid overeenkomt, eventueel met wijziging van de orien-
tatie.
5) Door mensenhand vervaardigde objecten opnemen, zoals Steden, autobanen, spoorlijnen, startbanen,
parcellering, kleur van de gewassen, etc.
6) Kleur van de vegetatie, of, bij ontbreken daarvan, van de bodem ook op de kaart aangeven, eventueel
zoals het er vanaf een hoogte van 10 000 meter uitziet.
7) Een scherpe afbakening van watervlaktes lijkt ook sterk bevorderend voor de orientatie.
KB 29
23
