grenzen tussen Israel en zijn Arabische buurlanden. Is hetfo- fj
rum van mening dat cartografen in dezen althans in theorie een v
algemene regel zouden kunnen volgen, bijvoorbeeld het aange- b
ven van de feitelijke situatie, waar deze bekend is? z
a
De voorzitter leidt de vraag verder in door te herinneren aan rr
de talrijke grens-onenigheden tussen Midden- en Zuid -Arneri-
kaanse staten, in het Arabisch schiereiland en in Zuid-Oost-
Azie tussen China, India, Burma en Pakistan. Het is vrijwel Ii
niet mogelijk al dergelijke territoriale onzekerheden, veelal s
grote gebieden betreffend, op betrekkelijk kleinschalige kaarten d
weer te geven.
Het forum, benevens de heer J HBramlage, directeur van de 1A
Topografische Dienst, bleek in het algemeen wel geneigd tot het k
weergeven van de feitelijke of de facto situatie in de kaart. o
Ten aanzien van de grenzen van het eigen land - vooral in een w
land als Nederland - zal men bijna altijd de mening van de re- h
gering kunnen volgen. Men denke aan Elten en de Nederlands- t<
Duitse grens in de Dollard (Jong), maar buiten de eigen lands- B
grenzen kan de opvatting van de eigen regering, d.w.z. van
Buitenlandse Zaken, geen criterium zijn, aangezien deze instel- E
ling in vele gevallen in het geheel geen mening heeft noch hoeft n
te hebben - of haar mening, zo die al bestaat, niet kenbaar heeft k
gemaakt (Bakker).Op topografische en bepaalde andere kaarten, d
die plaats bieden voor vrij uitvoerige bij Schriften, kunnen aan- g
tekeningen geplaatst worden waarin bronnen of redenenvoor een u
bepaalde grenstekening gegeven worden of waarin bijvoorbeeld t(
vermeld wordt dat de aanwezigheid in de kaart van bepaalde d
grenzen geen enkel oordeel inhoudt over de territoriale rechten Is
en aanspraken der betrokken landen (Bramlage). z
Deze inderdaad charmante uitweg kan evenwel, aldus de voor- Z
zitter, niet goed bewandeld worden bij overzichtkaarten, zoals u
die in atlassen voorkomen, met schalen van 1:10 millioen en E
kleiner. Dit zou in bepaalde gebieden te veel bijschriften vergen r
en bovendien in het kaartbeeld weinig verandering brengenv
tenzij men in allerlei situaties meerdere grenzen zou aangeven, v
een methode die op kleine schalen des duivels is. In feite geven v
dan ook vrijwel alle Europese atlassen, met uitzondering voor v,
zover hij weet van een Noorse, met betrekking tot West-Duits- 1<
land, Oost-Duitsland en Polen alleen de werkelijke grenzen o
weer, niet de theoretische van 1937. En hier blijkt uiteraard s
het mede politieke karakter van deze gehele vraag. De regering "V
in Bonn protesteert namelijk, ook bij Nederlandse uitgevers van v
cartografische werken, tegen het weergeven van alleen de de k
28
