F. W. MICHELS
DRIE NIEUWE KAARTVORMEN
met 5 figuren
I n 1 e i d i n g.
In onderstaand artikel zal een poging worden gedaan het orientatiegevoel en rich-
tingsbesef op aarde van de gemiddelde kaartgebruiker te versterken. Schrijver dezes is
van oordeel dat hieraan in onze 'air age', waarin vliegtuigen naar aardse begrippen
enorme afstanden in een sprong afleggen, over de pool komen aanvliegen of in noorde-
lijke richting koers zetten naar het Verre Oosten, duidelijk behoefte bestaat. Hij is van
mening dat het wereldbeeld van de kaartgebruiker in de huidige tijd nauwelijks meer
toereikend is om zieh de onderlinge ligging van ver van elkaar verwijderde Steden,
landen en continenten voldoende te realiseren. In feite is dit te wijten aan de omstan-
digheid dat de kartografie enigszins bij de stormachtige ontwikkeling van het verkeer
ten achter is gebleven. Immers het wereldbeeld van de kaartgebruiker is veelal gebaseerd
op een reeks conventionele kaartprojecties, die zijn gecreeerd in een tijdperk, waarop
het vliegtuigverkeer nog in een ver verschiet lag. De kartografie ziet zieh dus voor de
taak geplaatst nieuwe kaartvormen te ontwerpen die bestaande, onvolledige indrukken
kunnen corrigeren en de mens zijn richtingsgevoel volledig kunnen teruggeven. In dit
artikel is hiertoe een bescheiden poging gedaan. Enige inleidende opmerkingen mögen
nog vooraf gaan.
De aarde heeft een bolvormige gedaante en het is een ieder bekend dat elke afbeel-
ding van de bol op het platte vlak aan vervorming mank moet gaan. In de loop der
eeuwen zijn tal van methoden bedacht om deze fout zo gering mogelijk te doen zijn;
THREE NEW MAP SHAPES
Three new map-forms are introduced. The author states, that the 'loxodrome-era' is drawing
to its close. Cartography should help people to understand the new era of long distance air-traffic,
beamguided navigation and guided missiles. Man, while knowing perfectly well that his world is
a globe, generally fails to grasp fully what this implies. Thus his 'sense of direction' teils him
for example, that places on one parallel, however far apart, should bear east and west from each
other. Such erroneous notions spring from lack of knowledge on the subject of great circles. Maps
may seem necessary for the general public, on which great circles appear as straight lines. Indicating
Gnomonic and equidistant Azimuthai Projections as useful means, the author suggests that these
should be improved upon. Both are liable to considerable distortion, but they should be judged
on their own merits, not by Standards which must be ignored. The author recommends a Gnomonic
World Map Compilation, together with a simple method for finding great circle tracks (Fig. 2).
This method is based on the fact that of every point which a great circle touches - (London; P)
it also meets the antipodal point - (A-London; A-p).
In order to eliminate certain disadvantages of the normal e.d. Azimuthai Projection the author has
constructed his 'Anti-Azimuthal' version. Features: centre of projection transferred to circumference,
antipodal point to middle of projection, map accordingly in reflected position. Advantages: by
suggesting a perspective view through the globe's interior, and by providing Space where most
needed, distortion is used, instead of being merely tolerated as an indispensable nuisance; distortion
now helps and does not disturb; satisfactory results become independent of the geographical position
of the projection's centre and/or its antipode; tracks depart from map's margin, bearings are read
immediately and act more compellingly in correcting the reader's 'sense of direction'; in reaching
across the whole map tracks demonstrate clearly how they truely span the world.
Figures 4 and 5 represent the author's Bilateral Projection: a polar e.d. Azm. Projn. above 70°
lat., with meridians and parallels affixed on the same scale and equi-distant construction. It should
serve the purpose of stressing the relationship of the Polar regions with their surroundings on Conti
nental maps, with a minimum of distortion.
