slechter worden dan in menig geval bij de oude Nederlandse b
kadastrale eilandkaarten het geval geweest is. d
Ik heb het idee dat men in de meeste dezer landen eigenlijk aan d
de verbetering van de getekende situatie voorlopig in het geheel g
niet kan denken. Een systematische kadastrale hermeting zou
in vele, ja in bijna alle Aziatische gebieden, een zo groot- t
scheepse aanpak vragen, dat men er zelfs in deze tijd van foto- a
grammetrie uiterst huiverig tegenover Staat. Immers hier kan r
men zieh niet behelpen met instrumenten van het type Stereo
top,, doch zijn de tweede orde instrumenten - in de prijs van I
circa f 100.000 - het minimum. Hetgeen in een land als Perzie, v
laat staan India, aan instrumenten nodig zou zijn voor een al-
gemene kadastrale meting - die in zulke landen binnen vijftig t
jaar zou moeten zijn voltooid - is eenvoudig onvoorstelbaar g
Dit is wel de reden dat men er slechts bij uitzondering aan be- r
gönnen is. Ik denk hier aan Japan en aan Turkije, terwijl het
voor Indonesie nog slechts bij overwegingen is gebleven, waar- f
van de verwerkelijking thans waarschijnlijk in de door de poli- c
tiek veroorzaakte economische mist zal zijn verdwenen. r
8
Wat dit alles betreft zou ik uw aandacht willen vragen voor een r
veel systematischer gebruik van de luchtfoto als zodanig. Zelfs
ten behoeve van het kadaster. Ik zie in dit opzicht een merk-
waardige historische ontwikkeling.Het is begrijpelijk en natuur- r
lijk, dat in vroeger tijden de getekende kaart de enige weg was
tot een goede en leesbare afbeelding van het terrein waarin die
Elementen zijn aangegeven, die men belangrijk vindt. Zolang de 1
lucAtfoto niet bestondä was dit de enige mogelijkheid Toen ver- i
scheen de luchtfoto. De traditie bij topografen en landmeters 1
bracht evenwel met zieh mee, dat men in deze luchtfoto aan-
vankelijk niet veel anders zag dan een nieuw hulpmiddel bij de i
constructie van de getekende kaart, een hulpmiddel, dat ten 1
aanzien van de elementen tijd en financien veelal bepaalde voor- j
delen bleek te bieden boven alleen opnemingen in het terrein I
zelf. Een getekende kaart was altijd het eindproduet geweest; j
daarmee hadden alle technici gewerkt en dus moest ook nu een
getekende kaart worden geprodueeerd. Dat in heel veel gevallen
echter het fotografische beeld zelve grote Verdiensten heeft en
daartegenover de getekende kaart in sommige omstandigheden
slechts een pover hulpmiddel kan zijn, begint slechts zeer ge-
leidelijk door te dringen. Het feit dat men bij een grafisch ka
daster, bijv. op een vergrote luchtfoto, waarop grenzen van een
bepaald pereeel duidelijk zijn geidentifieeerd en aangegeven
na vele jaren onnoemlijk veel meer landschappelijke bijzonder-
22
