Vervaardiging van de anamorfoses Het derde probleem was, hoe een kaartondergrond te ontwerpen die een visueel juist inzicht gaf in het gewicht van de informatie. Bij een traditionele geografische kaartondergrond wordt geen rekening gehouden met het feit dat de bevolking, waarvan bepaalde eigenschappen in kaart worden gebracht (in dit geval de politieke voorkeur), niet altijd homogeen over het stadsgebied verspreid is. Dat een bepaald deel van het kaartopper- vlak een bepaalde kleur heeft, wil dan ook niet zeggen dat een daarmee proportioneel deel van de bevolking een bepaalde politieke voorkeur heeft. Om dergelijke onjuiste konklusies te voorkomen is er een kaartondergrond ontworpen, waarbij de bevolking wfel homogeen over het kaartoppervlak verspreid was. Het geografisch kaartoppervlak is omgezet in een be- volkingsoppervlakMen zou bij de kaarten 3 en 7 in de legenda kunnen meedelen dat een Vierkante centimeter gelijk is aan circa 4000 kiesgerechtigdenIn die kaarten is het oppervlak van de wijken dus evenredig met het aantal kiesgerechtigden in die wijken. De buitengrens van de stad Utrecht is daarbij als uitgangspunt ge- bruikt en de ruirnte daarbinnen is tussen de wijken opgedeeld, proportioneel met het aantal kiesgerechtigden. Er is daarbij voor gezorgd, dat de vorm van de wijkgrenzen zoveel mogelijk overeenkomt met de geografische loop van de grenzen. Het is bij anamorfoses namelijk erg belangrijk, dat de vormen die men karteert ook herkenbaar zijn. Wat dat betreft is Anamorfose H, no. 8, minder geslaagd. Hoewel het oppervlak van elke door een zeshoek weergegeven wijk net als in kaart no. 7 proportioneel is met het aantal kiesgerechtigden, en de onderlinge orientatie van de zeshoeken overeenkomt met die van de wijken die ze voorstellen, is de vorm van Utrecht uit het geheel moeilijk te herkennen. Door een kombinatie met andere, op dezelfde wijze gekarteerde infor matie, geeft deze methode wfel duidelijk concentratieverschillen aan. Gecombineerd met zeshoeken die voor elke wijk het aantal stemmers op een bepaalde partij aangeven, is uit het al of niet samenvallen van de 2 zes hoeken voor een wijk af te lezen of er in die wijk minder, evenveel of meer dan het gemiddelde voor Utrecht op die partij gestemd werd Kartering en reproduktie Na het uitwerken en oplossen van al deze redaktionele Problemen volgden de berekeningen. Zodra de uitsla- gen van de verkiezingen binnen waren, werden de cijfers dusdanig bewerkt, dat ze een voor ons bruikbare vorm kregen. Wat hierop volgde was de karteringsarbeid. De heer G.W. J.van Omme gaf in het kader van het praktikum Colleges over teken- en reproduktietechniek en instrueerde in het graveren en pellen. De deel- nemers aan het praktikum hebben de kaarten voor een groot deel zelf gegraveerd, het schritt gezet (met de zeer goedkope Varityper Headliner 123) en gemonteerd. De heer G.H.Huygen vervaardigde aan de hand van de door de Studenten gepelde strippingfilms de uiteindelijke positieve films De reproduktie van de kaart geschiedde op de Kartografische afdeling van het ITC, dat we hiervoor zeer er- kentelijk zijn. De heren Weinreich, Schölten en Venema voerden in laatste instantia nog een aantal door ons over het hoofd geziene korrekties uit, en gaven ons vervolgens het idee dat we zelf ook een wezenlijke bij- drage leverden aan het maken van de platen en het drukken van de kaart. KB 33 19

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kaartbulletin | 1973 | | pagina 21