weergegeven wordt volgens de metode die in de nieuwste topografische karteringen gebruikelijk geworden
is horizontale ekwidistante krommen."
Ravn's kaarten zijn in meer kleuren uitgevoerd (vlaktinten tussen de isopleten zijn bruin en rood) en opmer-
kelijk gedetailleerd. Figuur 2 laat een uitsnee uit de uitgave van 1855 zien die een goed idee geeft van deze
gedetailleerdheid. Zoals Ravn in zijn kommentaar opmerkt, zijn er ruwweg zeventienhonderd "meetpunten"
gebruikt - een dichtheid van gegevens voor een isopletenkaart die misschien wel nooit meer geevenaard is.
iJx-i
'29
Figuur 2. Deel van een van de eerste twee isopietenkaarten, uitgegeven in Denemarken in 1857.
Deze afbeelding is gemaakt naar de herdruk van de oorspronkelijke gravure, van
1874, aangezien die beter is dan de eerste druk. Fotografie: Koninklijke bibliotheek,
Kopenhagen
Zoals verwacht mag worden, bewoog de grote Augustus Petermann zieh in de kartografische avantgarde en
maakte zelf verscheidene pseudo-isopletenkaarten, zonder evenwel zieh bewust te zijn van wat hij gedaan
KB 34
11
